'Zie je die brug? Die is ook nieuw'zaterdag 11 april 2009 | 10:16 | Laatst bijgewerkt op: zaterdag 11 april 2009 | 10:43
Leerlingen van de Printali basisschool op Java.EINDHOVEN/ YOGYAKARTA - Geen blanke weldoener dit keer die arme kindjes in ontwikkelingslanden helpt. De Indonesische Zaharia Rustanti Pabulo (39) uit Eindhoven doorbreekt het cliché met haar stichting Anak Pagi, waarmee ze het onderwijsniveau op het Indonesische platteland wil ontwikkelen.
Geld dat ze inzamelt in de omgeving van Eindhoven, wordt aan de andere kant van de wereld geïnvesteerd in lesboeken, uniformpjes en onderhoud van schooltjes.
De basisschool in Indonesië kost een gezin ongeveer vijftig euro per kind per jaar, omgerekend is dat 785.060 Indonesische Roepia. Een heleboel geld voor arme gezinnen die van nog geen dertig euro per maand moeten rondkomen.
Pabulo kent de situatie. Ze groeide op in Yogyakarta op het eiland Java. Als tiener werkte ze als gids bij toeristische attracties. Met het geld dat ze daar verdiende, kon haar moeder net rondkomen en het schoolgeld van de kinderen betalen.
In 2002 verhuisde ze naar Nederland om te trouwen met een Eindhovenaar. Drie jaar later richtte ze Anak Pagi op.
Broer Samsom Pabulo (30) houdt aan de andere kant de wereld strak in de gaten welke school hulp uit Eindhoven kan gebruiken. "De school moet met een goed plan komen, we willen precies weten waar het geld aan besteed wordt", zegt Samsom terwijl hij een busje door de Javaanse jungle stuurt, op weg naar de Printali basisschool.
In het diepe ravijn aan de rechterkant van de weg stroomt de Progo-rivier. "Zie je die brug? Die is nieuw. Een half jaar geleden moesten de kinderen nog de rivier over zwemmen op weg naar school. Kleertjes en boekentas op hun hoofd."
Achter al het tropische groen duikt de school op, vier klaslokalen met een schoolpleintje in het midden. Een geit aan een touw scharrelt zijn eten op tussen bladeren en wat afval. Kinderen in uniformpjes bevolken de klaslokalen, het gestamp van een grammaticales is te horen op de binnenplaats.
De school van directeur Sumaryono staat op de lijst om binnenkort gesubsidieerd te worden door Anak Pagi. Hij laat zien wat hij allemaal wil doen met het geld en laat het rottende hout van deuren en raamkozijnen zien. Zijn grootste wens is om een schoolbibliotheek aan te leggen, want boeken zijn duur voor de ouders van deze kinderen.
Sinds 2006 is het basisonderwijs voor Indonesische kinderen vrij toegankelijk. Maar voor de ouders van deze 66 leerlingen is school dan nog niet te betalen. Ze kunnen geen boeken, uniformpjes of pennen en schriften voor hun kinderen kopen.
Precies die mensen, met een inkomen onder het Indonesische minimum van 27 euro per maand, verdienen Eindhovense hulp volgens Pabulo.
Pabulo zamelt geld in bij donoren en particuliere sponsoren en zelf legt ze bij wat ze kan missen. Ambtenaren wil ze omzeilen, bang dat het geld rechtstreeks in hun corrupte zakken verdwijnt. "Ik regel alles met mijn broer in Yogyakarta, iedere cent die hij namens Anak Pagi besteedt, kan ik verantwoorden."
Zaharia Pabulo is dolblij met de inzet van haar broer in Yogyakarta. Behalve zoveel mogelijk schoolkinderen ondersteunen, heeft ze nog één wens. "Een school bouwen op de 2000 vierkante meter grond op Sulawesi die mijn moeder me zal nalaten. Zodat er minstens tweehonderd kinderen naar school kunnen."
Ga voor meer informatie naar de websites:
>> www.satuhati.nl
>> www.anakpagi.nl
ED