Met wederzijds vertrouwen naar diamanten huwelijksfeest

Met wederzijds vertrouwen naar diamanten huwelijksfeest
door Rosé Lokhoff rose.lokhoff@bndestem.nl. zaterdag 29 augustus 2009 | 00:34 | Laatst bijgewerkt op: zaterdag 29 augustus 2009 | 00:35



Het 60-jarig bruidspaar Gerrit en Puck Baelemans-Nikkels uit Breda kent elkaar van het oude Indië. foto René Schotanus/het fotoburo

BREDA - Ruzie? Nooit gaan slapen zonder het goed te maken.

Het is een oude wijsheid, maar Gerrit (89) en Puck (81) Baelemans-Nikkels uit Breda hebben er wel hun diamanten bruiloft mee gehaald. "En wederzijds vertrouwen", voegt de bruidegom eraan toe. De in Princenhage geboren Gerrit ging in 1945 als Kniller naar Indonesië. "Ze waren er net en zaten vlak bij ons huis met oud en nieuw. Schoten ze hun mitrailleurs leeg over ons heen. Het was hun vuurwerk, maar wij lagen onder de bank. Wij waren van Batavia gewend dat er handgranaten door de hotelgangen vlogen, dus dan snap je het wel. Nee, ik kende hem toen nog niet, anders had ik hem wel berispt", weet de bruid nog goed.

Ze leerden elkaar later kennen, maar zij ging met haar ouders terug naar Nederland en hij mocht pas in 1949 met verlof. Drie jaar lang schreven ze elkaar, tot hij in juni thuiskwam, en op 30 augustus trouwden ze.

Morgen wordt dat gevierd met heel veel familie en kennissen, hun vier kinderen, zes kleinkinderen en twee achterkleinkinderen. Beiden hebben tijdens de Tweede Wereldoorlog zeer vervelende dingen meegemaakt met 'de Jappen'. Zij in een vrouwenkamp, hij bij de aanleg van de Birma-spoorweg. Hij kan er een boek over schrijven, met veel ellende en een beetje humor. "Ze vertellen het nu als mop, maar ik heb het zelf meegemaakt. Toen ik een keer te lang uit de rij bleef, kwam een Jap naar me toe. Ik zei dat ik naar de latrine was geweest, maar die was net gegraven en er was niets te zien. Er lag wel een hoop van een olifant en ik zei dat-ie van mij was. 'Doe het dan nog maar eens een keer', beval hij. Maar ik zei dat ik dat maar één keer in de veertien dagen kon. Ben ik nog goed van afgekomen."

Behalve het Indië-verleden hebben de twee nog gemeen dat ze geridderd zijn. Zij voor 35 jaar vrijwilligerswerk voor het KWF, hij onder meer voor zijn inzet voor de gehandicaptensport. "Ik zei toen nog: nou hebben we twee Oranje-Nassaus in bed. Wie neemt het initiatief? Ik vond dat het maar de oudste officier moest zijn."

BNdeStem