Maatschappelijk verantwoord ondernemenIn de vorige column heeft mijn collega Nancy haar vakantie-ervaring verteld over haar winkelbezoeken binnen diverse Europese steden. In deze column deel ik met u mijn reiservaring die ik heb opgedaan in Indonesië.
Terwijl wij in Nederland onze mond vol hebben van “maatschappelijk ondernemen”, wordt het in Indonesië gewoon gedaan. Geen strategisch plan, maar puur lijfsbehoud zorgt voor maatschappelijke samenhorigheid en inventief ondernemersgedrag in de Indonesische maatschappij. Tijdens mijn reis door Indonesië langs de eilanden Java, Bali en Lombok heb ik de puurheid ervaren die de mens aldaar en onze planeet te bieden hebben De balans tussen people, planet en profit wordt op alle vlakken benut:
People
Werkeloosheid is geen optie, want men komt niet in aanmerking voor een uitkering. Iedereen heeft werk en iedereen houdt elkaar aan het werk. In Nederland moeten wij naar personeel zoeken, terwijl in Indonesië wordt gestruikeld over personeel in o.a. de winkels, hotels en op straat. Er wordt niet veel verdiend maar samen genoeg om in de basisbehoefte te kunnen voorzien. Samenhorigheid is merkbaar door de levendige ruilhandel, cultuur en uitdragen van het geloof!
Planet
Planten en bomen voorzien niet alleen in de basisbehoefte aan eten, maar dienen ook als gebruiksvoorwerp. Zo wordt bijvoorbeeld een bananenblad als bord gebruikt en een kaneelstokje als lepel. Veiligheid wordt gecreëerd door het bouwen van hutten. Deze hutten worden gemaakt van o.a. klei, bamboe en bladeren. Daarnaast komt creativiteit om de hoek kijken en worden van dezelfde materialen o.a. muziekinstrumenten gemaakt. en wordt batik gekleurd met natuurlijke grondstoffen.
Profit
Om in hun eigen levensonderhoud te kunnen voorzien, maken mensen profijt van hun eigen talenten. Door de overlevingsdrang komen echte kunstenaars tevoorschijn. Dit is terug te vinden in het houtsnijwerk maar ook door de wijze waarop de cultuur wordt uitgedragen. De historie wordt door middel van menselijke expressie, zoals ballet en theater, verteld. Om profit te maken komen de ware kunstenaars naar boven en ambachtswerk zoals houtsnijwerk, uitdragen van de cultuur door de historie te vertalen in menselijke expressie middels ballet en theater.
De balans zit in het feit dat de gehele samenleving één is met de natuur en zorgt voor beplanting en onderhoud, gewoonweg omdat het in hun basisbehoefte voorziet. Helaas zijn de eerste tekenen van verval al merkbaar want op Bali zijn de westerse invloeden groot. Plastic heeft zijn intrede gedaan en de afval is een storende factor binnen het idyllische plaatje. De balans wordt verstoord en binnen tien jaar zal ook hier kunstmatig gezocht worden naar de puurheid van maatschappelijk verantwoord ondernemen!
Heel jammer, want deze vorm van puurheid is volgens mij de toekomst van elk bedrijf dat maatschappelijk onderneemt!
SOS Retail
Column - Jacky Michels & Nancy van Kleef
De Nationale Franchise Gids, 15-9-'10