MLD-gedenkplaten onthuld in Surabaya

MLD-gedenkplaten onthuld in Surabaya


Op donderdag 12 maart 2009 onthulde commandeur E. Kopp, Souschef Integratie Aansturen Operationele Gereedstelling
van het ministerie van Defensie, een nieuw monument op het Nederlands ereveld Kembang Kuning in Surabaya. Op het monument zijn twee bronzen platen aangebracht met de namen van 98 militairen van de Marineluchtvaartdienst, die omgekomen zijn in Nederlands-Indië en Nederlands Nieuw-Guinea en van wie de laatste rustplaats niet meer aanwijsbaar is. Vervolgens plaatste hij ter nagedachtenis van de slachtoffers een krans bij het monument. Namens de Oorlogsgraven-stichting legden de heren Mr. R.S. Croll en P.C. van der Graaf, respectievelijk president en algemeen directeur van de Stichting. Met het herdenkingsmonument kregen de omgekomen marinemannen, voor wie geen graf kon worden ingericht, alsnog een plek daar waar zij herdacht kunnen worden. Het monument was een initiatief van de Oorlogsgravenstichting.


De heer P. Steenmeijer, directeur Indonesië van de Oorlogsgravenstichting, verwelkomde 30 belangstellenden op het ereveld. Onder de aanwezigen was ook de heer Boenandir, een stoker-olieman van Hr.Ms. De Ruyter, en overlevende van de Slag in de Javazee op
27 februari 1942.

De onthulling van de bronzen naamplaten werd voorafgegaan door het slaan van '8 glazen' op de scheepsbel van Hr.Ms. Java. Op een marineschip wordt op de scheepsbel geslagen telkens wanneer een zandloperglas van 30 minuten is leeggelopen. In 4 uur 8 glazen van 30 minuten. Na afloop van die 4 uur wisselt de wachtsdivisie. Bij 8 glazen komt er dus een nieuwe ploeg bemanningsleden op post. In deze ceremonie symboliseren 8 glazen op de scheepsbel van Hr.Ms. Java het begin van een nieuwe periode waarbij de namen van de omgekomen MLD'ers van wie de laatste rustplaats niet aanwijsbaar is, zichtbaar zijn gemaakt. De glazen worden aan boord altijd geslagen door de zogenaamde leerling van de wacht. Dit is meestal een matroos die samen met een onderofficier aan dek de wacht loopt. Bij deze plechtigheid was de 'leerling' de heer Cor Blokzijl, voormalig vakofficier vlieger van de MLD en tegenwoordig werkzaam in Indonesië.
Na de onthullingsplechtigheid nodigde de heer Steenmeijer de aanwezigen uit om een rondgang over het ereveld te maken. De rondgang voerde langs de monumenten waarop sinds 2006 namen van oorlogsslachtoffers zijn aangebracht van wie de laatste rustplaats niet aanwijsbaar is. Nabestaanden van deze slachtoffers hebben nu eindelijk een plek waar zij hun bloemen kunnen plaatsen.


Commandeur Kopp onthult de gedenkplaten met de namen van 98 oorlogsslachtoffers

OGS.nl

...... De rondgang voerde langs de monumenten waarop sinds 2006 namen van oorlogsslachtoffers zijn aangebracht van wie de laatste rustplaats niet aanwijsbaar is.......


Niet helemaal waar de term "laatste rustplaats niet aanwijsbaar..." Is wel degelijk aanwijsbaar.

Door Kevin Denlay - een Australische professionele diepzee duiker - is in opdracht van de USA Navy, een duik onderzoek geweest in de Javazee en Kevin heeft de exacte lokaties van de wrakken gevonden. (Ergens in de beginjaren van de 2000 jaren. Precies weet ik niet meer uit mijn hoofd. Zal mijn dossiers moeten raadplegen.)
(Orspronkelijk luidde de opdracht dat Kevin moest zoeken naar de gezonken Amerikaanse schepen, doch hij vond tevens de Nederlandse schepen, waaronder Hs Ms de Ruyter). Ik heb persoonlijk van hem enkele foto's toegestuurd gekregen.

Van het hele duikgebeuren zijn details verstrekt aan de Nederlandse Marine. Deze zweeg in alle talen en gaf geen ruchtbaarheid aan de kwestie.

Een Nederlandse journalist, werkzaam voor een kleine lokale krant in Nood Holland, schreef een kort artikel over dit gebeuren en daardoor was de Nederlandse Marine genoodzaakt, om commentaar te verstrekken.

Het commentaar van de woordvoerders van de Nederlandse Marine - en vol doorspekt van bla bla nonsens - hield onder meer in:
"Men wist dat de exacte lokatie gevonden was, doch men verzweeg dit feit, aangezien men (de Nederlandse Marine dus !!!) niet wilde, dat de gevonden lokatie een soort bedevaart oord zou worden en dat belangstellenden er dan naar hartelust bloemenkransen in zee zouden gooien. Het was voldoende dat de Nederlandse Marine zelf jaarlijks er voor zorgde, dat in die wateren een krans werd gestrooid. De Nederlande Marine zou nog nader op de kwestie terugkomen".........

We leven nu in maart 2009 en er is inmiddels een nieuw monument voor de slachtoffers van de MLD gekomen, maar de dappere en vol van bravour voorziene Nederlandse Marine heeft m.i. zoetjes aan de kwestie, zoals hierboven door mij geschreven, in de welbekende grote geheimzinnige en vol van schandalen voorzien, doofpot neergedenderd en er een groot hermetisch deksel op getimmerd.

Ik kan het weten: Mijn broer was één van de gesneuvelden en in mijn speurtochten naar zijn verleden, kwam één en ander boven water. (Met behulp van notabene de USA Navy en oudgedienden.)

Met de heer Boenandir heb ik persoonlijk ook nog contact gehad, doch de heer Boenandir wist mij eigenlijk niet veel meer te vertellen als dat ik al wist. Hij is Surabyaan, maar woonachtig in Malang, onder de hoede van zijn kinderen.

Ach ja, het gebeurde in 1942 en het is nu 2009, 67 jaren na dato en nu pas is er ook voor de MLD slachtoffers een namen gedenkplaat neergezet. Shame and scandal in the Family, was ooit een liedje in reggae achtige stijl.
Wat mij betreft: Shame and Scandal on you Nederlandse Regering en of verantwoordelijken.

En zo hadden de "leiders" dit keer ook weer een leuk vakantie weekje in Surabaya, net als in 2006 bij de onthulling van de naamplaten van de gesneuvelden van de Slag in de Javazee.