Internationale school in Indonesië niet langer internationaal

Internationale school in Indonesië niet langer internationaal

Jakarta Vraag niet waarom, het is gewoon zo: internationale scholen in Indonesië mogen zich niet langer 'internationaal' noemen. Het besluit is op de valreep door de vorige regering genomen. Die regering is weg, maar het besluit ligt er, is per 1 december ingegaan en de scholen kunnen er niet meer omheen.

Door: Michiel Maas 3 december 2014, 06:00


De scholen zwijgen verbijsterd. Het is bijna of je Coca-Cola verbiedt om het woord Cola nog langer te gebruiken: de 'Jakarta International School' (JIS) en de 'Netherlands International School' (NIS) zijn merknamen, en die worden hier met één bureaucratische pennestreek afgeschaft.

Protesteren helpt niet, want wie zijn vergunningen wil verlengen moet aan de regels voldoen. Die vergunningen zijn van levensbelang en niemand wil in dit gevoelige papieren proces gedonder, want voor je het weet wordt je school gesloten, of worden je buitenlandse leerkrachten het land uit gezet.

Dus doen ze het maar, met lange tanden: JIS betekent sinds maandag 'Jakarta Intercultural School' en NIS staat ineens voor 'Netherlands Intercommunity School'. 'We zijn er gelukkig wel in geslaagd onze afkorting in stand te houden', zucht Janet Desjardins, hoofd van de Nederlandse school.

Nieuwe regels

Niemand weet precies wat het ministerie van Onderwijs bezielde toen het in mei de nieuwe regels voor internationale scholen bekendmaakte. Het leek nog het meest op een nieuwe nationalistische oprisping. Daarin was dit ministerie immers goed. Het had net Engels en natuurkunde op de basisschool afgeschaft om plaats te maken voor meer 'patriottische' vakken en godsdienstles, om van de kinderen betere Indonesiërs te maken.

De nieuwe regels voor internationale scholen zitten in dezelfde sfeer. Indonesische leerlingen op die scholen moeten (islamitische) godsdienstlessen krijgen, Indonesische geschiedenis leren, lessen krijgen in Indonesische moraal en deelnemen aan de nationale Indonesische examens, waar kennis van het volkslied bijna zwaarder telt dan lezen en schrijven.

Tim Carr, directeur van de JIS, praat dit nog een beetje goed: extra Indonesische en godsdienstlessen zijn gauw geregeld. 'De leerkrachten hebben we al. Maar waarom moeten we onze naam veranderen? Ik probeer de ratio daarachter nog te doorgronden, voor zover die bestaat.'

Veel meer dan: 'internationaal is niet Indonesisch en dat is niet goed' lijkt er inderdaad niet achter te zitten, zegt Desjardins van de NIS: 'Dit lijkt echt op een te snel genomen onderbuikbesluit. Toen we bij het ministerie met vragen kwamen, bleek dat ze over de gevolgen nog helemaal niet hadden nagedacht.'

Maar een bureaucratie is een bureaucratie, dus er ligt een besluit en hoe raar dat besluit ook lijkt: de mensen op het ministerie zien erop toe dat het wordt uitgevoerd - of ze het begrijpen of niet. Zes maanden zijn ze er al mee bezig, zegt Desjardins. 'Het kost een enorme hoeveelheid geld en mankracht. Die hadden we veel beter kunnen besteden.'

Op de websites, briefpapier en folders staan nog steeds de oude namen. Dat zal vermoedelijk ook zo blijven. De scholen hebben hun vergunningen binnen en wachten eerst maar eens af. Desjardins: 'Het waait wel weer over als deze nieuwe regering eenmaal echt aan het werk gaat.'

Volkskrant