Suzanna Maria Schotel-Rath viert honderdste verjaardag in Goes

Suzanna Maria Schotel-Rath viert honderdste verjaardag in Goes

maandag 04 juli 2011 | 10:59 | Laatst bijgewerkt op: maandag 04 juli 2011 | 11:05


Suzanna Schotel-Rath kan fascinerend vertellen over haar bewongen leven in Indonesië en Nederland. foto Willem Mieras


GOES - Strijd: dat heeft het leven van Suzanna Maria Schotel-Rath gekenmerkt.
En hoewel ze niet altijd gewonnen heeft, vierde ze zaterdag haar honderdste verjaardag als een tevreden mens.

Een opgewekt mens ook, dat fascinerend kan vertellen. Haar leven, dat in een andere tijd begon en waarin de gruwelen van de twintigste eeuw akelig dichtbij kwamen, is een onuitputtelijke bron van verhalen.

Niet voor niks werd vorig jaar het boek Zwarte huid, Oranje hart van Griselda Molemans uitgegeven. Daarin is vooral de episode beschreven tussen 1942 en 1951: de Japanse bezetting van Nederlands Indië, de onafhankelijkheidsstrijd van Indonesië en de manier waarop Nederland omging met zijn trouwe Indische onderdanen.

Toen Suzanna Rath honderd jaar geleden geboren werd, was haar vader, een Hollandse KNIL-militair belast met het in de hand houden van koppensnellers op het eiland Seram. De inheemse bevolking praktiseerde daar nog het kannibalisme.

Suzanna's moeder was een dochter van een vrijgekochte slaaf uit Ghana. De boreling was dus heel mooi zwart.

Uit haar huwelijk met Chris Schotel werden vier kinderen geboren, maar haar man, ook een KNIL-militair, werd vermoord in het machtsvacuüm dat ontstond na Soekarno's onafhankelijkheidsverklaring.

Tot 1949 werd ze door de nieuwe Indonesische machthebbers van het ene naar het andere kamp gesleurd. Haar leven was een dagelijks gevecht voor haar kinderen en haar ouders.

Dat hield niet op toen ze in 1951 met haar gezin in de M.D. de Grootstraat in Goes kwam wonen. Ruim een jaar moest ze tegen de gemeentelijk bureaucratie ten strijde trekken om haar ouders uit Indonesië bij haar thuis te krijgen. Dat gevecht won ze. Ze bleef er 54 jaar wonen.

Fysiek ongemak deed haar in Ter Valcke belanden, waar ze zaterdag het eeuwfeest vierde met haar familie. Als Oranjeklant van het zuiverste water was ze heel gelukkig met een felicitatiebrief van Koningin Beatrix.

PZC