’Dispereert niet’ geldt nu voor illegale werkers

’Dispereert niet’ geldt nu voor illegale werkers
Symbolisch beeld in de documentaire ’Dispereert niet’: letterlijk én figuurlijk uit de tunnel.

Foto PR

LEIDEN - Zo’n 400 Indonesische arbeidsmigranten die ’ongedocumenteerd’ in Nederland werkten, kregen het afgelopen jaar weer een geldig paspoort. Nieuw of alsnog verlengd. Vevie Damayanti van de Indonesische Ambassade in Den Haag roept anderen op zich ook te melden.

Door Ton de Lange - 22-3-2015, 20:55 (Update 22-3-2015, 22:42)

Citaat :

'Het is de erkenning dat je bestáát'

Niet dat dit nu een einde maakt aan hun onwettig verblijf, maar: ’’Het Indonesisch paspoort is in ieder geval de erkenning dat je bestáát.’’ Dat zei Yasmine Soraya van de Indonesian Migrant Workers Union afgelopen weekend tijdens een IMWU-bijeenkomst in het gebouw van Vrijplaats Leiden. Daar ging documentaire ’Dispereert niet’ in première die deze Indonesische groep van ruim 3000 ongedocumenteerde arbeidsmigranten ’voor het eerst in Nederland een gezicht geeft’.

Kunstenaar Irwan Ahmett, die nu debuteert als filmregisseur, was present via een skype-verbinding met Jakarta. Voor de filmtitel gebruikte hij de beroemde lijfspreuk van Jan Pietersz. Coen (1587-1629), een van de meest omstreden persoonlijkheden in 360 jaar koloniale overheersing van ’Nederlands-Indië’. ’’Het is een mooie paradox, ’Dispereert niet’ oftewel ’geef niet op’. Dat geldt ook voor veel Indonesische arbeidsmigranten in Nederland.’’


Standbeeld
Ahmett filmde ook het standbeeld van Coen aan de Roode Steen in Hoorn, diens geboorteplaats en ooit zetel van ’s werelds succesvolste onderneming: de Verenigde Oost-Indische Compagnie (VOC).

Soraya noemt de paspoortmaatregel een belangrijk succes van IMWU, dat sinds 2011 actief is en afdelingen heeft in Amsterdam, Den Haag en Rotterdam. De organisatie krijgt hulp van onder anderen de Amsterdamse advocaat Seth Paul en antropoloog Ratna Saptari van de Leidse Universiteit. Beiden zijn te zien in de documentaire die een schrijnend beeld geeft van illegaal leven en werken in een vreemd land.

Armoede in eigen land en het nog altijd vanuit de koloniale tijd heersende beeld van ’het rijke Nederland’ deed velen besluiten de overstap te wagen. ’Daar kun je wel 100 euro per dag verdienen’, maakten tussenpersonen hen wijs. Die soms per reisbemiddeling duizenden euro’s opstreken en niet zorgden voor de juiste documenten. Slachtoffer Fuad vertelt dat hij door zware schulden zijn huis en kledingwinkel in Solo (Midden-Java) kwijtraakte. Nu maakt hij al acht jaar huizen schoon, is zijn Indonesisch paspoort verlopen en leeft hij met de angst om te worden betrapt door ’de inspectie’. Als hij wordt teruggestuurd naar Indonesië wachten daar schuldeisers. Fuad kan geen kant op.


Boete
Werk is hier steeds moeilijker te vinden. Soraya: ’’Een werkgever die ongedocumenteerden in dienst had, kreeg laatst 12.000 euro boete van Den Haag.’’ Schandalig hoe we worden behandeld, zegt een ander in de documentaire. ’’Wij maken schoon, verzorgen kinderen, koken, wassen, doen het smerige werk. Als wij er niet zijn, stort Nederland in.’’


Advocaten
Fischer Advocaten in Haarlem hielp jarenlang ook ongedocumenteerden. Het kantoor met zeven pleiters voor ’mensen in de marge van de samenleving’ sluit na dit jaar. Dit omdat ’het systeem van gesubsidieerde rechtsbijstand sinds enkele jaren onder druk staat’ en er ’op alle fronten hoge drempels zijn ’opgeworpen voor de rechtzoekende’. Het is financieel onmogelijk langer hulp te bieden mét kwaliteit. Dit is ’het laatste advocatencollectief dat zich volledig richt op gemarginaliseerde groepen’, meent Pim Fischer.

noordhollandsdagblad.nl