Festival Budaya, Best 17 mei

Stichting Hibiscus, een stichting die zich bezighoudt met zowel interesse opwekken voor Indonesische cultuuruitingen hier in Nederland, alsook liefdadigheidsprojecten in Indonesië, organiseerde op 17 mei j.l. het zesde Festival Budaya te Best nabij Eindhoven.

De locatie was dit jaar niet meer de Prinsenhof zoals in voorgaande jaren, maar het Heerbeeck-college. Het grote podium was in de ruime en comfortabele aula van het schoolgebouw; voor het podium waar de bands optraden was er een groot oppervlak dat dienst deed als dansvloer voor bezoekers die wilden potjo-potjoën; en ook de dansoptredens en pentjak-silatdemonstraties werden hier opgevoerd. Hieromheen stonden rijen tafels en stoeltjes opgesteld die voldoende zitplaatsen aan de bezoekers boden.

De band Xanur, bestaande uit een aantal ex-leden van Marabunta, verzorgde het leeuwendeel van de muziek. Ze brachten een selectie van soul, country, dangdut en krontjong. Ze speelden erg goed en ik was vooral onder de indruk van zangeres Quintanella Rosa, die met gemak liedjes zong van Gloria Gaynor en Minnie Ripperton.

Traditionele Indonesische dans werd verzorgd door dansgroep Permata (vooral solo's door danseres Uli), en dansgroep Wahana Budaya Nusantara (enkele Betawi-dansen).
Ook trad een delegatie van de lokale dansschool Batico op, met een mix van streetdance en andere moderne genres.

Pentjak-silatdemonstraties werden opgevoerd door 4 jongemannen van silatschool Permasit. Hun eerste demonstratie toonde een greep uit hun hand-to-hand en gewapende repertoire, en hun tweede was een soort van kata/dans/djoeroesan.

Beeldend kunstenares Sabine Bolk bracht een modeshow ten tonele met door haar ontworpen kleding in een moderne eclectische stijl, gebaseerd op Indonesische textielpatronen.

Veel van de optredende artiesten/gasten gaven ook workshops in andere ruimtes; zo waren er workshops koken, pentjak silat en potjo-potjo.

Halverwege de middag begaf ik me naar het lokaal waar dhr. Tierhof zijn Lezing/diavoorstelling over de sporen van het oude Batavia in het moderne Jakarta hield. Heel interessant om te zien hoe sommige gebouwen nagenoeg onveranderd zijn gebleven, andere een nieuwe bestemming hebben gekregen, weer andere in verval zijn geraakt of zijn verdwenen. De fotoslideshow bracht ons van de oude benedenstad, langs de Chinese buurt, naar Weltevreden en Menteng.

Daarna heb ik snel wat eten gekocht, nl. een bamisoep met kip en pangsit. Vrij eenvoudig, maar wel heel lekker. De eetkraampjes waren prima bereikbaar, maar natuurlijk stonden er altijd wel 'enkele wachtenden voor u'. Maar hoe kan het ook anders.

Ik heb niet alle optredende artiesten kunnen zien, moest helaas percussonist Chanelsy en kompanen missen, evenals het studentenensemble Angklung Eindhoven. Maar er was nu eenmaal in die korte tijd tussen 12 en 5 te veel te zien en te doen; wat alleen maar positief is.

Ook dit was dus weer een geslaagd feestje met een mooi doel, evenals Brindo een week eerder. Opbrengsten gaan naar de verbetering van faciliteiten van een school in Indonesië. Meer informatie op de site van Stichting Hibiscus.

Foto's volgen hieronder als ik bruikbare kan vinden.

Uli van dansgroep Permata:

Pentjak Silat door Permasit:





Xanur, hier echter zonder zangeres Quintanella:

Dansgroep Wahana Budaya Nusantara (let op de maskers):








En dan worden ook heren uit het publiek uitgenodigd mee te doen


En tenslotte Sabine Bolk met haar designs:

Dank, voor alweer een mooi verslag, plus foto's!

wujud schreef:

Dank, voor alweer een mooi verslag, plus foto's!

Graag gedaan, wujud

De laatste tijd ben ik weer erg geïnteresseerd in deze Indische en Indonesische evenementen en pasars. Misschien kijk ik er nu met andere ogen naar, het is allemaal wat gerijpt.
Daarnaast voel ik ook een gemis door het verdwijnen van een aantal online Indische platforms waar je meestal wel een verslagje kon vinden van dergelijke evenementen; dus als er iets op de agenda staat en ik kan even een kijkje nemen, dan schrijf ik er ook graag mijn impressies over hier op IAF.

Met de Tong Tong Fair neem ik mijn digitale camera mee; hogere resolutie dan mijn smartphone en ik kan op mijn 'pitstop' bij mijn tante de foto's uploaden en aanpassen.

(en ik kijk al reikhalzend uit naar je volgende verslagen!)