'Taliban' tegen dans West-Javadoor onze correspondent Jan Lepeltak.
donderdag 05 maart 2009 | 06:59 | Laatst bijgewerkt op: donderdag 05 maart 2009 | 07:59
Meisjes uit Campaka Ligar oefenen elke zondag de Jaipongandans. foto Jan Lepeltak/GPDMet grote ogen kijken Intan en Hesti naar de danseres.
Fel schudt Cica (30) met haar handen, heupen en billen op de bonkende geluiden uit een cassetterecorder. Zweetdruppels lopen over haar gezicht. Ze is vandaag vroeg op de brommer gesprongen om de kinderen van de buurt Campaka Ligar les te geven in jaipong, de traditionele dans van West-Java.
Het klasje van tien meisjes staat klaar in de huiskamer tevens dansvloer van dansleraar Momon, in het stadje Tasik. Zelf danst Cica vanaf haar negende in een jaiponggroepje op bruiloften en partijen. Maar haar toekomst als danseres is stukken onzekerder geworden.
De oerconservatieve gouverneur van West-Java vindt het maar niets, al dat opwindende gedans. De moslimbestuurder wil paal en perk stellen aan de drie verleidende G's van de jaipong: 'geol' (met het achterste schudden), 'goyang' (met de heupen wiegen), en 'gitek' (snel de schouders draaien).
En nu is de jaipongan geschrapt van het culturele jaarprogramma van Bandung, hoofdstad van West-Java. Een regelrechte oorlogsverklaring, vindt de jaipongan-gemeenschap in Indonesië.
"Jaipongan is ons cultureel erfgoed, dat kunnen ze niet zomaar van ons afpakken", vertelt Cica. Ironisch genoeg bedacht choreograaf Gugum Gembira in 1961 de jaipong juist als traditioneel alternatief voor de rock 'n roll, die president Soekarno verbood.
Gouverneur Ahmad Heryawan geniet volledige steun van zijn partij, de orthodox islamitische Gerechtigheidspartij voor Welvaart (PKS). Met een moraaloffensief won de moslimpartij veel lokale verkiezingen. PKS-burgemeesters en districtshoofden vaardigen sindsdien enthousiast verordeningen uit die alcohol verbieden, hoofddoekjes of school verplicht stellen en ook voerden ze een avondklok in voor vrouwen. In Tasik schenkt het Crownehotel als een van de weinigen nog alcohol.
"Het is hier uitgestorven sinds de komst van de taliban", zucht Widi, die elke avond zingt in het restaurant van het hotel. Widi (40) doelt op de pesantrens, mosliminternaten met duizenden studenten die zich hier tien jaar geleden vestigden. Ook het nabijgelegen Garut is drooggelegd. De verrassingsaanval op de traditionele dans is veel Indonesiërs in het verkeerde keelgat geschoten.
Regionale kranten laten doorschemeren dat de PKS de plank missloeg. De danseressen zitten niet stil. Ze sporen kiezers aan de PKS te boycotten bij de parlementsverkiezingen op 9 april.
Cica's dansleraar, meneer Momon, begrijpt de bezwaren van de moslimpolitici wel enigszins. "In het verleden was de kleding van jaipongdanseressen minder erotisch. Maar het provinciebestuur gaat nu echt te ver."
BNdeStem