“Het zou gezellig zijn als we een gezamenlijke plek hebben”

“Het zou gezellig zijn als we een gezamenlijke plek hebben”


Foto’s: Nik Lijnis / Tekst: Suzanne Stam

Kwiek stapt de oude dame van haar fiets en met een huppeltje parkeert ze hem zelfs in het rek. “Dag, ik ben Evelyn Felix,” zegt ze tegen een lichtelijk verbaasde Marlies Kool en geeft haar een hand. “Wauw,” zegt Marlies, “wat bent u sportief!”. Daar moet mevrouw Felix wel om lachen: “Vanmiddag dacht iemand dat ik 60 was maar ik ben gewoon 77 jaar hoor!” Mevrouw Felix en de 16-jarige Marlies bijten het spits af met de Dynamic Duo’s. “Spannend hè,” lachen ze naar elkaar.

Omdat het huis van mevrouw Felix te klein is voor Marlies, de fotograaf en de verslaggever, wil ze afspreken in de ontmoetingsruimte van De Mookhoek. Alles ziet er dicht uit dus wandelen mevrouw Felix en Marlies naar een café op de Abtsweg. Een groep jongens hangt op een bankje, enkele zijn in de weer met hun brommer. “Dit is een fijne buurt om te wonen. Ik voel me nooit onveilig op straat. Soms fiets ik om twaalf uur ’s avonds naar huis, dan kijk ik wel uit natuurlijk. Er wonen hier veel nationaliteiten, ik heb een Surinaamse onderbuurvrouw, die help ik wel eens op verjaardagen. En mijn Turkse buurvrouw heeft schatjes van kinderen,” vertelt mevrouw Felix.

Op het terras, bij een kopje thee, vertelt Marlies over zichzelf: “Ik ben geboren en getogen in Overschie West, ik woon nog steeds in het huis waar ik geboren ben. Ik zit in het Jongerenpanel en ben projectleidster van de Dynamic Duo’s. Daarmee willen we het contact tussen de ouderen en de jongeren wat leuker en dieper maken. In de kerk kom ik wel eens ouderen tegen, maar dat is altijd vluchtig. Daarom vind ik de Dynamic Duo’s zo leuk”.
Mevrouw Felix zet snel haar thee neer. “Ken je dan Marjolein, uit de kerk? Nee? Maar wat leuk dat je ook christelijk bent. Net als ik, ook al gaan we naar een andere kerk. Ikzelf ben in Indonesië geboren en in 1958 in Overschie beland. Na veel omzwervingen hoor, eerst kwamen we op een kazerne in Budel, toen een pension in Groesbeek en daarna een jaar in Drachten. Ondertussen ben ik getrouwd maar dat ben ik nu niet meer. Eerst woonde ik in Rotterdam Noord, met mijn twee dochters op één kleine kamer. Toen konden we een huis in Overschie krijgen, op de bovenste etage. Toen zei iedereen ‘zo, je zoekt het hoog op’”, lacht mevrouw Felix.
Marlies is onder de indruk. “Ik had niet verwacht dat u uit Indonesië kwam. Ik dacht ook dat u een ander geloof zou hebben, niet christelijk. Maar u heeft heel veel meegemaakt, denk ik. Nu is het wel anders dan vroeger, volgens mij worden kinderen meer beschermd opgevoed. School staat bij mij nu op nummer één, daarnaast tennis ik drie keer in de week en spreek ik af met vriendinnen. Maar door al het huiswerk heb ik weinig vrije tijd.”

De twee Overschiese dames zouden het wel leuk vinden als jong en oud meer in contact kwamen met elkaar. Maar hoe, dat is de vraag. Marlies ziet wel een oplossing: “Kijk, nu kruisen onze paden niet, we hebben geen gezamenlijke ontmoetingsplek. De ouderen leven gescheiden van ons. Het zou gezelliger zijn als we meer met elkaar zouden praten, als er zo’n plek zou zijn. Dat is misschien ook wel goed want er zijn ouderen die last hebben van jongeren. Die willen meer respect. En de jongeren vinden oudere mensen vaak zeuren.”
Mevrouw Felix onderbreekt Marlies: “Sommige ouderen zijn ook zeurkousen! Maar ik niet. Je moet ook met je tijd meegaan. Veel ouderen blijven bij hun denkbeelden van vroeger. Maar als je kinderen of kleinkinderen hebt, verander je vanzelf mee. Ik zag laatst op tv een programma dat ging over jongeren die veel klusjes deden voor ouderen in tehuizen. Zoiets zou wel helpen.”
Ook Marlies is het daarmee eens: “U bent inderdaad écht geen zeurkous! Maar ouderen hebben vaak een bepaald beeld van jongeren. Ze vinden dat we ons anders gedragen dan ‘in hun tijd’. Als ze zien dat we ook behulpzaam zijn, of als ze ons iets beter leren kennen, verandert dat beeld hopelijk.”

De vraag blijft dan toch een beetje hoe dat moet gebeuren. Maar mevrouw Felix heeft heel wijs het antwoord: “Ach, er moet er gewoon één beginnen!”.


Oudere:
Mevrouw Evelyn Felix, 77 jaar
Geboren: Indonesië
Dagelijks leven: vrijwilliger bij de voedselbank, oppasoma
Hobby’s: Fietsen, zwemmen, gymen

Jongere:
Marlies Kool, 16 jaar
Geboren: Overschie
Dagelijks leven: klas 4 Marnix Gymnasium, projectleidster Dynamic Duo’s
Hobby’s: tennis, afspreken met vriendinnen


Dynamic Duo’s: jong en oud in gesprek met elkaar
Wekelijks komt er een Dynamic Duo bijeen: een jongere en een oudere inwoner van Overschie gaan met elkaar in gesprek over hun achtergrond, verschillen, overeenkomsten en natuurlijk de wijk. Ook meedoen? Aanmelden kan bij Marlies Kool projectleidster van de Dynamic Duo’s: marlies@kooloverschie.nl.

Overschiese krant
20/04/09

Deze mevrouw van 77 zegt dat ze in Indonesië is geboren.....Zou ze dat zelf echt gezegd hebben of........

Aduh so dom jij ja.

Toen zij geboren werd, was Overschie West nog een kolonie van Indonesia en daarom beschouwt zij zich zelf als geboren in Indonesia.

So gampang toch dese.