Compensatie voor uitgemoord dorp Rawagede

Compensatie voor uitgemoord dorp
JAKARTA - Nederland biedt alsnog compensatie aan het dorp Rawagede in Indonesië, waar Nederlandse militairen op 9 december 1947 de gehele mannelijke bevolking executeerden.

De Nederlandse vertegenwoordiging in Jakarta zegt dat de plaatsvervangend ambassadeur hierover gisteren een gesprek heeft gevoerd met een vertegenwoordiging van de nabestaanden van de slachtoffers.

Nederland zou bereid zijn het dorpje in West-Java te steunen met de bouw van een school en met hulp aan de landbouw en het kleinbedrijf ter plekke. Dat verklaart de vertegenwoordiger van de slachtoffers in Rawagede.

Het heeft meer dan 61 jaar geduurd voordat de Nederlandse regering een financieel gebaar maakt tegenover de gemeenschap. Nederland heeft altijd geweigerd schadevergoeding te betalen of excuses aan te bieden voor het bloedbad, waarbij 431 mannen uit het dorp werden gedood.

De zegsman van de nabestaanden verklaart dat de Nederlandse diplomaat Ad Koekkoek heeft verzocht om een voorstel voor economische hulp aan het dorp. ''In een twee uur durend gesprek hebben we met de ambassade besproken hoe het leven van de inwoners van Rawagede kan worden verbeterd.'' (HET PAROOL)

20 feb.2009

Rawagede wil '1947' afsluiten

door Jan Lepeltak. zaterdag 21 februari 2009 | 07:17 | Laatst bijgewerkt op: zaterdag 21 februari 2009 | 07:49


Artha (r) en Sa'den halen bloedige herinneringen op over hun overlevingsstrijd, toen Nederlanders de mannelijke bevolking van hun dorp 61 jaar geleden uitmoordden. foto Jan Lepeltak/GPD

RAWAGEDE - Door de armoedige luidsprekers boven op het dorpsmoskeetje weerklinkt het Arabisch, met een Indonesisch accent.
Het vrijdagmiddaggebed begint in het dorpje Rawagede.

Maar meneer Suparta slaat vandaag het gebed over.

De 49-jarige voorzitter van de vereniging van Rawagede-slachtoffers heeft belangrijk nieuws, en wacht gespannen op drie dorpsgenoten: Artha, Satum en Sa'den, het zijn allen overlevenden van de Nederlandse slachtpartij op 9 december 1947.

Het Nederlandse leger zocht dat jaar, tijdens de eerste Politionele Actie, verwoed naar de sluwe rebellenleider Lucas Kustaryo. Toen het civiele bestuur in Batavia (Jakarta) vernam dat deze Indonesische legerkapitein zich in Rawagede bevond, stuurde het soldaten om hem te doden of te overmeesteren. Het leidde op de bewuste decemberdag tot de executie van 431 Indonesische mannen.

Eenenzestig jaar later komen oude Indonesische mannen in batikhemden één voor één nieuwsgierig naar het huis van Suparta gestrompeld. "Gisteren was er een ontmoeting met de Nederlandse ambassade. We hebben gepraat over een mogelijk economisch hulpprogramma, de bouw van een peuterspeelzaal en een kliniek."

De compensatie van Nederland, roept herinneringen op bij de drie oude mannen.

De Nederlandse militairen verzamelden die middag alle mannen op negen locaties, waar ze ondervraagd werden. De frustratie nam toe onder de geïsoleerde en mogelijk angstige Nederlandse soldaten. Plots begonnen soldaten de gehurkte dorpsmannen met machinegeweren neer te maaien.

De drieduizend inwoners kunnen Nederlandse hulp goed gebruiken. Er is veel werkloosheid onder jongeren, vertelt Suparta

"We willen wel samen met Nederland dit hoofdstuk afsluiten."

BNdeStem

Nabestaanden Rawagedeh zien hulp als erkenning
24-02-2009 11:01 | Binnenlandredactie

AMSTERDAM – De nabestaanden van de slachtoffers van het bloedbad dat Nederlandse militairen in 1947 aanrichtten in het dorp Rawagedeh op het Indonesische eiland Java, zien de toegezegde hulp van de Nederlandse regering als een erkenning.

Dat liet hun Nederlandse advocate, Liesbeth Zegveld, gisteren weten.

Minister Koenders van Ontwikkelingssamenwerking zei vrijdag dat hij een gebaar naar de inwoners van het voormalige dorpje in Indonesië wil maken. Hij gaat kijken hoe Nederland hen met ontwikkelingsprojecten kan helpen. Het gaat volgens Zegveld daarbij onder meer om de bouw van een school en hulp aan de landbouw en het kleinbedrijf in het dorp.

Hoewel de Nederlandse regering formeel geen compensatie biedt aan de nabestaanden, zien de slachtoffers de hulp wel in relatie tot hun schadeclaim die ze eerder tegen de Nederlandse staat indienden en beschouwen ze de hulp als erkenning van het hun aangedane leed. Zegveld is positief over de bereidheid van regering om hulp te bieden.

„Het feit dat de staat bereid is hulp te bieden, geeft aan dat men inziet dat door Nederlandse militairen indertijd groot leed is aangericht”, vindt de advocate. Of er alsnog een rechtszaak komt, is volgens haar onder meer afhankelijk van de vorm van de hulp en de bereidheid van de regering om een kenbare relatie te leggen tussen de hulp en de moorden die in 1947 zijn begaan.

Meedogenloos

De tragedie had plaats op 9 december van dat jaar. Toen vielen Nederlandse troepen het Javaanse dorp binnen en doodden honderden mannelijke dorpsbewoners. Ook gevangenen en mensen die op de vlucht waren werden geëxecuteerd. De onderzoekscommissie van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties noemde het incident in een rapport uit januari 1948 „opzettelijk en meedogenloos.”

De militairen die verantwoordelijk waren voor het bloedbad in Rawagedeh zijn nooit strafrechtelijk vervolgd. De Nederlandse staat heeft nooit excuses aangeboden of compensatie betaald aan de nabestaanden van de moorden.

Compensatie


De cliënten van Zegveld zijn de eerste Indonesische slachtoffers die Nederland aansprakelijk stellen. Ze vroegen op 8 september 2008 om financiële compensatie, maar bovenal om excuses en erkenning voor het leed dat hun door Nederland is aangedaan.

Voor de Stichting Comité Nederlandse Ereschulden is de Nederlandse hulp niet genoeg. De stichting blijft aandringen op excuses en een schadevergoeding van de Nederlandse overheid, aldus een woordvoerder vanmorgen.

De stichting zegt dat met wat hulp de ereschuld van Nederland aan de slachtoffers niet is voldaan. Sterker, de stichting zegt getroffen te zijn door „de arrogantie die spreekt uit het feit dat de slachtoffers worden afgescheept met een gift uit de middelen van Ontwikkelingssamenwerking voor een dergelijke oorlogsmisdaad.”

Reformatorisch Dagbald