Wojciech Tochman - Dochtertje

Wojciech Tochman - Dochtertje
Uitgegeven: 29 oktober 2009 10:53
Laatst gewijzigd: 29 oktober 2009 10:53

De Poolse journaliste Beata Pawlak komt om het leven bij de islamitische terreuraanslag in Bali. Haar collega-journalist brengt de laatste maanden van haar leven in kaart.
Ze hebben er een handje van, die Polen, om mooie maar ongewone reisverhalen te schrijven. Onlangs werd in deze rubriek nog ‘Onderweg naar Babadag’ beschreven van Andrzej Stasiuk, die een vergeten gedeelte van Oost-Europa tot surreëel gebied wist te verheffen. Was dat ook echt Europa?



Groen

Tochman geeft een omschrijving van Bali, de plaats waar Beata door moslimfundamentalisten het leven zou laten. Hij baseert zijn verhaal op de aantekeningen die zij heeft nagelaten, en het zijn zinnen waarmee het dromerige, mystieke karakter van het gebied op beeldschone wijze worden verwoord.
Alleen al de manier waarop Beata de vele tinten groen wist te omschrijven zijn dit kleine boekje al waard.

Bevlogen

Beata was een opmerkelijke vrouw, een markante persoonlijkheid die op zoek was naar een eigen honk. Ze reisde de planeet af en was, zoals Tochman haar beschrijft, altijd bezig met het aan de kaak stellen van onrecht, intolerantie, zinloos geweld en zinloze doden.

Haar drijfveer was zowel haar journalistieke bevlogenheid als haar verlangen naar een plek om zich te nestelen.

Onmogelijk

Als Tochman haar achterna reist op Bali, kan hij gewoon niet geloven dat deze vrouw is omgekomen. Deze gepassioneerde, bijzondere vrouw, van wie ze na de aanslag niets meer hadden vernomen – het is toch onmogelijk dat zij is vermoord door dezelfde mensen die zij probeerde te begrijpen? Op een eiland dat zij probeerde te begrijpen en zo liefhad?

Het levert een ontluisterende zoektocht op. Een waarbij Tochman erin slaagt om bij de lezer eenzelfde hoop te wekken dat Beata gewoon ergens in een kamertje zit te werken, zich niet bewust van de commotie rondom haar verdwijning.

Perfide

Dat ze daar aan haar artikelen zit te werken over de perfide islamitische uitwassen die zij heeft aangetroffen, te midden van haar aantekeningen. Dat ze serieus in gesprek is met ja, ook terroristen, omdat zij vond dat je serieus met iedereen moest blijven praten.

Het is pijnlijke ironie dat haar helaas door juist die mensen voor altijd het zwijgen is opgelegd.

Nu.nl