Je huid was of te blank, of te bruin

Je huid was of te blank, of te bruin


De familiegeschiedenis van Wolter Gerungan weerspiegelt het Indonesische onafhankelijkheidsconflict, waarin bevolkingsgroepen tegenover elkaar kwamen te staan. „Wat we hier kennen als de ‘politionele acties’ wordt erg zwart-wit voorgesteld.”

Anne-Lot Hoek
12 augustus 2016


Wolter Gerungan bladert door stapels vergeelde brieven en oude fotoalbums aan zijn werktafel met uitzicht op de Amsterdamse grachten, waar hij met zijn vriend Peter een bed and breakfast runt. „Kijk, dit zijn mijn ouders tijdens hun huwelijk in Den Haag”, zegt hij wijzend naar een zwart-witfoto. De datum van de feestelijke dag is 17 augustus 1959, de veertiende verjaardag van de dag waarop de nationalist Soekarno de onafhankelijkheid van Indonesië uitriep. „Dat was voor mijn vader wat 5 mei is voor jullie, de bevrijding.” Maar veel te vieren was er in 1945 niet: een vijf jaar durende bloedige oorlog met Nederland volgde.

Gerungans familie is afkomstig uit Manado (voorheen: Menado), Indonesië. De Menadonese bevolkingsgroep stond, net als de Molukkers, bekend als loyaal aan het koloniale bewind. Veel Menadonezen namen dienst in het koloniale leger KNIL, en het gebied waar zij woonden – de Minahassa – werd zelfs de ‘twaalfde provincie van Nederland’ genoemd.

Maar Gerungans vader, die Willem heette, streed als jonge nationalist juist voor de vrijheid van zijn land. „Wat we hier kennen als de ‘politionele acties’ wordt erg zwart-wit voorgesteld”, aldus Gerungan. „Er waren vele grijstinten.”

Lees verder bij de NRC