Berichten uit Jakarta – deel 1
16 OKTOBER 2015 - IN BLOG: ONS ERFDEEL
Germanist en neerlandicus Jaap Grave verblijft drie maanden in de Indonesiche hoofdstad Jakarta, waar hij lesgeeft aan de Universitas Indonesia. Op de blog van Ons Erfdeel brengt hij verslag uit van zijn wedervaren, met bijzondere aandacht voor het Erasmus Taalcentrum (ETC) in de stad. Het ETC was een van de onderwerpen in het conflict eerder dit jaar tussen de Nederlandse Taalunie en de Internationale Vereniging voor Neerlandistiek (zie ook dit Ons Erfdeel-artikel). Dit is het eerste van drie blogberichten.
Op de terugweg van de universiteit naar het hotel waar ik verblijf, neem ik eerst de trein, daarna een angkot, een busje, waar twee personen naast de chauffeur kunnen zitten en achterin plaats is voor nog eens twaalf. Dat kan alleen doordat de stoelen zijn vervangen door lage bankjes die in de lengte van het busje staan. De mensen, die zich daar alleen gebukt kunnen voortbewegen, mogen bovendien geen last hebben van claustrofobie. De deur voor de reizigers achterin ontbreekt, waardoor zij sneller in- en uit kunnen stappen. In die deuropening staat soms een jonge Indonesiër met een ukelele om de bezwete reizigers in de file te vermaken met liedjes vol weemoed en verlangen.
Hoewel ik de teksten niet versta, kan ik me wel voorstellen waar zijn droevige liedjes over gaan: de godvergeten eenzaamheid in deze metropool, het verlangen naar liefde, de onvoorstelbare hitte, de dagelijkse zorgen om het bestaan en de eeuwige smog waardoor de lucht vrijwel altijd grijs en nooit blauw is. En ik weet bijna zeker dat hij, als hij ervan op de hoogte zou zijn, ook een klaagzang zou wijden aan de ontmanteling van het ETC, het Erasmus Taalcentrum, in Jakarta.
In de spaarzame berichten die tot dusver in de Nederlandstalige media zijn verschenen, was er voortdurend sprake van een doorstart. Ach, het ETC slankt wat af, werd beweerd, en gaat dan met wat minder personeel door met wat het tot dusver heeft gedaan. Maar uit diverse bronnen hier ter plaatse klinkt een heel ander geluid: bij het ETC zijn 24 mensen ontslagen, de functie van kenniscentrum is verdwenen en na- en bijscholing van docenten Nederlands is geen taak meer van het ETC. Taalcursussen blijft het ETC, dat een Indonesische stichting moet worden, wel geven, maar de uitstekend geschoolde en ervaren docenten van de Universitas Indonesia zullen dat niet meer gaan doen.
Lees hier verder
Berichten uit Jakarta – deel 2
Berichten uit Jakarta – deel 3
Ons Erfdeel