Indische ouderen in verzorgingshuis voor Turkse ouderen

Turken weten Lâle iets beter te vinden
dinsdag 26 juli 2011 | 08:20 | Laatst bijgewerkt op: dinsdag 26 juli 2011 | 09:15



De lunch in Lâle, verpleeg- en verzorgingshuis voor Turkse ouderen. In het huis wonen nu, naast mensen met een Turkse achtergrond vooral ook Indische ouderen. Dit komt doordat Lâle onder de paraplu van het Indisch en Molukse ouderencentrum Raffy valt. foto Ron Magielse/het fotoburo

BREDA - Het ideaal? "Dat in alle vijftien appartementen Turkse ouderen wonen", zegt Nesli Celik van Lâle, het Turkse ouderencentrum in de Boschstraat.
Zo ver is het nog niet. "We tellen op dit moment acht Turkse, twee Marokkaanse en één Surinaamse bewoner. De anderen hebben een Indische achtergrond."

Daarmee is het aantal Turkse ouderen, sinds het huis in september 2009 opende, gestaag toegenomen. Maar nog steeds is het niet volledig bewoond door mensen voor wie het eigenlijk is bedoeld.

Ergens is dat merkwaardig, meent Celik. In heel het land merken verpleeg- en verzorgingshuizen een toenemende belangstelling vanuit de Turkse gemeenschap. Dat was destijds ook in Breda het geval.

Vanuit de Turkse gemeenschap werd de behoefte geuit aan specifiek op hun culturele achtergrond gespecialiseerde ouderenzorg. Maar sinds het huis een feit is, zijn er uiteindelijk maar mondjesmaat Turkse ouderen die zich er echt voor hebben aangemeld.

Celik heeft daarvoor een aantal verklaringen. "Allereerst is er onbekendheid over ons bestaan. We zullen er harder aan moeten trekken om duidelijk te maken wie we zijn en wat we doen."

Daarnaast: "Is en blijft het in de Turkse cultuur moeilijk om de zorg voor ouders uit te besteden aan een speciaal verzorgingshuis. Het is een beetje een schande. In Turkije ben je als kind verplicht om voor je ouders te zorgen."

En dan speelt er nog een punt van wantrouwen. Celik: "De doelgroep heeft soms zijn twijfels over het reilen en zeilen van Lâle." Het huis kampte destijds met aanloopproblemen, vertelt Celik. "Op kleine punten bleek de ervaring die was opgedaan in bijvoorbeeld Raffy, het Indische ouderencentrum waaronder Lâle valt, niet toereikend voor de Turkse doelgroep."

Dat, en organisatorische problemen die een jaar geleden leidden tot het vertrek van de toenmalige leidinggevende, veroorzaakte onrust die de naam van Lâle onder de doelgroep geen goed deed. Celik vertelt dat bovendien in het restaurant, het Grand Café, waar iedereen kan komen lunchen, alcohol en maaltijden met varkensvlees werden geserveerd. "In het Grand Café is naast Turks, ook Nederlands en Indisch eten. En in die maaltijden kan varkensvlees zitten." Het huis is harder gaan benadrukken dat de Turkse maaltijden echt hallal zijn en heeft de wijnflessen weggehaald. "Heel langzaam zien we het vertrouwen in de islamitische behandeling van onze Turkse ouderen toenemen." En met name dat is erg belangrijk voor de gelovige doelgroep.

Inmiddels is in Lâle ook een gebedsruimte ingericht en is een imam in dienst getreden. "Tot slot zijn we heel specifiek mensen gaan aannemen die Turks spreken. Want, zo bleek in de praktijk, ouderen die ooit Nederlands spraken, lijken die kennis op hoge leeftijd kwijtgeraakt. Eén en ander moet ertoe leiden dat straks louter Turkse ouderen in Lâle wonen.

bndestem.nl