Oude en 'jonge' veteranen vieren een feestje

Oude en 'jonge' veteranen vieren een feestje

01-07-2012 | door Dichtbij redacteur



MAASTRICHT – Ze heten Jean, Pierre, Bèr, Lei en Sjeng, om er maar een paar te noemen. Gemiddeld zijn ze 78,2 jaar oud, zo heeft de gemeente Maastricht becijferd. Ze dienden in Nederlands-Indië, Nieuw-Guinea, Korea, Libanon, Bosnië en zelfs Afghanistan. De dik 150 veteranen die vanmiddag naar ‘De Maasmolen’, het personeelsrestaurant van het nieuwe gemeentehuis in het Mosae Forum waren gekomen - ter gelegenheid van de Nederlandse Veteranendag - verschillen dan ook flink in leeftijd.

De oudste veteraan die vanmiddag het glas hief met zijn kameraden van weleer was 98 jaar, de jongste 38. ,,Een heel leven verschil", concludeerde burgemeester Onno Hoes die speciaal voor deze gelegenheid was teruggekeerd uit Mallorca, waar gisteren, uitgerekend op zijn elfde (!) trouwdag, Daddy Cool, de nieuwste musical van zijn echtgenoot Albert Verlinde in première ging.

Het leeftijdsverschil mag dan evident zijn, de eerlijkheid gebiedt te erkennen dat het vooral voormalige strijders op leeftijd waren die vanmiddag aanwezig waren. Het evenement in Maastricht werd speciaal gehouden om de niet meer zo goed ter been zijnde helden van weleer een vermoeiende gang naar Den Haag, waar de algemene landelijke bijeenkomst maar liefst 85.000 belangstellenden op de been bracht, te besparen.

Hoes liet weten diep respect te hebben voor de voormalige soldaten. Hij noemde het prachtig dat kennelijk in alle generaties de verantwoordelijkheid wordt gevoeld om op te komen voor de vrijheid in de wereld. Het is goed, aldus Hoes, dat op bijeenkomsten als deze iedereen zijn herinneringen de vrije loop kan laten. Want iedereen heeft zijn eigen verhaal, en iedereen verwerkt hetgeen hij heeft meegemaakt op zijn eigen manier. De herinneringen van lotgenoten, kunnen daarbij helpen, gaf de burgemeester, wiens eigen vader als oorlogsvrijwilliger in Nederlands-Indië diende, aan.

Hoes liet weten het te betreuren dat er de laatste tijd opnieuw wordt geroepen om een minutieus onderzoek over wat er destijds is gebeurd. Wellicht, opperde hij, is het gezien alle gevoeligheden beter het verleden niet steeds op te rakelen. ,,Misschien moet ik het niet zeggen, maar persoonlijk zeg ik; ‘doe dat nou niet’. Er is een heleboel verwerkt, een heleboel besproken. Er gebeuren in iedere periode dingen met de ratio van dat moment.”

Een kort moment van ernst tijdens een bijeenkomst die verder ontspannen en vrolijk verliep. Mede dankzij het bier, dat op deze zonnige dag rijkelijk vloeide.

Hoe de Veteranendag in de toekomst wordt gehouden is de vraag. Burgemeester Hoes riep alle aanwezigen op hem daarover te bestoken met ideeën. ,,Desnoods per e-mail, want ik weet dat velen van u internet gebruiken; gelukkig maar.”

Een van de veteranen – hij diende nog voor de eerste Politionele Acties in Nederlands-Indië en leerde er zelfs zijn inmiddels overleden Maastrichtse vrouw kennen – had al direct een suggestie klaar: ,,Organiseer de volgende keer een échte Indische rijsttafel. Dat vinden niet alleen de oud-Indiëgangers lekker, maar dat lust iedereen.”


maastricht.dichtbij.nl (met foto's)