Met de dag gekker....

Uit Suara Surabaya 23 nov 2009.


Het moet niet gekker worden.
Omdat zijn schoenen nat werden tijdens de regen, heeft ie maar ontdekt dat ie een regenjas voor zijn schoenen moest maken en het idee heeft ie verwezenlijkt en probeert dus nu regenjassen voor schoenen te verkopen.

Ik lach me kriput, driekwart van Surabaya heeft geeneens geld voor schoenen en is blij dat ze met de kakken in de plassen kunnen lopen. Zijn ze tenminste gewassen. Laat staan dat ze regenjassen voor hun schoenen kunnen kopen.

Gaga gara macem.

------------------

Gara-gara Sepatu Basah, Muncul Ide Buat Jas Hujan Sepatu
suarasurabaya.net|


Berawal saat sepatu yang dipakainya basah kuyup gara-gara hujan deras, ide membuat jas hujan sepatu akhirnya muncul dan dikerjakan sendiri oleh MUHAMMADA AFIF mahasiswa Perbanas Surabaya, semester V jurusan Managemen.

“Saat hujan saya tidak tahu harus bagaimana melindungi sepatu yang saya pakai. Karena naik kendaraan roda dua, mau tidak mau sepatu harus basah ketika hujan turun. Dari situ saya berpikir bagaimana membuat jas hujan khusus untuk sepatu,” terang MUHAMMADA AFIF pada suarasurabaya.net.

Beberapa kali AFIF sempat menemui kendala dan hambatan menuangkan idenya tentang jas hujan untuk sepatu tersebut. Namun dengan keinginannya yang kuat untuk membuat sebuah karya yang bermanfaat, AFIF tak pernah berhenti mencoba.

Setelah sekitar sebulan, mencoba terus menuangkan ide dan merealisasikannya, maka akhirnya terciptalah sebuah jas hujan untuk sepatu berhasil dibuat. “Dan saya memutuskan untuk membuat dengan bentuk mirip sepatu not,” tambah MUHAMMADA AFIF, Kamis (19/11).

Dengan temuannya itu, kini AFIF mengaku kewalahan menerima order pemesanan jas huja sepatu dari beberapa kota diantaranya, Surabaya, dan Sidoarjo. Bahkan dengan ketekunananya, AFIF berhasil mendapattambahan modal melalui Program Mahasiwa Wirausaha (PMW) sebesar 10 juta rupiah.

“Yang penting temuan saya ini bisa bermanfaat dan dapat digunakan oleh banyak orang,” tuntas MUHAMMAD AFIF saat ditemui suarasurabaya.net, Kamis (19/11) dikampusnya.(tok)

Ik kan me herinneren dat, als het hier vroeger sneeuwde of glad was, dat mijn moeder een soort van ijzertjes onder haar schoenen/laarzen bond en ook speciale plastic hoesjes over haar schoenen deed, zodat ze niet nat werden......

'K weet niet van die ijzertjes waar nona LL over praat, maar kan me wel herinneren dat iemand gedurende mijn "verblijf' daar me zijn overschoenen heeft laten zien, een rubbere schoen die over de ordinaire schoen paste (een Bata speciaal!) Ik dacht dat 't niet zo'n gek idee was gedurende de winter, want zelfs met mijn Marine kistjes aan kreeg ik steeds natte poten als ik door de sneeuw moest baggeren, nog niet eens te praten over als het gevroren had, en die knapen van de gemeente werks dienst, met zand en zout aan 't rond kaaien waren, goed spul om niet te slippen, maar als het dooide was dat slurry verdervelijk op je schoenen en dat was in de vijftiger jaren, zo ik veronderstel dat het rubber vervangen is met plastic zo als nona LL al heeft gezegd! "nothing new under the sun' si K.

Weet je dat die merk Bata nog steeds verkocht is .

Vaak zijn ze niet echt modieus , maar ze zijn hartstikke goed.
Afgelopen reis (jan-febr 2009) heb ik een sendal jepit van Bata gekocht.
Niet meer de degelijk en (heel) zware uitvoering ,maar een redelijk moderne model.
Ook niet duur ,kost een paar euro , en degelijk , zelf sterker dan de "moderne"maar veel duurdere Nike , Adidas etc merken.
DEgelijk en murah , wat wil je nog meer .
Dacht dat ik het gekocht had bij de Taman Anggrek Mall Jakarta .

http://www.taman-anggrek-mall.com/mall_concept.html

Ergens op een "bekende" site, staat een foto van een Indo. Als je die vergroot, zie je dat die Indo sandal draagt.

Merk: BATA warna biru hitam en gemaakt van karet/plastik
Toko: Tunjungan Plaza Surabaya.
Harga omgerekend: 1 euro. (Op de opruimingstafel.)
Levensduur: 3 jaren inclusief intensief gebruik in Holland zowel zomer alsmede winter.

(Althans, dat heeft die Indo mij vertelt, want ik ken hem.)

Die ijzertjes die LL bedoelt, heb ik in de winter vaak genoeg moeten dragen. Toen waren de winters nog streng en ze waren heel geschikt, als er ijzel op de straten lag.
Ik gebruikte ze ook, als er ijs op de sloten lag en mijn vriendjes gingen schaatsen. Deze Indo pas uit Indonesia en wist niet eens wat schaatsen waren, laat staan dat ik de schaatskunst machtig was.
De ijzeren tanden van de ijzertjes waren vlijmscherp en hadden een goede grip.
Men bond ze aan de voor-onderkant van de schoen vast.

Vers in Nederland, tijdens onze pensiontijd, had mijn vader ook die ijzertjes gekocht voor ons.
Vond dat niet prettig lopen en ja, ik herinner me nu opeens ook die hoesjes