over fooien..

Verplichte fooien?
do 22 okt 2009, 10:44

AMSTERDAM - Het geven van een fooi heeft iets neerbuigends. Toch is het in de reiswereld heel normaal als toeristen, bijvoorbeeld in hun hotel, een fooitje achterlaten voor het kamermeisje. Maar nu er crisis heerst, blijken veel vakantiegangers juist op fooien te bezuinigen. Ik ben benieuwd hoe u hier over denkt.


In sommige vakantielanden leeft het bedienend personeel goeddeels van de fooien. Baksjiesj is in de Arabische wereld een volkomen ingeburgerd begrip, bijvoorbeeld in een land als Egypte houden obers, taxichauffeurs, hulpverleners en gidsen, gevraagd en vooral ongevraagd, bij alles hun hand op.

Nauwelijks subtiel wordt de toerist hier aan z’n ‘fooiplicht’ herinnerd.

Maar ook in veel westerse landen maakt het fooitje een bijna vast onderdeel uit van de rekening. In restaurants in bijvoorbeeld New York, waar veel studenten werken, maken de tips een substantieel deel uit van de beloning.

Ons land heeft zijn eigen tipcultuur; wij zijn daar zo aan gewend dat wij precies aanvoelen wanneer een tip wel of niet op zijn plaats is. Ik herinner mij dat het vroeger normaal was om, in tram of bus, af en toe een dubbeltje achter te laten voor de bestuurder. Daar hoef je nu niet meer mee aan te komen, ook in de dienstverlenende sector is iedereen tegenwoordig goed gesalarieerd. Maar bij de jongelui die zomers in de strandpaviljoens de badgasten voorzien van hun drankjes, is de fooi een zeer gewaardeerd extraatje.

Mijn vriend Rob, die in Chiang Mai in het noorden van Thailand, elke week groepen vakantiegangers ontvangt van een grote Nederlandse reisorganisatie, vertelde mij vorige week dat nog geen 30 procent van de hotelgasten bij vertrek een fooitje voor het kamermeisje achterlaat in de hotelkamer.

Dat was hem gebleken uit eigen onderzoek. Bij de bellboys en kruiers, die de koffers van de hotelgasten naar hun kamers sjouwen, was de score nog beroerder: nog geen 20 procent had een tip gekregen. Maar Hollandse hotelgasten eisen wel dat hun koffer na aankomst binnen de kortste keren op hun kamer is, want Nederlanders mogen dan niet goed raad weten met de lokale tipgewoonten, wij zijn niet op ons mondje gevallen. Lokale gidsen en buschauffeurs kregen al bijna helemaal nooit een douceurtje. Mijn vriend heeft daarom een vaste fooienpot ingevoerd: 40 euro per persoon bij een 16-daagse rondreis. Dat werkt prima, het lokale personeel rent zich rot, want is verzekerd van een goede tip. Maar toch zijn er ook altijd Nederlanders die protesteren tegen een dergelijke regeling. Die ‘graag zelf uitmaken’ of zij een willen tip geven, of niet.

Ik ben benieuwd hoe u hier over denkt. Gaf u wel eens te veel, of te weinig? Of vergat u wel eens te tippen? Wat zijn uw ondervindingen met fooien? Weet u altijd goed raad met de situatie? Of zijn uw fooien sowieso van dien aard dat u zich nooit hoeft te schamen?

Ik kijk al weer uit naar uw mening en ervaring op checkpoint@telegraaf.nl


Telegraaf

za 31 okt 2009, 06:30
Twijfel over fooienpot

JOS VAN NOORD


AMSTERDAM - Zelden liepen de meningen zó uiteen als in de reacties op mijn vraag van vorige week over fooien. Honderden lezers zien tijdens hun vakantiereizen liefst een verplichte fooienpot, om van het gezanik af te zijn. Maar even zovele lezers mailen mij daar níéts in te zien: zij mogen graag nog wel even zélf uitmaken wie zij tippen en wie niet.

Talloze andere lezers zijn van mening dat de fooi voor kamermeisjes, koffersjouwers, gidsen, buschauffeurs en andere dienstverleners het best vooraf kan worden verrekend in de reissom, zodat het eeuwige fooiendilemma de onbekommerde vakantie niet meer hoeft te verstoren.

Bijna alle respondenten worstelen er tijdens hun vakantie mee, willen in het buitenland niet voor Hollandse krentenkakkers worden versleten, maar willen ook liever niet uitgeknepen worden door net iets té bijdehante reisagenten, die de lokale gewoonten kennen en wel even zullen voorschrijven wat de toerist ’moet geven’.Vooral de gang van zaken op veel luxecruiseboten, waar reizigers tegen het einde van hun verblijf onvoorzien dikwijls vele honderden euro’s aan tipgeld op hun rekening vinden, valt bij menigeen verkeerd.

Een tip is een vrijwillige blijk van waardering die nooit en te nimmer verplicht mag worden gesteld, mailen mij zeer velen. Ook de hoogte van de tip kan niet door anderen worden vastgesteld, zo schrijven veel lezers mij: ’Dat gaat een ander tenslotte niks aan!’ Over tipgeld in Nederland zijn de meeste lezers het wonderwel eens: zij geven alleen fooi bij grote tevredenheid over de service. Maar die is in Nederland meestal bedroevend en dat zijn dáárdoor ook de tips. Velen noemen de prijzen in de horeca ’vaak absurd hoog’. „Het kán niet anders dan dat de fooi daar al bij in zit”, zo verwoordt een lezer zijn gevoelens.


Gierig
Vooral over de fooien in landen zoals Thailand, Indonesië, Turkije, Egypte en ook andere vooral Aziatische en Afrikaanse vakantielanden waar dienstverleners dikwijls mede afhankelijk zijn van douceurtjes, lopen bij sommigen de emoties hoog op. Veel lezers constateren tijdens hun vakantie met afschuw dat ’anderen’ te gierig zijn om maar een dubbeltje achter te laten, bijvoorbeeld voor het kamermeisje, maar zij vinden desondanks dat mensen niet verplicht mogen worden om te tippen. Een fooi is tenslotte een spontaan extraatje, een vrijwillige beloning voor een bijzondere prestatie, een aanmoedigingspremie die niet kan worden afgedwongen.


Nogal wat lezers wijzen mij erop dat bij groepsreizen, wanneer er tevoren een vast bedrag voor fooien is afgerekend, onderweg toch nog tal van lokale medewerkers telkens hun hand ophouden. „Uiteindelijk betaal je dan dubbel, want je laat zo’n bell-boy die net je koffer naar de kamer heeft gebracht, niet met lege handen staan”, zo las ik in een van de reacties. „Wij trekken van onze immense rijkdom de wereld in, gaan op vakantie bij mensen die nooit van hun leven bij ons kunnen komen”, mailt mij een lezeres. „Daarom is tijdens vakanties mijn énige zorg dat ik niemand tekort doe.”

jvnoord@telegraaf.nl

Reiskrant, de Telegraaf.




Het kan niet anders, dan dat jullie ook allemaal met dit fenomeen te maken hebben...
Zin om te reageren?
Maak van je hart geen moordkuil

Als ik heel eerlijk ben, vergeet ik de kamermeisjes ook altijd "Hier" in de westerse wereld, ga je er gewoon vanuit dat het hun job is en dat ze daarvoor worden betaald. Tot zo'n 20 jaar geleden liet ik wel altijd geld achter. Indonesië en andere Aziatische landen is weer een verhaal apart. Daar laat je te pas en te onpas tip achter.....

Tja, fooien.
Als je geboren en getogen bent in Indonesië dat zit het geven van fooien in je bloed denk ik, tenminste bij mij werkt dat zo.
Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik de hoogte ervan laat afhangen van mijn tevredenheid. Een heel enkele keer was ik (tot volle schaamte achteraf) vergeten om een tip te geven. Ook heb ik geleerd dat in dit kikkerland de gewoonte is om geen fooi te geven aan winkeliers en supermarkt (hoewel ik soms wel die neiging heb, vooral als ik zeer tevreden ben).
Maar bij de kapper, restaurant, terrasje, taxi, visboer enzovoorts geef ik altijd een tip en op de markt zeg ik vaak: laat het terug geld maar zitten. Vreemd genoeg geef ik in het buitenland (maakt niks uit of het westers of aziatisch is) makkelijker een fooi.
In nederland denk ik soms: is het wel gepast om in deze situatie een fooi te geven en geef ik niet teveel of te weinig. Komt dat misschien omdat ik me wil steeds wil "aanpassen" aan de hollandse manieren en gewoontes, ik weet het niet.
Een paar keer terug geweest naar mijn geboorteland en dan heb ik dat gevoel helemaal niet. Tipgeld hoort erbij, een gewoonte, niks neerbuigends, hooguit dankbaarheid, maar meer een gewoonte. Dat geeft een gevoel van vrijheid, ik hoef mij niet aan te passen.

DK

Hallo Luitjes,

Nou fooien geven in nederland,dan moet ik wel heel tevreden zijn in dit uitkleed land.

In Indonesie heb ik er geen enkel probleem mee,daar wordt het zout in de pap niet verdiend.
daar vind ik het vanzelf sprekend om geld op de kamer achter te laten.

Maar wij komen ook alleen maar in guest houses en simpele hotels.

dat 4 of 5 ***** gedoe hoeft voor ons niet.

groetjes Bart

het opmerkelijke is..

een fooi na een lekker diner is makkelijk gegeven (afronden, het te betalen bedrag)
een kofferdrager krijgt ook snel iets in zijn hand gedrukt (terwijl we net zo goed ons eigen koffer kunnen dragen)

wij verwachten altijd een schone kamer te krijgen - maar kamermeisjes krijgen vaker niet dan wel een fooi.
(ook wij vergeten wel eens een enkele keer het kamermeisje te bedanken in de hectiek de bus te halen)

Yep, in restaurants en andere horecagelegenheden is het zo normaal om fooi te geven, dat je dat ook niet vergeet. Maar die arme kamermeisjes.....