Ben Pelupessy: ‘Ik doe het voor de Nederlands-Indische Gemeenschap in Hengelo’

Hengeloër van de Week
Ben Pelupessy: ‘Ik doe het voor de Nederlands-Indische Gemeenschap in Hengelo’



Door Majorie Nijbroek 17 april 2018

Sinds 1996 is Ben Pelupessy (80) voorzitter van SIC, Stichting Insulinde Contact, Hengelo. SIC Hengelo organiseert iedere maand een koempoelan, waar vooral de oudere generatie uit voormalig Nederlands-Indië en Indië-veteranen gezellig samen komen om bij te kletsen, samen te eten en te dansen op live-muziek. Onze gastredacteur Rita de Wilde heeft een praatje gemaakt met Ben.


Ben was 57 jaar toen hij de mogelijkheid kreeg om met vervroegd pensioen te gaan. Actief als hij was, wandelde hij veel. En tijdens een van deze wandelingen kwam hij de voormalige voorzitter van SIC Hengelo tegen. Die vroeg hem of hij zich voor de SIC wilde inzetten. “Ik hield in eerste instantie de boot af, ik kende bijna geen Indo’s in Hengelo destijds”, lacht Ben.

Maar de voorzitter hield aan en Ben liet zich strikken, zoals hij zelf grapt. Hij werd ingewerkt om te helpen bij Bibit, gericht op de jongere generatie uit Nederlands-Indië in Hengelo. Slechts twee jaar later besloot de toenmalige voorzitter te stoppen en werd Ben gevraagd om het voorzitterschap over te nemen.

Gezelligheid en lekker eten
Maar wat houdt de koempoelan eigenlijk in? Ben licht toe: “Iedere derde vrijdag van de maand organiseren wij een gezellige middag, oorspronkelijk bedoeld voor de Nederlands-Indische gemeenschap in Hengelo. Voor €4 per persoon krijg je een kop koffie of thee met een Indische snack, voor slechts €12 per persoon heb je er ook een lekkere Indische maaltijd bij. Er is altijd live-muziek, waarop onze gasten gezellig kunnen dansen. En er is een loterij met leuke prijzen. Een vaste groep van zo’n 30 gasten zien we iedere maand terug op de koempoelan. Veel van onze gasten vinden het ook fijn om weer heel eventjes Behasa Indonesia of Soendanees te spreken. Ik spreek toevallig allebei.” Ben benadrukt dat natuurlijk iedereen van harte welkom is, Indisch of niet.

‘VAN CATERING TOT LOTERIJPRIJSJES, WE REGELEN ALLES ZELF’

Ben organiseert de maandelijkse koempoelan niet alleen. Dit doet hij samen met het voltallige bestuur. “Wij doen alles zelf en houden zo alles in eigen hand”, vertelt Ben, “van de catering tot het kopen van prijsjes voor de loterij. Dat moet ook wel om het betaalbaar te houden voor onze gasten. We zien dat vooral oudere gasten niet altijd meer komen eten. Ze moeten vaak rondkomen van een klein pensioentje en nemen dan alleen een koffie of thee met snack. Door alles zelf te organiseren proberen we de prijzen zo laag mogelijk te houden. We werken bijvoorbeeld samen met twee vaste cateraars, daar bestellen wij de aantallen eten vooraf. Grotere of meer commerciële partijen lopen liever geen risico om met eten te blijven zitten, dus die berekenen veel hogere prijzen, dat willen wij niet. De koempoelan is er echt voor onze gasten zelf.”

Geen subsidie meer
Iedere maand komen er gemiddeld zo’n 50 tot 60 bezoekers op de Koempoelan bij het Twentse Ros in Hengelo, horen we van Ben. “Dat is ook het aantal dat we nodig hebben om financieel rond te kunnen komen. Sinds een aantal jaren ontvangen we geen subsidie meer van de Gemeente Hengelo. Dat is gestopt, ondanks dat zowel de vorige als ook huidige burgemeester enthousiast reageerden op onze activiteiten voor de Hengelose Indische Gemeenschap. Dus we moeten onszelf bedruipen, maar dat lukt.”

En gelukkig trekt het bezoekersaantal de laatste tijd weer wat aan. Tijdens het 30-jarig bestaan vorig jaar ontving de koempoelan maar liefst 105 gasten, die allemaal eenmalig voor €3 konden eten. “Zoveel mensen die gezellig zaten te eten, dat was echt mooi om te zien”, vertelt Ben met een grote glimlach.

Voorzitter als visitekaartje
Het voorzitterschap van SIC Hengelo is inmiddels nog het enige vrijwilligerswerk dat Ben nog doet. De taak van voorzitter neemt hij heel serieus. “Ik ben het uithangbord van SIC Hengelo, een soort visitekaartje”, vertelt Ben. “Zo vertegenwoordig ik SIC ook bij de Indië Herdenking op 15 augustus (dan worden alle slachtoffers van de Japanse bezetting in Nederlands-Indië herdacht) en de viering rondom de bevrijding van toenmalig Nederlands-Indië. Zo zijn we ook al eens op de Indonesische Ambassade geweest. Maar ook in de regio onderhouden we contacten met soortgelijke stichtingen. Zo hebben we goede banden met de besturen van zowel de koempoelan in Almelo als ook in Enschede.”

De toekomst van SIC
“Het is moeilijk de jongere generatie te bereiken”, vertelt Ben. “Die werken nog of moeten nog op de kleinkinderen passen. Gelukkig zien we de bezoekersaantallen de laatste tijd toch wel weer wat stijgen. Maar ja, ook het bestuur zelf wordt ouder, hè. Gelukkig hebben we een paar bestuursleden die wat jonger zijn. Soms ben ik wel bang dat, als ik ooit stop, de koempoelan ophoudt te bestaan. Dat zou jammer zijn.” Ben kijkt peinzend voor zich uit. Maar dan glimlacht hij weer. “Zolang ik me nog goed voel, blijf ik me als voorzitter inzetten, want de Nederlands-Indische gemeenschap is erg gezellig. En ik doe het voor de mensen.”

Wil jij ook lekker Indisch eten op de koempoelan in Hengelo? Iedereen is van harte welkom, ook als je niet uit voormalig Nederlands-Indie komt. De eerstvolgende koempoelan is vrijdagmiddag 20 april bij Het Twentse Ros aan de Twekkelerweg 227. Je bent welkom vanaf 12.30 uur en de koempoelan eindigt om 17.00 uur. Kijk voor meer informatie en foto’s op Facebook.

indebuurt Hengelo