Ex-lid Indonesisch executiepeloton: ‘de aanraking is het moeilijkst’

6 maart 2015, 13:00


Ex-lid Indonesisch executiepeloton: ‘de aanraking is het moeilijkst’

INDONESIA BALI NINE DEATH ROW


Politieagenten verlaten de gevangenis op het eiland Nusa Kambangan in Indonesië waar de twee Australiërs samen negen anderen wachten op hun executie. Foto EPA / Darma Semito


door Anouk Eigenraam

Hun executie is weliswaar uitgesteld, de twee veroordeelde Australische drugssmokkelaars zijn al wel naar het Indonesische eiland gebracht waar de doodstraf zal worden voltrokken. De Britse krant The Guardian interviewde een politieagent die deel uitmaakte van een executiepeloton: “Het overhalen van de trekker is het makkelijke gedeelte.”

Indonesië voert na een pauze van vijf jaar sinds vorig jaar de doodstraf weer uit. De agent maakte deel uit van de zogenaamde ‘Mobiele Brigade’, waarvan de teamleden voor deze executies worden ingeschakeld. De agenten krijgen voor het verrichten van de executies naast de gewone werkzaamheden een toeslag van ongeveer 90 euro. Maar geld staat nooit in enige verhouding ooit tot de betekenis en de aard van deze zware taak, blijkt uit het relaas van de agent.


“Het makkelijkste gedeelte is het overhalen van de trekker, het moeilijkste is het aanraken van de ter dood veroordeelden.”

Het team dat de doodstraf moet voltrekken bestaat uit een groep agenten die de gevangenen begeleiden en vastbinden aan een kruisvormige paal en degenen die de daadwerkelijke executie voltrekken.

“De mentale last is groter voor de agenten die verantwoordelijk zijn voor de              gevangenen dan voor degenen die hen moeten doodschieten. Want die eerste agenten moeten de gevangenen bij elkaar verzamelen, hun handen vastbinden en bij ze blijven tot hun dood.”

De agent heeft beide moeten doen. Het executiepeloton bestaat uit twaalf agenten. De twee in 2005 veroordeelde Australiërs, Myuran Sukumaran (33) en Andrew Chan (31) zijn niet de enigen, die een executie staat te wachten. Ook bij negen anderen zal de doodstraf worden voltrokken.

‘Het is mijn werk’

De gevangenen mogen van te voren kiezen of ze een kap over hun hoofd willen of niet en hebben nog recht op een laatste moment met een geestelijke. De agent zegt in het interview dat hij de executie gewoon probeert te zien als het uitvoeren van zijn taak en dat zegt hij ook tegen de gevangenen:

   “Ik zeg tegen ze: sorry, ik doe gewoon mijn werk.”

Na de executie krijgen de agenten drie dagen van psychologische hulp. Hoe zwaar het voor de agenten ook is, voor de ter dood veroordeelden is het natuurlijk het allermoeilijkst. In een recent interview vertellen de twee hoe zij zich proberen te voorbereiden op hun lot:



Familie deed emotioneel beroep op Indonesische regering

Australië oefende de afgelopen tijd zware druk uit op Indonesië om de twee Australiërs niet te executeren. Het heeft de spanningen tussen de twee landen flink vergroot. Maar ondanks het uitstel ziet het er niet naar uit dat dit afstel betekent, ondanks verschillende pleidooien van de familie van de twee:








Drugssmokkel wordt zwaar bestraft in het land. Vorige maand werd de Nederlander Ang Kiem Soei geëxecuteerd vanwege de productie van xtc, ondanks hevige protesten door het ministerie van Buitenlandse Zaken en zelfs een vermoedelijk verzoek van koning Willem-Alexander.

NRC