Verleden land: muzikale reis van een Indo troubadour
door Koen Edeling
Gistermiddag presenteerde Muzikale veelkunner Wouter Muller presenteerde zondagmiddag 29 mei zijn nieuwe (dubbel)cd, getiteld Verleden land. Niet alleen de cd was tot in de puntjes afgewerkt, ook de presentatie was prima voorbereid. Heel boeiende en leerzame toelichtingen gaf hij op de stukken, die vrijwel alle aan bod kwamen (zelfs bijna in de juiste volgorde).
Stuk voor stuk zaten de liedjes goed in elkaar: heel aangename luisterliedjes, boordevol Oosterse ingrediënten. Muller wist zich gesterkt door een zestal goed doorknede muzikanten en een zangeres. Het weemoedige karakter van menig lied werd prima onderstreept door de viool en de slidegitaar, maar ook det accordeon en de door Muller zelf bespeelde mondharmonica gaven de composities de bijpassende couleur locale. Het thema ‘moederland’ (voormalig Nederlands-Indië ofwel het latere Indonesië, niet te verwarren met het vaderland: dat is Nederland) stond model voor liederen als Disini, Disitu, Disana en Borubodur, maar ook voor Bersiap en Max. Toch had de componist zich verzoend met zijn nieuwe vaderland, waar hij als klein jongetje met zijn ouders was aangekomen, getuige Mijn stad, opgedragen aan Enschede, ter gelegenheid van de tiende herdenking van de vuurwerkramp en verderIndiëherdenking Enschede en Oorlogsmonument Enschede.
Na de pauze voerde Muller met zijn band enkele liederen uit over de njai (inlandse vrouwen die meer dan alleen het huishoudelijke taken verrichtten voor Europese mannen.) Het openingsstuk was echter Waringin, een bloedstollend verhaal met wonderschone driestemmige koorzang door de toetsenist, drummer en zangeres. Met het aan zijn ouders opgedragen titelstuk Verleden land (zij zijn mijn trots) ging het officiële programma ten einde. Toch had Muller nog twee verrassingen in petto. Allereerst bespeelde hij de tweesnarige Javaanse luit van teakhout, de Hasapi, een geschenk van zijn reisgenoten. Hij had een pakkend melodietje gemaakt en leek zich al heel wat beter te kunnen redden op dit instrument dan hij aanvankelijk beweerde. De tweede verrassing werd door de complete groep gebracht: onvervalste Indo-rock, anno 2011. De titel hield een waarschuwing in en dat klinkt in Mullers moedertaal als volgt: Awas! Hati, hati!
Hengelo, Rabotheater, Eijssinkzaal, zondagmiddag. Cd-presentatie door Wouter Muller en band. Bezetting: Wouter Muller (leadzang, gitaar en mondharmonica), Bert Kuipers (keyboard, accordeon en koorzang), René Merbis (sologitaar), Guus Paat (dobro, steelgitaar en ukelele), Johnny Rahaket (viool), Mirjam Smink (koorzang), Theun Supheert (drums en koorzang) en Nick de Vos (basgitaar). Programma: cd-presentatie Verleden land
TwenteuitdeKunst
ma 30 mei 2011 - 14:25
