een andere mening, op een blog waar je ook kunt reageren
(hmm... de apen heten orang oetan zonder g. Oetang is iets heeel anders....

)
-------------
Doe het voor de beestjes!Dec 9th 2009
Joshua Livestro
Het was wellicht onvermijdelijk dat Joop zich zou ontpoppen tot een propagandakanaal voor de milieubeweging – waar moeten ze immers anders hun lezers iedere dag mee vermaken? Vandaag worden we dus allemaal opgeroepen ons stukje vlees te laten staan – om de wereld te redden uiteraard. Gisteren stond er een vergelijkbaar artikel op, over palmolie. ‘Oliepalmen doden Orang Oetangs’, waarschuwde de auteur, Willie Smits, op quasi-hysterische toon. Bomen die apen doden, toe maar. De aanleg van nieuw palmolieplantages zou de natuurlijke habitat van de mensapen bedreigen.
Om dit gruwelijke scenario te voorkomen, bepleit Smits een totale stop op de verbouw van oliepalmen in ‘de laatste maagdelijke bossen’ van Indonesië. Is het dan zo erg gesteld met die ontbossing, vraag je je af? Mwoah, valt wel mee. De bosbouwkundige Smits moet dondersgoed weten dat de Indonesische regering 25 procent van het totale Indonesisch landoppervlak heeft afgebakend voor natuurbescherming - hetzelfde percentage als de Europese Unie, overigens. In het naburige Maleisië - behalve palmolieproducent ook het thuis van de grootste orang oetan populatie ter wereld - is het zelfs 60 procent. Om nu te doen alsof de Indonesiërs en Maleisiërs op het punt staan het laatst overgebleven stuk tropisch regenwoud om te hakken, is dan ook lichtelijk overdreven.
De bedreigde status van de Sumatraanse Orang Oetan (een decennia oud probleem) heeft bovendien niets te maken met de aanplant van de commercieel attractieve oliepalmen (een fenomeen van de laatste tien jaar). Vrijwel de gehele overgebleven populatie Indonesische Orang Oetans woont bovendien in de nationale parken in Sumatra en Borneo – waar om voor de hand liggende redenen geen oliepalmplantages worden aangelegd. Hoe oliepalmen dan verantwoordelijk zouden kunnen zijn voor het uitsterven van de orang oetang, is niet helemaal duidelijk.
Wat wel duidelijk is, is dat de wereld er niets mee opschiet als we de radicale plannen van Smits in beleidsdaden zouden omzetten. Geen van de in Zuid-Oost Azië verbouwde landbouwproducten is efficiënter qua opbrengst per hectare, gebruik van kunstmest of CO2-uitstoot dan de door Smits gehate oliepalm. Aangenomen dat de Indonesische boeren niet op hun handen gaan zitten en dus in plaats van palmolie iets anders gaan produceren (er zal toch gegeten moeten worden), kun je op je vingers natellen dat de schade voor mens en milieu onder Smits’ voorstel op termijn veel groter zal zijn dan onder de huidige omstandigheden.
De moraal van dit verhaal? Hoedt u voor de wereldverbeteraars, met hun ‘in naam van de aarde/bomen/orang oetang’ verhalen.
De Dagelijkse Standaard