Plaats opnames: Een grote stad of Bali beach.
Geïnterviewde: Een eigenaresse van een hairsaloon gericht op het rijke deel van de lokale stedelijke bevolking waar de reportage ploeg zich bevond.(Gelet op de uitspraak van het Engels, is geïnterviewde van Chinese afkomst..... Het typisch Aziatisch uitgesproken Engels zoals ook in Singapore en Malaysia.)... Trouwen met een bulé om dan maar licht getinte kindertjes te hebben...(ook een typische bezigheid van dames van chinese afkomst)... Zo er een bulé aan de haak geslagen wordt, dan is het simpel omdat ie centen heeft en men verzekerd is (als vrouw) van een redelijk leventje.(KECANTOL heet zoiets.
Maatstaf kostprijs: De eigen westerse dompet gevuld met Euro's.... 20 euro is niet veel.... jaja: 20 euro is daar menigmaal een maandloon.
Vragen:
Hoeveel van de veel? (Totale bevolking circa 240 miljoen, waarvan slechts maximum 5% het "goed" of "rijk" heeft.)
Alle (ook armoei) oorden bezocht in Indonesia? (Heb in de tig-duizenden desa's die ik bezocht heb, nog nooit de tani vrouwen in een hairsaloon 5 uur per week zien zitten op d'r tani-achterste. (Vlgs reportage doen dames in de desa elkaar pijet of hun hair met minyak kelapa behandelen, dat klopt wel.)
Conclusie:
Eenzijdige "narrowminded" berichtgeving, gelet op de gebruikte termen: "veel Indonesische vrouwen". Van dit soort reportages kan je dan ook de verkeerd gehanteerde termen verwachten, zoals "Indiër" of Indonesiër als men een Indo bedoelt.
Geeft luisteraars m.i. een totaal verkeerd beeld van de werkelijkheid van Indonesia.
De reportster houdt er leuke vakantie herinneringen aan over.
Tip voor de VPRO: Wil men een echte reportage hebben, stuur dan iemand die kijk heeft op de werkelijkheid en geen nonsens brabbelpraatjes in een radioprogramma de ether in stuurt. Zonde geld; kan beter gebruikt worden om de hongerige mondjes van de kindertjes van de vrouwen daar die geen Rupiahs hebben voor een bezoek aan de hairsaloon, te vullen.
di 29 jan 2013 - 18:46
