In 1994 was ik in Pringsewu, Lampung, Zuid Sumatra.
Op een avond hoorden wij de wilde zwijen, de volgende dag hoorden wij dat de kampung naast de met zeer hoge hekken beveiligde klooster waar ik logeerde, tijger vallen gingen graven, omdat altijd achter de zwervende zwijnen de sumatraanse tijgers komen.
Het bleek ook waar te zijn, enkele dagen hadden ze een tijger gevangen en gedood.
Het heeft dus niets te maken met het gebrek aan leefgebied van de tijgers, hooguit met de gewoontes van de tijgers, die de rondzwervende kuddes wilde zwijnen achtervolgen.
DK