Aantal berichten : 6613 Registratiedatum : 08-12-08
Onderwerp: Het verhaal achter de foto's.... 2 wo 13 jan 2010 - 13:25
Papoea stammenstrijd West Nieuw-Guinea, 6 januari 2010
Een man van de Amungme-stam zou een vrouw van de Dani-stam hebben verkracht. Een half jaar geleden. Inmiddels is het moment gekomen voor de Dani zich te wreken, hun geesten beginnen zich te roeren. De dader zelf hoeft niet opgepakt en bestraft te worden, zoals bij ons. Voor de Dani is het afdoende als een lid van de Amungme-stam omkomt. Waarna de Amungme op hun beurt wraak nemen. Niet onmiddellijk, anders zou je aan de gang blijven. De autoriteiten zouden ook ingrijpen, stammenstrijd is niet toegestaan op West Nieuw-Guinea, oorspronkelijk Nederlands Nieuw-Guinea, sinds 1962 in Indonesische handen.
De strijd loopt op gereglementeerde wijze, bijna als een sportwedstrijd, met gelijke wapens, in dit geval pijl en boog. De pijlen hebben inkepingen, je krijgt ze moeilijk uit een wond, ze breken af. De punt blijft achter en gaat zweren. Voor de strijd begint, stellen beide kanten zich op aan weerszijden van een vallei of een vlakte. Ze beginnen te joelen en rennen op elkaar af. Zodra ze binnen schootsafstand zijn, begint het schieten. In dit geval is het conflict uitgebroken in de havenplaats Timika, aangelegd voor de Grasberg-kopermijn. De Amungme waren de oorspronkelijke bewoners van de Grasberg. Ze zijn er verdreven, velen hangen er nu rond in Timika. Een asfaltweg is door beide stammen uitgekozen voor de gevechten. Buiten Timika zijn er niet veel plekken op West Nieuw-Guinea waar asfalt te vinden is.
Al is het een strijd op leven en dood, op afstand heeft hij iets speels. Zo ravotten wij vroeger als cowboy en indiaantje.Wel liepen we er minder exotisch bij. Al die veren, armbanden, haarbanden, neusbotten, beschilderde gezichten. De krijgers dragen korte sportbroeken in bonte kleuren. Een van de mannen, met een paarsblauwe, is zonder pijl en boog, in zijn hand heeft hij een sigaret. Jut hij de boel op, houdt hij het overzicht? Een andere man heeft een plastic zakje om zijn arm gebonden, wat zou daarin zitten, vast iets bezwerends. Die zonnebril, op een andere foto, heel cool bovenop het hoofd geschoven. Bij ons stappen ze zo het terras op, daar trekken ze zo ten strijde.
Maar wat een beschaafde manier om conflicten met geweld uit te vechten. Er is geen wapenwedloop, al eeuwen niet. Je gebruikt geen wapens die de tegenpartij niet heeft. Je spreekt een moment af en een plek waar de strijd gaat plaatsvinden. Verrassingsaanvallen zijn er niet bij. Geen terrorisme, geen guerrilla. Het enige verschil met een sportwedstrijd is dat het een strijd op leven en dood is. Maar je doodt niet meer tegenstanders dan noodzakelijk. Na één dode houd je op.
wo 13 jan 2010 - 13:25
