INDOrdt Fair: 1 t/m 11 september 2011

Dordrecht 12 dagen ‘Indo-stad’
19 augustus 2011




DORDRECHT - De stad Dordrecht staat van 30 augustus tot en met 11 september geheel in het teken van het Indische evenement INDOrdt Fair. Met onder meer een herdenkingsdienst in de Grote Kerk, een Pasar op het Statenplein, een Indopopavond op de Sportboulevard en tentoonstellingen, lezingen, films, sportactiviteiten en de presentatie van het boek ‘Soedah, laat maar…’. Hiermee gedenkt de Stichting Indisch Dordrecht dat 65 jaar geleden de eerste Indische Nederlanders werden gerepatrieerd en naar Dordrecht kwamen.

Niet alleen wil de stichting alle facetten van de Indische cultuur, identiteit en tradities belichten, ze vraagt ook aandacht voor een vergeten hoofdstuk in de Nederlandse en Dordtse geschiedenis. Tot nu toe bestond de groep Indische Dordtenaren niet in de plaatselijke geschiedschrijving en was er in Erfgoedcentrum DiEP nauwelijks iets over hen te vinden.

Dat verhaal wil de stichting nu vertellen. De meeste Indische Dordtenaren moesten na de kampen of de onafhankelijkheid van Indonesië berooid en ontheemd noodgedwongen hun moederland verlaten, vaak het vege lijf reddend. Alles werd haastig ingepakt om nog net de boot, de trein of het vliegtuig te kunnen nemen.

,,Met het weggaan uit hun geliefde moederland is ook het Indische met hen meegegaan. Het Indische zit in ons. Hoe het ons verging in Dordrecht en omstreken komt nu voor het eerst naar buiten. Het merendeel is nooit verteld. Ooit werden we niet gezien, niet gehoord, niet gevoeld. Het werd tijd dat wij er iets aan doen. Nu vertellen we ons verhaal,” zegt bestuurslid Armand Mensingh van de stichting.


Deze 3 fotos zijn foto's die Indische Dordtenaren hebben afgestaan voor het boek ‘Soedah, laat maar…"

De namenlijsten van de eerste gerepatrieerde Indische Nederlanders in Dordrecht uit de periode 1945-1946 zijn een van de weinige historische documenten die bij Erfgoedcentrum DiEP te vinden zijn.

Wortels
Het was initiatiefneemster en voorzitter van de stichting Vera Andreas die er enkele jaren geleden achterkwam dat er nooit iets is vastgelegd over de historie van de Indische Dordtenaren. ,,Ik heb zoveel gehoord en dacht altijd: niet iedereen kent de achtergrond van de Indische Nederlanders. Er is meer dan alleen lekker eten en gastvrijheid. Achter elk gezin zit een persoonlijk verhaal. Daarom moeten deze verhalen nu verteld worden en foto’s vastgelegd worden, want straks zijn die mensen er niet meer,” vertelt ze. Dat is nu gebeurd in het boek ‘Soedah, laat maar…’. Vera Andreas: ,,Daarin kan een volgende generatie iets terugvinden van haar wortels.”

De Indische gemeenschap uit Dordrecht vindt dat het nu tijd is om te laten zien wat het Indisch-zijn inhoudt. Niet alleen aan Nederlanders en andere nationaliteiten in Dordrecht, maar ook aan de vierde en vijfde generatie. Daarom is een omvangrijk activiteitenprogramma georganiseerd. ,,We hebben wat losgemaakt. We krijgen spontane reacties uit het hele land. Dit is echt uniek,” aldus Vera Andreas.

INDOrdt Fair
Het afgelopen jaar heeft de stichting met vele vrijwilligers een gevarieerd cultureel programma in elkaar gedraaid en is een boek over de geschiedenis van vier generaties Indische Dordtenaren tot stand gekomen. Dat boek ‘Soedah, laat maar…’ wordt donderdag 1 september gepresenteerd in galerie De Compagnie, waar burgemeester Arno Brok de tentoonstelling ‘Soedah, kijk maar…’ opent over 65 jaar Indisch Dordrecht. Die is tot 11 september te bezichtigen.

Programma
De INDOrdt Fair start officieel dinsdag 30 augustus om 20.00 uur met een herdenkingsdienst in de Grote kerk. Sprekers gaan daar in op het thema ‘Verbonden voor altijd’ en de muziek wordt onder anderen verzorgd door GOLD en Wieteke van Dort.

Vrijdag 2 september treden drie generaties Indische muzikanten op tijdens het INDOrdt Pop op de Sportboulevard. Vanaf 20.00 uur treden bands en artiesten op als The Desperates & Cherie Loos, Kambing Kings, Seaside, Rocking Teens, Cees Tan en Yasmin Kalff.

Zondag 4 september staat de hele historische binnenstad van Dordrecht in het teken van de INDOrdt Fair met een Indische Pasar (markt). In het centrum staan vele kraampjes met Indisch eten en hapjes, producten, orchideeën, boeken, CD’s, muziek enzovoorts. Op drie podia, waaronder op het Statenplein, treden diverse artiesten op zoals de Molukse band Massada, tante Lien met Aïs Lawalata, Justine Pelmelay, Colibri, Snowflake, Challenge en nog vele andere muzikanten uit de regio. Daarnaast vinden er in Het Hof verschillende activiteiten plaats zoals pencak silat, een modeshow en muziek.

Sportactiviteiten zijn er op zaterdag 10 september als de enige Indische sportvereniging NOSVRI (Naar Ontspanning Strevende Vrienden, 1967-1995) een zaalvoetbaltoernooi en een reünie houdt in de Reelandhal.

Verder telt het programma doorlopende tentoonstellingen van Indische kunstenaars in verschillende galerieën in de binnenstad, houdt het Dordrechts Museum een tentoonstelling over de Java-reis van schilder Frans Lebret en zijn er exposities in Intree/VVV en de Berckepoort.

Films worden vertoond in Cinode, de bibliotheek en de Berckepoort, lezingen en debatavonden zijn er in de bieb, de Berckepoort, De Compagnie en het Dordrechts Museum. Op donderdag 8 september is er in De Compagnie een gespreksavond over het verborgen leed bij de tweede en derde generatie Indische Nederlanders. Dat is onder meer veroorzaakt door ervaringen in Jappenkampen, tijdens politionele acties, maar ook door onverwerkte trauma’s die ouders afreageerden op hun kinderen.

Verder worden politici uitgenodigd om voor de bewoners van het Leger des Heils een rijsttafel te koken en is er een culinaire middag voor de senioren.

De INDOrdt Fair wordt zondag 11 september afgesloten met een INDOrdt Party in schouwburg Kunstmin. Daar treden onder meer artiesten als Justine Pelmelay, Brown Selection, The Harvest Soul-project, Giant Step, All Starband en verschillende dj’s op.

Boek
Het boek ‘Soedah, laat maar…’ beschrijft de geschiedenis van vier generaties Indische Dordtenaren. Het vertelt de verhalen over hun tijd in Nederlands-Indië, soms een mooie tijd, soms een verschrikkelijke tijd. Over de reis hierheen. Over hun gezinsleven, hun carrière, hun cultuur en hun muziek: de wereldberoemde Indorock. In welke wijken ze kwamen te wonen, in welke sport ze zich manifesteerden, bij welke kerk ze zich aansloten. Maar vooral ook wat het betekent om Indo te zijn. De titel van het boek verwijst naar een klassieke Indische houding om trauma’s, problemen of discriminatie af te doen met een gebaar van: laat maar zitten.

Dordrecht.net

Het AD van 24 aug 2011 editie Drechtsteden pagina 3:

Twaalfdaags evenement over ervaringen immigranten.

Artikel geschreven door Liesbeth Okkerse - journaliste.

Met koeienletters opent het bericht als volgt:

"DORDTSE INDIËRS DELEN VEEL"

En zo wordt er in het artikel ook nog geschreven:

1x = "INDISCHE Dordtenaren"
2x = "De eerste INDIËRS in Dordrecht"......bijschrift bij een foto.
3x = "Dordtse Indiërs"...... ergens in het artikel.


Wah boleh dong, wij zijn nu internationale/alochtoneze Indische Dordtse Indiërs ?????

Ik vraag me af: Al die Indo's uit andere steden: worden die nu ook al in hokjes geplonkt?
Amsterdamse Indonezen, Rotterdamse Indiërs uit Sumatra, Indische Nijmegenaren uit Java etc. etc
Het CBS mag de archieven nu wel herschikken.

Over een poosje classificeert men ons nog als "Britse" Indische Indiërs uit Indonesia. Had ik ooit ook ergens gelezen, toen de auteur Ned.Indië en Brits Indië (INDIA) door elkaar futselde/hutselde.

En hierbij dan een foto van Vera gejiplak uit de krant. Oh, beetje Vera helpen met promoten ja: Als de bezoekers/-sters naar dit evenement gaan, niet vergeten te mampir bij de toko van Vera. Er is ook gelegenheid om in de toko te eten, maar natuurlijk kan men ook gewoon kopen en mee naar huis nemen.... groot assortiment en lumayan het eten van Vera. Dus jangan lupa ya: mampir makan bij Toko Y-von. Parkeerplaatsen ruim aanwezig. En men kan meteen ook belanja bij andere warungs.
(Deze éne keer mag toch wel reclame maken webmasters.... is voor een goed (Indo)- doel toch?)

Is het voor goed INDO-doel of goed voor de Dordtse Indiër uit Nieuw-Guinea..........

Goed doel voor beiden dacht ik.

Boleh tawar? Korting?

Programma ziet er interessant uit, maar je moet kíezen...

Ik ben geïnteresseerd in dat debat op maandag, over het "Bestaan van de Indische identiteit". En de Soulavond de elfde. Hopelijk staat m'n portemonnee het allemaal toe; denk toch dat ik de Pasar op de 4de oversla.

En what's in a name? (zegt iem. die zich 'Anti-Indo' noemt ) Als die journalist zeggen wil dat iemand van NL-Indië (+kinderen en kleinkinderen) een Indiër is, laat dan toch maar. Zolang iedereen die 'involved' is maar weet wat de naam van het beestje is.

Ha die Anti-Indo, alles goed op deze alweer regenachtige donder en bliksemdag, waarbij we dan ook nog eens gedwongen zijn om de energie maatschappijen te spekken, door de lampen aan te doen.

Tja, ik ben normaliter geneigd om je gelijk te geven wat betreft je opmerking: "What's in a name."

.............Ware het niet, dat juist achter deze voor de zoveelste -tig keer "ik noem het beestje maar wat" betiteling naar Indischen/Indo's etc, zoals zo vaak al decennia lang gebeurd is, een immer weer terugkerende domme nonchalance van journalisten ( en vele andere onwetenden) ten toon wordt gespreid. En ik meen dat juist journalisten toch het goede voorbeeld moeten geven? (Nieuws garing gebaseerd op werkelijke feiten en gebeurtenissen en niet zomaar wat bla bla geleuter zoals vele van die journalistieke jongetjes en meisjes plegen te doen.)

En ik hoop dat je geplande bezoek aan "Bestaan van de Indische identiteit" voldoening zal geven en ook hopelijk dat er ergens in een verborgen deel van je portemonnaie nog wat eurootjes liggen om alsnog de pasar te bezoeken. Veel plezier in elk geval.

Groetjes en prettig weekend.

Ja, dat was me nog eens een partij bliksem die er net werd rondgesmeten, maar gelukkig komt het zonnetje nu weer achter de donkergrijze wolken vandaan. Maar goed ook, want ik zit al weer te lang binnenshuis en wilde dadelijk toch echt de boodschappen gaan doen.

En zucht... het zijn ook niet alleen de jonge dames en heren in de journalistiek die zulke fouten maken... Op indisch4ever was er laatst ophef over een oudere columnist in de NRC die het had over '3000 Indonesische Nederlanders' die van '45- '65 als 'spijtoptant' naar Nederland kwamen.
Ik houd het er altijd maar op dat Indischen gewoon niet in 'n hokje met een labeltje erop te vangen zijn.

Ben nog nooit in Dordt geweest, dus behalve de Fair kan ik er misschien 2 hele daguitstapjes van maken om een stukkie van de stad te zien. Ik heb deze zomer met plezier al veel pasars afgelopen, dus vind ik het leuk om ook andere Indisch-gerelateerde dingen te doen. Niet dat ik uitgekeken raak op pasars, dat zeker niet.

reminder.....
============


Herdenkingsdienst 65 jaar Indisch Dordrecht


Dinsdag 30 augustus 2011, van 20:00 uur tot 21:30 uur.

Het is 65 jaar geleden dat de Indische Nederlanders het huidige Indonesië hebben verlaten en 300.000 Nederlanders verlieten in een diaspora hun geboorteland of het land waar ze gewoond hebben en probeerden in Nederland een nieuw bestaan op te bouwen.

De meesten hebben een hele moeilijke periode achter de rug, vanwege de bezetting in de Tweede Wereldoorlog en kwamen er getraumatiseerd vandaan. Veelal berooid en ontredderd zonder middelen kwamen ze per schip, per trein of per vliegtuig in een voor hen onbekend land en cultuur.

De meeste ouderen van toen zijn nu 80-90 jaar of zijn overleden. Hun kinderen en nazaten hebben inmiddels een bestaan opgebouwd, carrière gemaakt en willen op dinsdag 30 augustus as degene herdenken die toen ons hier hebben gebracht met een bijeenkomst in de Grote Kerk van Dordrecht.

De bijeenkomst gaat vooraf aan een Indisch evenement INDOrdt (INDO’s in Dordrecht) Fair dat gehouden wordt van 1 t/m 11 september en plaats vindt in de gehele historische binnenstad van Dordrecht. INDOrdt Fair is tevens een tribute aan de Nederlandse samenleving.

Voor wie? iedereen is welkom
Zaal open vanaf 19.00 uur
Bijdrage € 2.50 p/p incl. koffie/thee
Kaarten Vooraf ING 5991712 of aan de kassa
Na de dienst is er gelegeheid om na te praten.

Contactinformatie:
Lokatie: Grote Kerk, Lange Geldersekade 2
Telefoonnummer: 618 35 12
Website: www.indisch-dordrecht.info


dordrecht.net

Om even kort te zeggen... Ik ben geweest naar Dordt, en het debat werd voorafgegaan door een optreden van het cabaretduo VILT. Hun show vond ik erg grappig, heel over-the-top, maar gedaan met een erg speels gevoel voor humor, en met uitstekende muzikale begeleiding (door het duo zelf, goeie zang, goed pianospel)- en ik vond het zoveel leuker dan de I.N.D.O.-voorstelling op de Parade. Er werden een aantal stereotypen doorgeprikt, maar zonder dat er veel werd verwezen naar tempo doeloe, en er zaten veel stukjes in waarvan ik dacht 'Ja, dat herken ik!', misschien ook wel dingen die specifiek herkenbaar zijn voor de kleinkinderen van de eerste Indo's die hierheen kwamen.

Debat was ook vrij verhelderend. Ben nog in m'n koppie aan het verwerken wat er allemaal is gezegd, maar... ja, er passeerden weer veel meningen waarmee ik het eens was, en evenzoveel waarmee ik het niet eens was. Maar heb m'n mondje toegehouden als ik het er niet mee eens was, misschien wel erg dom. Maar goed, grappig om eens in levende lijve te zien dat het ook 'leeft' bij andere derde-generatio's.

En daarbovenop heb ik vooraf een middagje lopen dolen in Dordt. Heel mooi en apart, met een heel eigen karakter, vooral de binnenstad.

Anti-Indo schreef:

Debat was ook vrij verhelderend. Ben nog in m'n koppie aan het verwerken wat er allemaal is gezegd, maar... ja, er passeerden weer veel meningen waarmee ik het eens was, en evenzoveel waarmee ik het niet eens was. Maar heb m'n mondje toegehouden als ik het er niet mee eens was, misschien wel erg dom. Maar goed, grappig om eens in levende lijve te zien dat het ook 'leeft' bij andere derde-generatio's.

.

Zou je hier jou verslag / bevindingen over de discussie willen plaatsen ?
Hoe verliep het , de deelname van de toeschouwers.
Hoe is de verhouding van de aanwezige deelnemers qua aantallen 2de gen en 3de gen .
Komen de 3de gen met kritische vragen ?

Terima kasih sebelumnya.

OmSid schreef:

Anti-Indo schreef:

Debat was ook vrij verhelderend. Ben nog in m'n koppie aan het verwerken wat er allemaal is gezegd, maar... ja, er passeerden weer veel meningen waarmee ik het eens was, en evenzoveel waarmee ik het niet eens was. Maar heb m'n mondje toegehouden als ik het er niet mee eens was, misschien wel erg dom. Maar goed, grappig om eens in levende lijve te zien dat het ook 'leeft' bij andere derde-generatio's.

.

Zou je hier jou verslag / bevindingen over de discussie willen plaatsen ?
Hoe verliep het , de deelname van de toeschouwers.
Hoe is de verhouding van de aanwezige deelnemers qua aantallen 2de gen en 3de gen .
Komen de 3de gen met kritische vragen ?

Terima kasih sebelumnya.

Ik ben ook erg nieuwsgierig naar hoe de 3e generatie denkt en doet en zich betrokken voelt bij het Indische, dus als jij wat meer zou willen vertellen over die discussie? Heel graag!

Anti-Indo schreef:

en ik vond het zoveel leuker dan de I.N.D.O.-voorstelling op de Parade.

Misschien, AI, komt het omdat de Parade niet zozeer gericht is op Indo en Indisch maar op 'gewoon' Nederlands publiek..?
Ali B kwam ook een keertje optreden en hij was een grote trekker, logisch, want het 'gewone' publiek kent hem.
Het viel me al mee dat I.N.D.O. de keer dat we er waren helemaal uitverkocht was en dat ons werd gevraagd in te schuiven zodat iedereen kon zitten... En wat ze ons voorschotelden, daar was naar mijn mening niks mis mee. Iedereen die daar zat begreep waar het over ging. Ingewijden hoorden de ondertoon, leken kregen een inkijkje.. (als ze er open voor waren) en anders hadden ze gewoon een leuke voorstelling bijgewoond.
..alleen zo jammer......... dat het maar zo kort duurde

vergeten...
Op de Parade waren ook een heleboel voorstellingen van artiesten waar ik nooit van gehoord had en waar ik niet over peinsde een kaartje voor te kopen om uit te vinden wie ze waren en wat voor voorstelling het zou moeten zijn...
Ik zag bijv. allemaal opengesneden dieren.... ...kerels in Duitse outfit met Tiroler hoedjes..

(sorry, dit heeft niks met de INDOrdt Fair te maken)

Hier komt ie op verzoek... (Het is een lange geworden)

Het debat over de Indische identiteit werd gepresenteerd door Victor Deconinck(bekend van TV), zelf Dordtenaar. Op het podium waren in vier stoelen gezeten de hoofdsprekers, van wie ik helaas alleen de naam van Marjolein van Asdonck, redactrice van Moesson, heb onthouden (sorry!). Verder een oude, blanke muzikant/muziekliefhebber uit de tijd van de Indorock, een jonge econoom van de derde generatie (haar beide ouders zijn Indisch), en nog een tweede generatie Indo van wie ik ben vergeten welk werk hij doet. In Victors introductie vertelde hij dat hij een neefje had, de zoon van zijn broer, die een Indische moeder heeft- en dit was zíjn band met het Indische.

In het begin van het gesprek lag de nadruk op de eerste en tweede generatie; er werd gesproken over hoe de eerste Indischen zich vestigden in Dordt, en hoe de tweede generatie er zijn jeugd heeft ervaren. De man van de 2e generatie op het podium vertelde dat zijn vader veel van het leed uit de oorlog en van daarna, verzweeg en opkropte, en dat de frustratie tot uiting kwam in de strengheid van zijn opvoeding. Enkele andere 2e generatie Indo's in het publiek herkenden dit.

De dame van de 3e generatie werd door Victor gevraagd hoe zij anno nu nog haar Indische cultuur ervoer in haar leven. Zij zei dat het bij haar zeker nog een sterke aanwezigheid was waarvan ze zich erg bewust was. Deze kwam tot uiting in de normen en waarden en gedragsregels die zij van haar ouiders heeft meegekregen. Op de vraag of zoiets niet zou komen wegvallen omdat ze zich voor haar werk bezighield met handel en economie op internationaal niveau en dus samenwerkt en onderhandelt met mensen uit verschillende culturen, antwoordde ze dat dit niet het geval is. Hierbovenop kwam later de vraag uit het publiek of zij, als iemand die een vrij 'hoog' op de maatschappelijke ladder stond, zich niet júist Nederlandser zou gaan gedragen en het Indisch dan wegmoffelde -zoals bekend uit verhalen van Indo-Europese ambtenaren in Indië, hoe blanker of Nederlandser, hoe meer status-, maar ze ontkende dit krachtig en zei dat zulke culturele details niet ter zake deden voor haar werk.

De muzikant werd gevraagd over de opkomst van de Indo-bandjes en muzikanten in de jaren 50 en 60. Hij beweerde dat een reden dat de Indo's zo wisten aan te slaan, kwam doordat ze niet zoals andere bandjes stijf op het podium bleven staan en hun instrumenten bespeelden, maar er een echte show van maakten, met bv. wildere bewegingen. Hieraan gerelateerd werd er een beeld geschetst van de exotische Indische nozems uit de 50s, hoe enerzijds positief er mensen waren die deze nieuwkomers oprecht interessant vonden, anderzijds er ook opstootjes en zelfs gewapende gevechten plaatsvinden tussen Indo's en blanke jongens. Overigens werd er tussen Indo's onderling ook wel eens gevochten.

Achterin de zaal waren er twee Indo's van de 3e generatie. Hen werd het woord gegeven om te vertellen hoe het Indische bij hun nog leeft. Zij hadden het vooral kort over hoe ze als Indo's onder elkaar dingen tegen elkaar konden zeggen, of grapjes maken, die bv. voor blanke Nederlandse, Marokkaanse, of Surinaamse vrienden niet zo voor de hand liggen. De gegeven voorbeelden zal ik jullie besparen.

Uiteindelijk kwam men tot de conclusie dat hetgeen de Indo's -1e, 2e en 3e generatie- verbindt, een gevoel van 'gemis' is. De 1e generatie mist het geboorteland uit de jeugd, de 2e generatie mist de verhalen van hun ouders, en de 3e generatie mist een band met een eigen land. Vervolgens kwam de zaal vrij unaniem -Indo's en blanke Nederlanders- overeen dat de komst van Indo's naar Dordt en naar Nederland in het algemeen een bijdrage heeft geleverd aan een verrijking van de Nederlandse cultuur- met de Indische keuken, en met de Oosterse normen en waarden die zij met zich meebrachten en waar Nederland nu mee kennis maakte.
Tot slot maakte een derde generatie Indo uit het publiek een pleidooi, dat andere Indo's uit de derde generatie, als het kon, vooral aan hun grootouders moest vragen hun onvertelde verhalen te vertellen, zodat deze een beter besef en grotere kennis van de gedeelde cultuur en geschiedenis zullen ontwikkelen en niet in de vergetelheid raken.

Dit is zeker niet alles wat er die avond is gezegd, en het is maar een greep. Helaas zijn sommige dingen nu alweer weggevallen, maar misschien komen ze later wel weer bovendrijven.

Ik heb er spijt van dat ik zelf niet heb gereageerd op de uitspraken waar ik het al dan niet erg mee eens of oneens was (vooral de laatste eigenlijk). Maar ik ben heel nerveus om in het openbaar te spreken, en besloot maar van niet. Maar hieronder enkele van mijn meningen over wat er gezegd is:

- er werd gesteld dat een gemengde achtergrond, of opgevoed worden in een gezin waarin twee culturen samengaan, hier bv. de Nederlandse en de Indisch-Oosterse, iemand een rijker perspectief geeft dan iemand die monocultureel zou worden opgevoed. Hiermee ben ik het niet eens, omdat iemand die in de Randstad 'bewust Indisch' wordt opgevoed met bij wijze van spreken hier een tahoetje en daar een boerenkool, en veel Oosterse bescheidenheden en beleefdheden door je Nederlandse opvoeding heen, maar vervolgens alleen maar lanterfant op het gebied van eigen algemene ontwikkeling, niet een béter perspectief hoeft te hebben dan een blanke stalknecht in Rijkevoort die zijn vrije tijd besteed met het lezen van boeken over filosofie, geografie, wetenschap en geschiedenis.

-de stelling dat wat alle Indo's overeen hebben, en wat dus bepalend is voor de identiteit van de Indo, het genoemde 'gemis' is. Dit werd ook uitgedrukt als het 'nergens echt bijhoren', niet bij Nederland, en niet bij Indonesië. Nou, zo heb ik het dus nooit ervaren. Ik voelde juist als kind en tiener dat ik als Indo-Europeaan 'the best of both worlds' in mij verenigde, en dat ik bij allebei hoorde, bij het westerse of Nederlandse, en bij het oosterse. Dat ik mij tussen blanke Nederlandse kinderen nét zo thuis en begrepen voelde, als bijvoorbeeld bij mijn Filippijnse/Nederlandse vriendjes. Als ik mij bezighoudt met Indische dingen, of met het Indonesië van nu, dan voel ik juist géén gemis. Op pasars, bijvoorbeeld, voel ik een ontzettende herkenning (alsof ik rondloop in een gigantische versie van mijn oma's keuken), en alleen maar bevestiging van dingen die mij zó bekend zijn, die ik altijd met me meedraag. En die ik dus nóóit hoef te missen, want het is altijd bij me.

-Een zekere paradox die in het debat de kop opstak, was dat enerzijds de sprekers, en velen uit het publiek, probeerden te bepalen wat Indisch was, in hun retoriek duidelijk een afbakening aan het maken waren, dit en dat, zus en zo, is Indisch. Noem het niet bij een andere naam zoals Indonesisch, want dat is onjuist. De bekende Indische dingen werden dan genoemd en iedereen knikte. Ook als de 3e generatie aan het woord was, dan werd er gezegd dat je bij andere Indo's jezelf kunt zijn, meer zo dan bij mensen die niet Indisch zijn.
Dit stond dan voor mijn gevoel tegenover wat er later op de avond werd gezegd: Indo's, en Aziaten in het algemeen, houden er niet van om, zoals Europeanen alles in hokjes te plaatsen en te classificeren; het mag allemaal wat losser wat definities betreft bij de Oosterling. Dan is dus de vraag die ik stel: je plaatst jezelf níet in een hokje, maar waarom vind je dan als Indo geen aansluiting bij de Nederlander, en ook niet bij de Indonesiër, de Chinees, de Thai, of de Filippijn? Of bij iemand die wat verder van je bloed en genen afstaat, gewoon op zielsverwantschap?
Zoals ik boven al heb aangegeven voel ik dat laatste wel zo, dat Indo-Europeaan zijn zo'n etnische categorie ontstijgt en overbodig maakt. Niet van, je bent niet het een en ook niet het ander, maar juist dat je allebei bent.

Een echte mening vormen over het verloop en de conclusie van dit debat vind ik moeilijk. Ik kies ervoor om er neutraal en afstandelijk naar te kijken.

Post alsjeblieft een berichtje met vragen of opmerkingen als je die nog hebt.

Hey Anti-Indo, dank je wel voor je uitvoerig verslag met een een vleugje (zelf)-analyse.
Was interesant en hopelijk herkenbaar (voor lezers/-essen.)


Dank nogmaals.

B.

Jij ook bedankt, Mas Bob, voor de waardering.

Ik ervaar zelf dat, als er definities worden gemaakt over bv. Indische identiteit/cultuur (of, zoals gisteren, gesprekken erover worden gevoerd), en ook als ik me begeef op pasars en andere Indische evenementen/feesten, dat ik zo'n beetje 50% herken, en 50% niet. Maar over het algemeen zie ik die 50% die ik dan niet herken, als iets nieuws en als verrijking; alleen als iemand zegt 'Dit-en-dat is echt typisch Indisch', en ik denk bij mezelf 'Wacht. Maar op dit punt verschil ik', dan wil ik dat graag naar voren brengen.

Dit zal niet het laatste debat zijn geweest over dit onderwerp. Bij komende debatten zou ik mondiger aanwezig willen zijn.

Anti-Indo, ik kan natuurlijk niet achterblijven bij die tweelingbroer Bobby, dus ook van mijn kant een woord van dank voor je neergeschreven ervaringen op de bijeenkomst en ............ je waardering voor de Dordtse binnenstad. Ik ken Dordt wel en als men de tijd er inderdaad een keer voor neemt, dan zijn er heel interessante bouwwerken en steegjes te bespeuren, maar ik dwaal af van het draadje.

Om toch nog even terug te komen op je bevindingen van het debat en in het algemeen, duik ik echter wel nog in één specifiek beschreven gevoel wat er heerste bij Indische mensen, die in de jaren '50 van de vorige eeuw in Nederland kwamen en die zich zo'n beetje misplaatst voelden en/of niet goed begrepen/behandeld voelden/werden.
En dan doel ik dus op bijvoorbeeld opmerkingen als "Joh, ga lekker terug naar je apenland./ He, ik wist niet dat je schoenen droeg of He, sliepen jullie daar in bomen?" en nog meer van dat soort kreten, die wel of niet spontaan naar deze mensen werden toegeslingerd/geroepen enz. enz.
(Persoonlijk en ook mijn tweelingbroer Bobby zijn daar ook het "slachtoffer" van geworden, zelfs nog in de jaren eind '60 van de vorige eeuw.)

Maar het "rare/vreemde" is (mijn persoonlijke opvatting.): Ik heb nergens kunnen lezen of van overleveringen kunnen horen, dat een dergelijke behandeling naar Indische mensen toe, zich ook voordeed in de jaren vóór of zelfs vlak ná de oorlog plaats vond.
Want vóór of vlak na de oorlog zijn er ook toch wel best veel Indische mensen naar Nederland gegaan, hetzij op "groot verlof", hetzij voorgoed "geland"op Nederlandse bodem.( In de familie bijvoorbeeld zijn er een paar leden, die zelfs voor een jaar of zoiets op groot verlof gingen naar Nederland en/of ook zich voorgoed In Nderland vestigden en ook "bruin"gekleurd waren.)

Ik vraag me af............


@OmSid, die schreef:... Ik ken veel Indische mensen van de 1ste en 2de generatie die meer Indonesisch georienteerd zijn dan ik ben.
Iyalah OmSid, ik ben er zo ééntje en persoonlijk weet ik uit ervaring, dat het opgroeiproces/milieu hier een hartig woordje in meespeelde. In zulke gevallen bijvoorbeeld: Sekolah SMP en SMA in plaats van een ULO/MULO/HBS kan dit al een behoorlijke stem in het kapitel opbrengen, niet dan? In wat voor een buurt ben je opgeroeid? Temiddden van een straatbende pure Javanen/Madurezen als vriendjes bijvoorbeeld, beinvloedt al iemands denkwijze en handelingen.
Nogmaals: bovenstaand is persoonlijke zienswijze.

Soooo moelik dese allemaal of..... maakt men het zich zelf moeilijk?

Groetjes/Henri

Dank voor je verslag Anti-Indo. Onbescheiden vraagje, hoe oud ben je?

OmSid schreef:

De beste kant van 2 werelden zal het ideaalbeeld zijn , echt volmaakt .
Maar , wat als er onvolmaaktheden van 2 werelden ook een rol spelen ?

Dat komt soms tot uiting, nietwaar? In het debat werd bv. genoemd dat Indo's soms wat te bescheiden kunnen zijn waar ze in bepaalde situaties in Nederland liever wat assertiever zouden mogen zijn; of bijvoorbeeld dat er soms gevoelens worden verzwegen, die je dan verborgen houdt achter een gezicht dat niet verraad dat je je rot voelt, of boos, of bezorgd, enz. Waarmee ik niet wil zeggen dat bescheidenheid of het kiezen om je emoties en meningen soms voor jezelf te houden slecht is- in mijn ervaring zijn dit meestal juist deugden. Maar, in sommige situaties kan

Daarnaast geven sommige Indo's ook aan dat ze, in vergelijking met volbloed Oost-Aziaten cq Indonesiërs, vaak oer-Hollands bot kunnen zijn. Dus hier zie je ook wel hoe 'the worst of both worlds' tot uiting kan komen.

Maar nee, tijdens het debat benadrukte men het positieve. Soms ook niet in woorden waar ik achter kon staan.

Citaat :

Je kan altijd een keus maken , zeker in Nederland.
Ik ken veel Indische mensen van de 1ste en 2de generatie die meer Indonesisch georienteerd zijn dan ik ben.

Ja, mee eens. Ik wil hier ook nog bij zeggen dat de jongedame van de 3e generatie die sprak, ook nadrukkelijk zei dat zij zich Nederlander voelde- tegelijkertijd Indisch; voor haar bijten de twee elkaar niet. En dat vind ik niet meer dan logisch. (Niet veel anders dan regionale achtergrond in Nederland, randstad of provincie, Brabant of Groningen, Amsterdam of Rotterdam).

Citaat :

Ik zie het niet als een paradox.
Door afbakening van de eigen groep en de verschillen met de anderen te benadrukken versterkt het de identiteit van de groep.

Maar vind je het niet een tegenstelling als er aan de ene kant wordt gezegd 'we hoeven niet per se alles in hokjes te stoppen', en anderzijds vervolgens wordt geprobeerd om juist dat Indische in fijne afbakeningen te plaatsen? Daarmee zeg je toch twee tegenstrijdige dingen?

Henri R. Cingoor schreef:

Maar het "rare/vreemde" is (mijn persoonlijke opvatting.): Ik heb nergens kunnen lezen of van overleveringen kunnen horen, dat een dergelijke behandeling naar Indische mensen toe, zich ook voordeed in de jaren vóór of zelfs vlak ná de oorlog plaats vond.
Want vóór of vlak na de oorlog zijn er ook toch wel best veel Indische mensen naar Nederland gegaan, hetzij op "groot verlof", hetzij voorgoed "geland"op Nederlandse bodem.( In de familie bijvoorbeeld zijn er een paar leden, die zelfs voor een jaar of zoiets op groot verlof gingen naar Nederland en/of ook zich voorgoed In Nderland vestigden en ook "bruin"gekleurd waren.)

Henri, misschien dat het in het eerste geval (vóór de oorlog) vaker Indische studenten of rijkere mensen betrof die zich in Nederland meer in de grote steden begaven tussen hoger opgeleide Nederlanders die gemiddeld een wat bredere algemene ontwikkeling hadden, meer van de wereld hadden gezien?
Verklaart natuurlijk niet waarom er vlak na de oorlog niet zulke opmerkingen werden gemaakt.

In een boek van Marion Bloem, ik geloof dat het Vaders Van Betekenis is, wordt er verteld dat Marions moeder tijdens een bezoek aan Nederland vóór de oorlog wel door een ander kind werd uitgescholden op haar uiterlijk.

Als ik jou nu eens mag vragen, hoe heb jij eigenlijk de ontwikkeling in de jaren zestig ervaren, dat meer jongeren (hippies bv) zich juist openstelden voor bv. de Civil Rights Movement in Amerika (Martin Luther King), dingen als protest tegen Vietnam, Woodstock, invloeden van oosterse filosofieën zoals boeddhisme- droeg dat ook bij tot een beter begrip voor Indo's en Molukkers, of als een punt van verbroedering voorbij kleur en afkomst? Ik vraag dit ook omdat op de vorige TTF tijdens een ander debat schrijfster Helga Ruebsamen (blank maar geboren in Indië) aangaf dat er rond die tijd meer een gevoel ging overheersen van een gezamenlijk deuren intrappen vanuit de jongere generatie.

@EIEI, ik ben 24. (Maar gedraag me meestal meer als 17 )

@Anti-Indo, die schreef: ...Henri, misschien dat het in het eerste geval (vóór de oorlog) vaker Indische studenten of rijkere mensen betrof die zich in Nederland meer in de grote steden begaven tussen hoger opgeleide Nederlanders die gemiddeld een wat bredere algemene ontwikkeling hadden, meer van de wereld hadden gezien?

Comment op je visie en antwoord: ...zo zie je maar weer waarom er dus eigenlijk "klasseverschil" is/bestaat ?


@Anti-Indo, die schreef:.... Als ik jou nu eens mag vragen, hoe heb jij eigenlijk de ontwikkeling in de jaren zestig ervaren, dat meer jongeren enz. enz. ....

Voor mij persoonlijk? Het zei me niets, omdat:
1) Ik kwam uit een milieu waarbij je als jongere geen bal te vertellen had tegenover ouderen en waarbij niet geschuwd werd om wat schoppen en klappies inclusief slaag met een rotanstok uit te delen, als je je niet aan de regeltjes hield, dus dat beeld van "opstandigheid" en dergelijke begreep ik niets van en het ging langs me heen. Mijn levensfundering was al te goed gevormd conform de regeltjes van mijn geboorteland.
2) Ik had het te druk om mezelf te handhaven als jongere, uit de klapperboom geplukt en neergepoot in een "geciviliseerde" maatschappij met steeds in gedachten dat in mijn geboorteland mij altijd werd geleerd om op te kijken tegen dat Hoge Herrenvolk dat daar wel eventjes de beschaving kwam brengen maar dat hier dus ook stoepies liepen te vegen en te dweilen en kolenzakken op hun bult droegen om de kolen bij de mensen af te leveren. (En dat "handhaven"kan je lezen als: Iedereen die tegen me opliep kon of klappies krijgen van me of ik kreeg ze maar ik zorgde er natuurlijk wel voor dat ik meestal diegene was die ze uitdeelde.)
3) En verder had ik natuurlijk mijn dagelijkse bezigheden zoals het studeren en 's avonds bijwerken om mijn rokok kretek te kunnen betalen, want een studiefinanciering in de huidige vorm bestond nog niet. En studiebeurs bestond wel, maar dan alleen als je mooie cijfertjes haalde en daar moest ik wel voor zorgen, want ik had geen backup om op terug te vallen...., dus héél erg druk voor me

Ergo al met al: Ik had nada tiempo om me druk te maken over de ontwikkeling van The Rebels without a Cause, want mijn bordje nasi met sambel goreng tempe/tahu moest gevuld worden.

Anti-Indo schreef:

Ik ervaar zelf dat, als er definities worden gemaakt over bv. Indische identiteit/cultuur (of, zoals gisteren, gesprekken erover worden gevoerd), en ook als ik me begeef op pasars en andere Indische evenementen/feesten, dat ik zo'n beetje 50% herken, en 50% niet. Maar over het algemeen zie ik die 50% die ik dan niet herken, als iets nieuws en als verrijking; alleen als iemand zegt 'Dit-en-dat is echt typisch Indisch', en ik denk bij mezelf 'Wacht. Maar op dit punt verschil ik', dan wil ik dat graag naar voren brengen.

Dit zal niet het laatste debat zijn geweest over dit onderwerp. Bij komende debatten zou ik mondiger aanwezig willen zijn.

Allereerst: dank voor je uitgebreide antwoord + vervolg

Heb je een voorbeeld van dat wat je niet herken(de) waarvan anderen dat dan als 'typisch' Indisch beschouwen? Wat is voor jou wel 'typisch Indisch'?

Leuk dat jij je voorgenomen hebt mondiger te zijn bij volgende debatten..


Dat over de hippies, Woodstock.. tja... ik was te jong voor dat.
Ik heb wel mee gedemonstreerd tegen Vietnam (maar ik bedenk nu, eigenlijk was dat alleen omdat de klas dat deed.. en volgens mij deden ze dat omdat ze die dag niet naar school hoefden)
Hare Krishna.. was ook iets voor wazige types - nooit gemerkt dat die stroming eventueel geassocieerd kon worden met Indisch/Moluks...
Je had in die tijd van die Damslapers, op een gegeven moment werd de M.E. (bestond die al?) ingezet om de Dam schoon te vegen. Ik weet nog dat mijn vader daar 100% achterstond.. tja, KNIL'er hè..

Wel was het zo dat als wij (mijn zus en ik) in de stad rondliepen, we best wel vaak staande werden gehouden door geïnteresseerde jonge mannen die wilden weten waar wij vandaan kwamen.
Ja, en dan stelde je hen zelf de vraag: Waar denk je dat wij vandaan komen...?
Het antwoord: Japan, Korea, China... Nee? uh.. Ooo... Indonesië??? aaah...
Kijk! Dat waren nog eens leuke tijden..
Ik denk niet dat het tegenwoordig nog voorkomt dat je op straat staande wordt gehouden en dan die vraag gesteld wordt.. uit pure nieuwsgierigheid..

wu schreef:

Je had in die tijd van die Damslapers, op een gegeven moment werd de M.E. (bestond die al?) ingezet om de Dam schoon te vegen. Ik weet nog dat mijn vader daar 100% achterstond.. tja, KNIL'er hè..

Dat waren mariniers die op eigen houtje politie-agentje gingen spelen.
http://damslapers.squat.net/achtergrond.html