'Overal loerde het gevaar'

'Overal loerde het gevaar'

Redactie - 29 juni 2009


Indië-veteraan Jan Bekkers (links) en Jaap Schipper werden door de bevolking hartelijk ontvangen. (Foto: Monika van Vliet)..

OUD-BEIJERLAND - Een dag voor de Nationale Veteranendag op 27 juni worden veteranen in Oud-Beijerland een dag eerder geëerd. Jan Bekkers en Jaap Schipper zijn twee van die veteraren die respectievelijk dienden in Nederlands-Indië en Libanon. Beiden zijn blij met de erkenning die ze nu krijgen.

'Juni 1947 ben ik opgeroepen als dienstplichtige en werd na een opleiding van een paar weken naar Indië gestuurd', vertelt Bekkers. 'Ik was erg klein, 1.59 m, kleiner mocht niet. Als 19-jarige wist je toen nog helemaal niets. Op de boot naar Indië werden we 'voorgelicht' door de KNIL-militairen die ook aan boord waren. Zodoende waren we niet helemaal onnozel toen we aankwamen. Direct na aankomst startten de eerste politionele acties. Ik ben er 2,5 jaar gebleven.'

Jaap Schipper kreeg wel voorlichting toen hij in 1981 naar Libanon werd uitgezonden. 'Het was de eerste vredesmissie die Nederland uitvoerde onder de VN. Doordat er zoveel betrokken partijen waren was handhaving van de vrede behoorlijk moeilijk. Ik had verwacht, daar als beroepsmilitair meer te kunnen helpen. We hebben wel infiltranten opgepakt. Die waren blij dat we ze oppakten, want dan ging hun zelfmoordactie niet door. En we hebben enkele kleinschalige projecten opgezet, waarmee we goodwill opbouwden.'

Volgens beide veteraren was de plaatselijke bevolking blij met hun komst. 'We ruilden spullen uit en kochten koffie terug. Wel loerde overal het gevaar. Sommige mensen die in je gezicht aardig deden, waren dat niet meer als je je rug toedraaide.' Bekkers: 'Dat was in Indië ook zo. De gewone burgerbevolking was gastvrij, maar liepen we in de rimboe, dan werden we van alle kanten bestookt. Het was soms op leven of dood.'

Bekkers heeft vooral bewondering voor de oorlogsvrijwilligers (ovw'ers). 'Die hebben de weg voor ons geplaveid, zij hebben het nog moeilijker gehad', aldus Bekkers die graag nog eens terug zou gaan naar Indonesië.

Teleurstelling

Beide heren zijn teleurgesteld thuisgekomen. 'Uiteindelijk zijn we er voor niets geweest', zegt Bekkers, 'ik had zelf willen blijven, maar moest terug naar Nederland. Zelfs mijn moeder herkende me niet, omdat ik intussen gegroeid was tot 1.80 m. De meesten van ons konden niet terug naar hun oude baas en waren werkeloos. Er was geen geld voor kleren en de legerkledij moest direct ingeleverd worden. Er was geen ondersteuning of hulp. We zijn schandalig behandeld, maar dat is alom bekend', aldus een berustende Bekkers.

Ook Schippers heeft ervaring op dat gebied. 'Na de landing op Nederlandse bodem, werd ons gevraagd of we een fijne vakantie hadden gehad. Dat zette de toon voor onze ontvangst. Wel heeft Generaal Berkhof nog een dankwoord uitgesproken op het vliegveld.'

De Echo