Zwanger door internet en erger

Zwanger door internet en erger


Weblog Zuidoost-Azië

Michel Maas
5-8-2011 08:13

Internet heeft het weer gedaan. In Gunung Kidul, op Java, moeten opvallend veel tienermeisjes trouwen omdat zij zwanger zijn. En waarom zijn ze zwanger? Facebook.
Een onderzoek heeft uitgewezen dat veel (te) jong gehuwden elkaar inderdaad via Facebook hebben leren kennen.

Siti Haryanti, medewerkster van een religieus gerechtshof in Yogyakarta, gelooft heilig dat het sociale netwerk kinderen aanzet tot seks en erger.

Facebook, en de rest van het internet, geeft Indonesische tieners de vrijheid, die zij buiten, in het echte leven zelden krijgen: de kans om onder elkaar te zijn zonder dat de hele familie, of de lokale imam, of zelfs de shariah-godsdienstpolitie ze zit te begluren.
Indonesië is een wereldmacht als het om sociale media gaat. Een van de grootste Facebook- en Twitterlanden ter wereld. En een van de landen met de hoogste porno-kijkdichtheid. Nergens wordt zo naar seks gehunkerd als hier, lijkt het wel.

En niet alleen door jonge mensen. Een parlementarier werd betrapt toen hij in het parlement porno op het internet zat te bekijken. Hij deed dat in de vergaderzaal, op zijn iPad, en dat was niet slim. Het scherm was vanaf het balkon waar de journalisten zitten duidelijk te zien. Een van de journalisten maakte er een foto van. De parlementariër was lid van de orthodoxe moslimpartij PKS, een van de partijen die het hardst schreeuwt als het gaat over porno en fatsoen.

Een van de meest prominente leden van de partij is Tifatul Sembiring. Hij is minister van ‘Communicatie en Informatie’, en gaat dus over het internet. Hij is de meest fanatieke bestrijder van het ‘onfatsoen’ dat via het internet (en andere media) de Indonesiërs besmet.

Tifatul haalde de internationale media toen hij tijdens een bezoek van de Obama’s ‘per ongeluk’ Michelle Obama de hand schudde. De minister is het soort moslim dat vrouwen niet aanraakt, en ook liever niet met ze spreekt. Terwijl video’s lieten zien dat hij Michelle’s uitgestoken hand maar al te graag met beide handen pakte, hield hij vol dat hun handen elkaar per ongeluk in het voorbijgaan beroerden… En als je maar hard genoeg ontkent waait het probleem vanzelf wel over.

Tifatul maakt als minister al jaren intensief jacht op porno. Hij heeft al tienduizenden porno-sites laten sluiten. Maar dat is niks als je weet dat er honderdduizenden, of zelfs miljoenen van dat soort sites bestaan, en dat iederéén in Indonesië, behalve hij, ze kennelijk ook weet te vinden.

Tifatul laat zich niet ontmoedigen. Hij gaat door met de ongelijke ‘heilige strijd’ voor het fatsoen en tegen het internet. Hij doet dat … via Twitter. Hij is een van de meest verwoede twitteraars van het land. Hij heeft 242.035 ‘volgelingen’, en hij haalt zich met zijn tweets regelmatig de woede van duizenden van die twitteraars op de hals. Dat gebeurt bijvoorbeeld als hij met instemming Hitler citeert, of als hij zegt dat hij jaloers is op China, waar ze het internet goed onder controle hebben.

Indonesië worstelt twaalf jaar na de val van dictator Suharto nog altijd met zijn vrijheid. Mensen als Tifatul zouden dolgraag een beetje van het oude Suharto-regime terughalen om het volk een beetje op te voeden, en om dat vervloekte ongrijpbare internet onder controle te krijgen.

En dat internet, dat wil maar niet luisteren, en maakt nu ook nog kleine meisjes zwanger.

NOS