Heb in 2016 - na bekendmaking door Nederland op de haar zeer bekende en met de vinger wijzende verontwaardigde hoge toon en blablabla - meteen op diverse websites luidkeels verkondigd, dat de verdwijning in 2012 reeds gemeld werd o.a. in diverse vooraanstaande kranten. (Duikers hebben zelfs een filmpje gemaakt van het drukke sloopgebeuren.)
Zowel de Engelse regering alsmede de Nederlandse regering handhaafde echter het motto: "Ik stond erbij, ik keek ernaar" en dumpte het nieuws hierover onder kolong van het bed.
De Malaysische regering nam contact op met de Engelse regering met de mededeling dat hun patrouille boten al diverse keren de ijzerslopers hadden verjaagd, doch onvoldoende capaciteit hadden om dit te blijven doen.
En wederom werd dit nieuws onder de kolong met de sapu geschoven.
Totdat ineens groot alarm werd geslagen en het te laat was en ineens hele "dure" brieven de deur uit werden gejaagd naar nazaten met dit oh zo verschrikkelijk nieuws en dat men alles in het werk zou stellen om de boosdoeners te pakken.... jajaja. Waar haalde men het lef om onze schepen te slopen...foei, bajingan, bangsats zijn jullie slopers allemaal. Wacht maar, ik gasak jou en maak sate kambing van jullie...bla bla bls.
Niet lang na dit bekend maken van het nieuws, kwam - namens Al Jazeera - Step Vaessen met een filmpje genomen in de sloopwijken op Perak Surabaya - met beelden van het te koop aanbieden van "rekwisieten" van het HMS de Ruyter, zoals bijvoorbeeld bestek uit het kombuis en nog diverse andere dingsigheidjes. (Even op Youtube googleen aub),
Intussen wees Nederland - zoals gebruikelijk - met strakke en striemende vingertjes naar Indonesia met de mededeling: Hé jullie lapzwanzen, jullie hadden dit moeten zien toch?
Indonesia op haar beurt zei: Dank je de koekoek. Hebben jullie, Nederland, ons ooit gevraagd dit te doen? Poekie ayam met jullie belanda's sombong.
Waarop aansluitend een dure Nederlandse delegatie in het dure vliegtuig stapte om maar eens te gaan confereren met Indonesia over deze kwestie en dat gebeurde dan ook, namelijk voor een waarschijnlijk een half uurtje en voor de rest van het 3-weeks vakantie gebeuren op kosten van de belastingbetaler, werd her en der de toerist uitgehangen en zelfs aan de kant van de weg in Surabaya een portie rujak cingur genuttigd. Oh ja, er was ook nog ten huize van een kennis van me te Bandung even een korte conferentie geweest met betrekking tot dit gebeuren. (Officieus dan.)
Kortom, het was dus gewoon al zeer voorspelbaar, dat tegen de tijd, dat a.s. februari 3018 (herdenking Slag Javazee 27/28 febr 1942 ) dit nieuws dan exact op tijd en geregisseerd naar buiten wordt gebracht, zodat alles straks in de nasi goreng wajan geschoven kan worden.
Bravo, weer een probleem uit de oudheid opgelost en hup ook dit probleem komt dan naast het probleem van de Backpay te liggen.
Oh. tussen een heleboel haakjes: Meteen na het verontwaardigd luidkeels foei en boe geroep in 2016, heb ik - dank zij de medewerking van een paar vriendjes van me op Madura - foto's in bezit gekregen van ijzerslopers/lassers/bikkelaars en weet ik veel, die druk bezig waren, om oud scheepsijzer te slopen en in stukken te hakken.... Ook deze heb ik geopenbaard op diverse plaatsen op het internet.
Halleluja, ik heb gezegd en verkondigd.
Op naar misschien nog een probleem uit de oude koloniale tijden om die geruisloos op te lossen??? Er zijn er niet veel meer toch en Nederland kan dan eindelijk aan een schone lei beginnen en die verwenste oude koloniale zooi uit de geschiedenis boeken schrappen.
Slaap kindje slaap,
daar buiten loopt een Nederlands schaap.
Een schaap met onschuldige voetjes,
die sust ons allen in slaap heel zoetjes.