Het groene licht voor genocide – Oost-Timor 1975

Het groene licht voor genocide – Oost-Timor 1975
Arnold J. van der Kluft       24 okt 2014

Portugal was officieel nog de koloniale macht over Oost-Timor en een exclave en wat eilanden voor de kust van het grote eiland; Portugees Timor was dan ook de aanduiding. Nadat op 25 april 1974 militairen die de koloniale oorlogen zat waren het fascistische bewind in Lissabon hadden opzijgeschoven en het land “op de weg naar het socialisme leidden” kwam ook in deze kolonie een bevrijdingsbeweging naar voren, het Frente Revolucionária de Timor-Leste Independente, Fretilin. In de zomer van 1975 kon deze beweging rechtse clubjes die het verband met Portugal wilden handhaven of die annexatie door Indonesië voorstonden opzijschuiven. De gouverneur was de hoofdstad ontvlucht naar een van de eilandjes en verdween uit beeld: er was een machtsvacuüm dat gevuld werd door Fretilin. Het leek gemakkelijk te gaan en het was te gemakkelijk, bleek al spoedig.

In Australië was bij wijze van uitzondering een Laborman premier die zich niet wilde laten dicteren vanuit Londen en Washington en die ook het regime in Jakarta niet welgezind was. In wat een unieke gang van zaken mag heten in een zogenaamd ontwikkeld “westers” land werd de premier door middel van een constitutioneel te verantwoorden staatsgreep opzijgezet, een dag voordat hij in het parlement zou onthullen hoe de CIA tegen hem samenzwoer. Het was 11 november 1975. Kameraad Peter Storm stipt nog eens aan dat deze coup illustreert dat er geen parlementaire weg is om de greep van de wereldmacht te breken.

Twee weken later, 25 november 1975, wordt in Lissabon een coup gepleegd tegen de “officieren van april”, die de ruimte moet bieden voor de man van de CIA, Mário Soares met wie de PvdA via de CIA warme contacten onderhield. Australië en Portugal waren “geneutraliseerd”.

Op 6 december 1975 zijn de ongekozen president van de VS, Gerald Ford – opvolger van het smadelijk verdreven duo Nixon/Agnew, en de onvermijdelijke minister van buitenlandse zaken Kissinger, op bezoek in bij Soeharto in Jakarta.
De dag er na valt het Indonesische leger Oost-Timor binnen. Het land is niet zo makkelijk te bezetten als het lijkt, er zijn bergen die guerrilla mogelijk maken. Jarenlang duurt het tot de bezetting voltooid is en het verzet is nooit geheel tot staan gebracht. Naar schatting is een derde van de Oosttimorese bevolking gedood bij deze bezetting, zo’n tweehonderdduizend mensen (cijfers worden altijd onprecies als het over massamoord op deze schaal gaat).

- See more at: http://www.krapuul.nl/overig/blog/553216/het-groene-licht-voor-genocide-oost-timor-1975/#sthash.rmOvouGQ.dpuf