Illegale vuilnisbelten aanslag op Indonesisch milieu

Illegale vuilnisbelten aanslag op Indonesisch milieu

TANGERANG, 7 april 2010 (IPS) - Naast het gebruik van stedelijke vuilnisbelten dumpen de inwoners van Indonesië tegen betaling hun afval ook op illegale vuilnisbelten. In Tangerang, de derde vuilste stad van Indonesië, produceren de inwoners dagelijks 1407 kubieke meter afval. Omdat de plaatselijke overheid de vuilnisverwerking amper meester kan, wordt een groot deel van het afval illegaal gedumpt en verbrand.

Op Rawa Kucing, de vuilnisbelt van de plaatselijke overheid, is slechts 1,5 hectare meer beschikbaar. Door de grote afvalproductie van de stad zien inwoners als Nasrulloh een mogelijkheid om geld te slaan uit het probleem. Nasrulloh vormde 7000 vierkante meter land om tot een illegale vuilnisbelt. Tegen betaling dumpen 47 vrachtwagens er dagelijks vuilnis, afkomstig van verschillende buurten en het ziekenhuis van de stad.

De prijzen voor het dumpen variëren naargelang de frequentie van het gebruik van de vuilnisbelt. Vrachtwagens die drie keer per dag vuilnis dumpen, betalen maandelijks zo’n 30 dollar. Maar Nasrulloh verhuurt zijn vuilnisbelt ook aan 'waste pickers'. Twintig families betalen jaarlijks 700 dollar huur om op 500 vierkante meter van de vuilnisbelt afval te zoeken en te recycleren.

Schadelijke uitstoot

Hoewel Nasrulloh de inwoners van Tangerang verlost van hun afval schaadt hij de omgeving enorm. Twee maal per dag verbrandt hij er het afval, wat een zwarte vervuilende rookpluim veroorzaakt. Zo had de tweejarige dochter van Asvin Elliyana enkele jaren geleden last van twintig verschillende allergieën door luchtvervuiling, toen het gezin nabij Nasrulloh’s vuilnisbelt leefde.

Armi Susandi, de Indonesische Raadgever voor Klimaat Verandering, benadrukt dat het dumpen van afval de schadelijkste manier is om vuilnis te verwerken. "Een vuilnisbelt produceert methaan en stoot die vervolgens uit. Methaan is tot twintig keer schadelijker voor de opwarming van de aarde dan CO2 en de laatste tien jaar was de methaanuitstoot in onze atmosfeer 20 procent groter dan die van CO2."

De gevaren van opgehoopte methaan in een vuilnisbelt werden duidelijk in 2007, toen een explosie op de vuilnisbelt van Cimahi-stad 55 'waste pickers' het leven kostte. Tot grote ontzetting van de inwoners verbrandt Nasrulloh twee maal per dag zijn afval om zo’n ongeval tegen te gaan.

Ingrijpen van overheid

Na een klachtbrief van de inwoners naar de plaatselijke overheid en het ministerie van Leefmilieu verbood Haris Mangsur, de afvalmanager van het district, Nasrulloh nog afval te verbranden. Zo haalden vrachtwagens van de stad voor 300 dollar per maand tot vijf keer per dag het afval op van zijn vuilnisbelt. Omdat het district slechts twintig vrachtwagentrucks heeft en de chauffeurs niet waren opgezet met hun extra taak vroegen ze maandelijks extra fooi, sigaretten en energiedrankjes.

Omdat de vrachtwagens ondanks alle extra’s slechts één keer per dag langskwamen gooiden milieuverantwoordelijken het in oktober over een andere boeg. In een poging hem opnieuw te ontmoedigen toonden ze Nasrulloh hoe hij afval kan herwerken tot meststof. Het anorganisch materiaal zou dan overblijven voor de 'waste pickers'. Toch was Nasrulloh hierover niet enthousiast. "De kosten van de machine en de diesel die ik dagelijks zou moeten aanschaffen zijn te hoog", zegt hij.

Klimaatexperts zeggen dat de overheid de alternatieven voor afval verbranden aantrekkelijker moet maken om deze ongezonde praktijken te vermijden. "De overheid zou biologische landbouw kunnen stimuleren. Hierdoor zou de vraag naar meststof hoger zijn en zouden mensen als Nasrulloh een economische reden hebben om hun afval te recycleren.", zegt Susandi.

MO