Eerst een beetje Bahasa Indonesia leren, daarna een rondreis vakantie naar Indonesië.

Eerst een beetje Bahasa Indonesia leren, daarna een rondreis vakantie in Indonesia.

Meermalen ben ik in Indonesia geweest met een S.S.J.B.L. Groeps Rond Reis naar Singapore, Sumatra, Java, Bali en Lombok.
Wij gingen niet alleen naar de grote steden kleine plaatsen en toeristische locaties, maar vaak naar diverse desa-desa, dusun, kampung, dorpen, gehuchten etcetera, etcetera.
Ik heb bij al die reizen enorm goede en prettige ervaringen met de mensen in Singapore en in Indonesia.
Onder Anderen:
Bij aankomst in Jakarta kwamen toevallig veel internationale en nationale vliegtuigen tegelijk aan. Overal heel lange rijen bij de douane lokketten.
Onze groep stonden helemaal achteraan bij de lange rij, iedereen dachten dat het wel een uur of langer werd met dat wachten
De Groupsleader en de plaatselijke Gids die ons kwam ophalen dachten ook dat het zeker een uur duurde voordat wij aan de beurt zijn
Opeens kwam een douanier(kennelijk de chef of dienstgeleider) met zijn prachtige uniform en een pet op, hij begroet mij met zijn vingers aan zijn pet te tikken(militaire groet) toen zeide hij of ik hem wil volgen.
De hele groep van ons raakten in paniek ook de GroupsLeader en de Gids.

Mijn hobby is onder ander:
wandelen, fietsen, fotograveren en video filmen. Tijdens vakantie heb ik dus in het algemeen meer koffers en tassen bij me dan de doorsnee toerist, omdat ik mijn
foto-camera's, video-camera's en accesoires altijd mee neem(zeker met Indonesia Vakantie) Bij deze reis heb ik een koffer, twee trolleybag, een fotocamera tas en een videocamera tas en een kleine video camera om mijn nek of schouder(Standby Video camera), terwijl mijn vrouw had een koffer, een trolleybag en een kleine tas.

Het is dus te begrijpen dat de douane mij oppikken wegens mijn totale meegenomen kofer, trolleybag etcetera. Mijn vrouw, de Groups Leader en de Gids waren bleek geworden nadat de gids vertelde dat een week geleden toen hij een groep moest ophalen een man en zijn vrouw werden bijna twee uren in het douane kantoor vastgehouden door teveel en te opvallend bagages, dus kon de groep niet weg en bleef op deze man en vrouw wachten tot beiden naar buiten mogen.
Ik liep met alles wat ik bij me had achter de douanier aan en ging mee tot voor een douane loket die gesloten was.
Toen stopte de douane-dienstgeleider en draaide om en vroeg mij:
"Welcome to Indonesia.! Bahasa Indonesia or English.?"
Mijn antwoord was:
"Silahkan bapak bicara(bitjara) dalam Bahasa Indonesia"
Dienstgeleider:
"Anda dengan banyak bagasi(bagage) itu datang dari mana.?
Mau kemana saja(=sadja)?"
Mijn antwoord:
Saya datang dari negeri Belanda, Pak. Saya dan Groups kami itu mau mengunjungi kota-kota besar, kota-kota kecil(ketjil), desa, dusun dan kampung dipulau Jawa, Bali dan Lombok. Juga(djoega) saya mau mengunjungi kota kelahiran saya, Pak. Saya juga(f=djoega) akan mengunjungi sekolahan-sekolahan saya dari dahulu(doeloe) dan Akademi Wartawanan kalau itu semuanya masih ada disana, Pak.
Dienstgeleider:
"Tunggu dulu ya..!!"
De dienstgeleider liep naar een douanier en gaf hem een order en wees naar het douane loket waar ik stond.Toen ging hij naar mij terug.
Dienstgeleider wees naar de achtergebleven groep en zeide:
"Itu disana groups anda itu semuanya dari Holland dan mau seperti anda juga.??"
De hele groep van ons raakte in paniek toen de dienstgeleider naar hen wees.
Mijn antwoord:
"Ya Pak.
Kami semuanya akan naik turbis(tour bus) kira-kira lima minggu pergi kemana-mana dipulau Jawa, Bali dan Lombok, Pak."
Dienstgeleider:
"Silahkan anda ambil group anda itu dan bawalah semua orang-orang di group anda itu kesini, ya.?!"
Ik salueerde hem(militaire groet) hij salueerde terug;
en maakte rechtsomkeerd en met achterlating van mijn bagages(de dienstgeleider bleef bij mijn bagages bij het douane loket) ging ik naar de group bestond uit 23 Totoks(Indiëgangers) en 3 Indo's en zeide tegen iedereen om met mij mee te gaan.
Bijna allemaal mompelen:
"Dankzij hem zitten wij straks enkele uren bij de douane vast"
Toen ik terug ging naar de dienstgeleider met mijn vrouw en haar bagage en achter mij aan de hele groep, zag ik dat het geslotend douane loket bemand werd door een douanier.
Iedereen behalve mijn vrouw(mijn vrouw heeft enorm op mij vertrouwen dat alles goed afloopt) en ik kennelijk bleek en bibberen van angst in de rij bij het net geopend loket.
Twee douniers kwamen achter de laatste man van onze rij staan en hield iedereen tegen die niet tot ons groep behoren.
Dienstgeleider tegen mij:
"Silahkan semuanya berikan paspor-paspor untuk stempel visa, ya.!"
Dienstgeleider tegen iedereen van onze group:
"Welcom to Indonesia.!"
Hij salueerde mij en ik salueerde hem terug, toen ging hij weg.

Toen wij allemaal in de bus zaten, vroeg iedereen waarom onze groep bijzondere behandeling kregen en iedereen bedankte mij.
De dientgeleider ging naar buiten en wuifde even naar ons toe.
Iedereen zwaaide terug.
Mijn antwoord op de vraag van de groep:
"Hij is mijn verre, verre oom.
Kennelijk herkende hij mij, daarom hielp hij ons allemaal om niet bij de lange rij te staan....!!!!"
Iedereen in de bus waren stom geslagen, behalve de groupsleader en de plaatselijke gids(Nederlands, Engels en Bahasa Indonesia sprekend gids)

Dit is toch heel aardig, lief en menselijk van een Indonesier tegen een groep Belanda(Nederlanders) helemaal uit Holland of niet.
Mijn ervaring in Indonesia is namelijk, als je met de Indonesiers in hun taal communiceert, dan heb je een streepje voor.
Zo ook op alle plaatsen, dorpen, desa, dusun, kampung en berg gehuchten in Indonesia.

Daarom adviseer ik aan iedereen die naar Indonesia wil,
toch de Bahasa Indonesia gaat leren, a.u.b.
Er zijn veel mogelijkheden om de Bahasa Indonesia te leren.


Sekianlah dahulu, sampai lain kali.
= Tot zover maar eerst, tot de volgende keer.

Zondag, 4 januari 2009.
Ben