Indonesiëzaal weer open

Indonesiëzaal weer open

UITGAAN & VRIJE TIJD | 28 juni 2012 | Door de dichtbijredactie (Witte Weekblad)


LEIDEN - De Indonesiëzaal van Museum Volkenkunde is na ruim een jaar gesloten te zijn geweest in verband met onderhoudswerkzaamheden, weer open voor publiek. De helft van de zaal is vernieuwd met als hoogtepunt de centrale plaatsing van zes indrukwekkende, bewerkte stenen beelden uit de hindoe-boeddhistische tempel van Singosari, Oost-Java uit de 13de eeuw.


Geheel nieuw in de zaal is een bijzondere collectie poppen die in 1893 speciaal voor koningin Wilhelmina in Indonesië werd gemaakt. Verder is er meer aandacht voor de Indonesiërs zelf, die in wandvullende projecties indrukwekkend in beeld worden gebracht.

Blikvangers
De zes beelden zijn ware blikvangers in de vernieuwde zaal. Ze zijn gemaakt van vulkanisch steen en behoren tot het mooiste op het gebied van de Indonesische klassieke cultuur. Van het zestal springt Ganesha er het meeste uit. De blik van de toeschouwer wordt getrokken naar de indrukwekkende god met zijn olifantskop op zijn kussen van schedels. In samenwerking met het Nationaal Museum van Indonesië in Jakarta wordt op het ogenblik een interactief multimedia programma ontwikkeld, waarin de tempel en de beelden virtueel worden verenigd.

De poppen vertegenwoordigen de Indonesische bevolkingsgroepen die eind 19de eeuw onder Nederlands gezag stonden, en vormen daardoor een uniek historisch document. In de kleding, die tot in het kleinste detail is uitgewerkt, wordt de identiteit van de dragers uitgedrukt, onder andere doordat de invloed van islam en christendom wordt getoond.

Schatkamer
Twee grote vitrines vormen een ware schatkamer van gouden sieraden en rituele gebruiksvoorwerpen en krissen die met veel goud zijn versierd, allemaal voorbeelden van verfijnde Indonesische hofkunst. De oudste gouden kris uit de 17de eeuw was vroeger eigendom van Stadhouder Willem IV. Ook ringen met edelstenen en andere gouden sieraden uit de befaamde Lombok-schat zijn nu te bewonderen.


dichtbij.nl



Museum Volkenkunde
Steenstraat 1, 2312 BS Leiden
071 516 8800
www.rmv.nl/

Hmmm , je kan je nu ook af vragen hoe veel van dat "spul" eerlijk gejat is!

siK.

"Eerlijk" geleend en toen vergeten terug te geven dus?
Foei toch Pak K,: wij leenden het slechts en toen wij het terug wilden geven, gaf de rechtmatige eigenaar geen sjoege op onze vraag waar wij het naar toe moesten sturen.

En toen al: Ganesha blies het sprookje uit met de lange olifantensnuit.

Wat betreft de poppencollectie:
Er waren een paar "Indische dames" daar in dat verre Batavia en die hadden niet zoveel om handen, dus die dames besloten maar een poppencollectie te frutselen en friemelen en hielden een tentoonstelling te Batvaia. Na de tentoonstelling werd de collectie aan koningin Wilhelmina aangeboden.
Dit gebeurde op een tentoonstelling hier te lande uiteraard in 1894 en de opbrengst van de tentoonstelling (niet die van de poppen) was ook bestemd om een expeditie naar Centraal Borneo te financieren.

De "Indische" dames die het theekransje hielden waren uiteraard ook van de partij bij de tentoonstelling en sommige van die Indische dames droegen de volgende - in het koloniale Batavia - in High Socity welbekende namen, ahum ahum (High Socity of niet, ook daar rook je de terasi en petis) :

KROESEN - LOUDON - VAN DER POL - VAN ITTERSON -SAXTON WINTER en anderen.

Ook stomtoevallig? Laten nu die 2 eerstgenoemden nu ook iets te maken gehad hebben met de reactie op dat artikel over James Loudon zijn nazaten en een verdeelpoet.

'k Zie het al voor me, al dat kipaswaaierig Indisch Dames gedoe, vol van senewen (zenuwen) in het rijtje wachten op Mbah Ratu Wilhelmina en Mbah Ratu Emma en de koninginen heel blij natuurlijk om die poppen te mogen ontvangen en zien en dan snuffelt de koninginregentes in de lucht en dan zegt ze ineens: Loh, wat ruiken mijn edele ruikorganen toch? Er hangt een terasiluchtje over de poppen. Klopt dat dames? En de nog jonge Mbah Ratu Wilhelmina ook ruiken maar zij was verkouden.
En de Indische dames natuurlijk malu en dan snel de fles met 4711 semprot over de poppen heen.
Maar de koninginregentes stelt de dames op hun gemak: Geeft niets hoor. Ik vind het ook lekker, vooral als mijn chefkok op het paleis de terasi op het veldje onder mijn raam aan het roosteren is.
En de dames natuurlijk heel blij en zegt één van hen: Majesteit, ik heb ook nog wat verse durian. Wilt u ook?

Payah dese loh.