'We moesten deze Indiëgangers achterlaten'

'We moesten deze Indiëgangers achterlaten'
door Frank Timmers. vrijdag 30 januari 2009 | 07:13 | Laatst bijgewerkt op: vrijdag 30 januari 2009 | 07:42


Ger de Jong en Piet Welten bij het oorlogsmonument op het oude kerkhof in Oudenbosch. foto BN/DeStem

OUDENBOSCH - Drieëntwintig jaar waren de vier Oudenbossche jongens die tussen 1947 en 1949 in Nederlands-Indië omkwamen.

Het zijn vier van de 6300 - vaak jonge - soldaten die daar liggen begraven. De namen van A. Mouwen, J. Willemse, A. Terloo en P. van de Lindeloof staan op een oude steen op de begraafplaats aan de Sint Bernaertsstraat. Net als de namen van slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog. De gedenksteen is echter vervallen, letters zijn verdwenen waardoor de namen niet langer volledig zijn. Een oorlogsmonument onwaardig, vond Piet Welten uit Oudenbosch. Hij trok zeven jaar geleden voor het eerst aan de bel bij de gemeente Halderberge met het verzoek de steen op te knappen.

Jaren later heeft hij zijn zin gekregen. Voor april is het herstel compleet, meldt de woordvoerder van de gemeente. En dat niet alleen: aan het Wilhelminaplein komt een extra plaquette voor de Indiëgangers. Daar wordt sinds enige jaren de dodenherdenking gehouden. "We moesten ze achterlaten, maar zullen ze nooit vergeten. Het is alleen jammer dat hun ouders deze plaquette nooit hebben gezien", zegt Welten.

Hij kreeg steun van Ger de Jong van de vereniging VOMI, voor Indiëveteranen. De club is nog zo'n achtduizend leden groot. "Vorig jaar zijn er zeshonderd overleden, het gaat snel", zegt De Jong, die namens VOMI in heel Nederland gedenkplaquettes probeert te krijgen.

Oudenbosschenaar Piet Welten woonde nog in Fijnaart toen hij van de school voor verbindingstroepen werd gehaald om naar Nederlands-Indië te gaan. Hij heeft er drie jaar op het hoofdkwartier gezeten, nooit aan het front. "Alles ging in morse, dan kwam er weer een naam van een soldaat die was overleden, verminkt of gewond." Pas op latere leeftijd kwam de herinnering aan die zware tijd boven. Welten: "Toen we terugkwamen in Nederland zochten we snel werk en een gezin werd gesticht. Pas toen we pensioneerden ontstond de wens om te herdenken", aldus Welten.

BNdeStem