KNIK EN KLIK in het leven: Mietji Hully

KNIK EN KLIK in het leven: Mietji Hully
Door Janneke Hollander

Mietji Hully (59 jaar) is samen met haar broers Otep, Minggus en zus Fien de drijvende kracht achter de stichting Samurau(*).

Eén van de projecten van de stichting is de voorstelling Woorden gedragen door Melodieën.



We vragen haar waarom ze dit is gaan doen.


“Ik hou van verhalen vertellen en luisteren. Ik had zelf ook mijn levensverhaal willen vertellen voor de voorstelling; ik ben meer per ongeluk in de productie beland (**).

Ik ben in Westerbork geboren. Dat was in het kamp waar sinds 1951 mensen uit Indië en de Molukken door de Nederlandse overheid werden gehuisvest. Zo ook mijn ouders. De verhuizing naar Nederland en de ontvangst hier was een grote KNIK, de grote wending, in het leven van mijn ouders. Ik heb er zeven jaar gewoond, tot en met de eerste klas van de lagere school. Toen kwam er brand en gingen we naar het kamp in Vaassen. Bij de overgang naar de vierde klas kwam ik voor het eerst op een gemengde school. Dat was in Nijverdal waar ook de mannen uit het kamp werkten; in de textiel.

Ik ben A Verpleegkundige geworden en daarna doorgegaan in de psychiatrie, vooral bij de afdeling opname. Daar kwamen mensen met een acute ernstige psychiatrische stoornis. Ze konden het maatschappelijk niet redden, maar ze praatten wel veel. Ze communiceerden op een andere, niet cognitieve manier. Mensen die psychotisch zijn vertellen ook hun kern van de waarheid.

De KNIK, de wending in mijn eigen leven, waren de gijzelingen van de trein bij Wijster en De Punt in 1975 en 1977. De patiënten kwamen naar mij toe, om mij te vragen hoe het met mij was! Dat was een Klik! Ik ben gestopt in de psychiatrie en op zoek gegaan. Drie maanden naar de Molukken. Hoe heeft het zover kunnen komen, dat Molukse jongeren in Nederland zo’n actie ondernemen?

Terug in Nederland was ik doordrongen van het besef dat je het verschil wel moet MAKEN.

Ik ben actief geworden in het vrouwenwerk, eerst lokaal, daarna landelijk. Vrouwen kunnen van binnenuit heel veel doen!

Ik ben vormingsleidster geworden. Samen met Harvey Kleinfeldter, naaste medewerker van Martin Luther King, heb ik de cursus ‘Geweldloze weerbaarheid voor Molukse jongeren’ gegeven. Dat heeft diepe indruk op me gemaakt. En ik begeleidde groepen met oudere vrouwen. Door hun verhalen liep telkens dezelfde lijn: Eenzaamheid, verlies, verlies…. open aandacht.. stil zijn… wachten, wachten, wachten….. tot het moment waarop de vrouw de omslag maakte: Ouder worden is ook kracht, is ook vrijheid!

Een paar jaar geleden was ik in het Joods Museum in Berlijn. In een gesprek met een jonge joodse jongen aan de kassa van het museum zei ik intuïtief en ook wel tot mijn eigen verrassing: ‘Ik heb in Westerbork de pijn van jullie voorouders gevoeld’. Dit moment was mijn grote persoonlijke KLIK, de verbinding met mijn tot dan toe nog onbewuste drive. Ik verbind me van nature met de pijn van mensen en de enorme kracht die dat in zich draagt.

Daarom moeten levensverhalen worden verteld. Zeker in de huidige tijd moet je stil staan en luisteren. Het is nu de tijd dat er balans moet komen. We moeten verbinding zoeken en niet alleen ontwikkelen. Vrouwen zijn sterker in het zoeken van de verbinding; mannen zijn sterker in het doelgericht ontwikkelen.

Elke tweede kerstdag loop ik mee met de Appèlgroep Westerbork, de loop voor de mensenrechten over de hele wereld. Met een aantal vrouwen slaan we dan op de trommels. En na afloop lopen we naar die bomen…
Bij de verhalen van ouderen moet je stil zijn en aandacht hebben. Stap voor stap volgen. De verteller is in the lead! Luister, luister en voel de pijn en de verbindende kracht.”

*) Zie www.samurau.nl

**) Zie het artikel Theatervoorstelling Woorden gedragen door melodieën. In deze krant opgenomen tot 13 december 2010.


Mietji Hully. Foto: Seniorenkrant Groningen


Kleuterschool in Westerbork. Fotograaf onbekend. Mietji Hully zit op de achterste rij (tegen de wand), de tweede van rechts.

Seniorenkrant Groningen