Interview met Yvonne van Genugten “Je kunt de oorlog in Nederlands-Indië pas begrijpen als je er ook de periode omheen bij betrekt.”
Sinds ze is aangetreden als directeur van het Indisch Herinneringscentrum Bronbeek, maakt Yvonne van Genugten (46) weer hetzelfde mee als toen ze net was begonnen met haar studie Indonesische talen en culturen. “Mijn opa begon mij pas verhalen over het Jappenkamp te vertellen op het moment dat ik ging studeren. Alsof hij toen pas het gevoel had dat ik hem begreep.” Kort geleden ontmoette ze een oudoom die haar nog nooit over vroeger had verteld, maar nu ineens losbrandde over de tijd dat hij gevangen zat in Glodok. Zelfs haar moeder vertelde haar laatst nog een verhaal over de Bersiap dat ze nooit eerder had gehoord. “Mijn nieuwe functie maakt iets los in mijn familie, mijn moeder vertelt meer over vroeger, mijn tantes praten er met elkaar over. Stel je voor dat het Indisch Herinneringscentrum Bronbeek hetzelfde zou kunnen losmaken in de Indische gemeenschap. Dat zou toch geweldig zijn.”
Ze is de dochter van een Brabantse vader en een Indische moeder. “De familie van mijn moeder repatrieerde in 1952 naar Nederland. Toen mijn opa en oma hier met negen kinderen aankwamen, hebben ze eerst een tijdlang in verschillende pensions gezeten, voordat ze een woning in Den Bosch kregen toegewezen. Het eerste pension waar ze terechtkwamen staat hier in de buurt. Dat is nu een architectenbureau. Elke dag als ik er langs rijd, weet ik: in die kamer rechtsonder hebben ze met z’n allen gewoond.”
Lees op de website van
Indisch Herineringscentrum Bronbeek verder.