Reemers voelden zich al snel thuis in Gesteldoor Marcel Linssen. vrijdag 01 mei 2009 | 09:10 | Laatst bijgewerkt op: vrijdag 01 mei 2009 | 10:45
Nel en Frans Reemer, zestig jaar getrouwd. foto Clemens Le BlancSINT-MICHIELSGESTEL - Frans Reemer en Nel Kuitems troffen elkaar voor het eerst in 1948 in Nederlands-Indië. Bewonderend gefluit naar een voorbijfietsende Nel leverde in eerste instantie niets op, maar een bezoek aan het huis waar Nel woonde, bracht daar verandering in. Frans Reemer had het geluk dat hij Nels oudste zus kende en zo binnen kon komen.
Na een korte verkerings- en verlovingstijd werd 3 mei 1949 een grote bruiloft gevierd. Wat hen onder meer is bijgebleven is de grote bloemenzee waarmee die feestelijke dag werd aangekleed.
Dinsdag viert het Gestelse bruidspaar haar diamanten bruiloft. Precies twee dagen na de officiële datum.
In het gezin Reemer kwamen begin jaren vijftig de eerste kinderen. Eerst Sandra en daarna Frenk, midden jaren vijftig gevolgd door Myrna. Ze maakten in Bandung de roerige periode tijdens welke de Indonesische president Soekarno de Nederlanders het land uit wilde hebben. Ze moesten bijna alles achterlaten en vertrokken per boot naar Nederland. Op 21 maart 1958 kwamen ze aan in Rotterdam. Van het dorp Sint-Michielsgestel hadden ze toen nog weinig gehoord, behalve dan dat het hun eindbestemming zou worden.
Nel en Frans Reemer en hun drie kinderen voelden zich hier al behoorlijk snel thuis. Bijna een jaar lang woonden ze boven café van der Staak aan de Theerestraat om daarna naar de Anemoonstraat te verhuizen. Eenmaal thuis in Gestel werden hier nog twee kinderen geboren: Marina en Chris.
Muziek heeft altijd een behoorlijk rol gespeeld binnen de familie Reemer. Terwijl Nel jarenlang zong bij het kerkkoor van de St. Christofoorkerk, trokken vader Frans, dochter Sandra en broerlief Frenk tussen 1961 en 1967 als muzikaal trio door de regio. Dat Sandra uiteindelijk een tot buiten de grenzen bekende zangeres zou worden, en tv-presentatrice, kon toen nog niemand bevroeden. Vader Frans viel bij die optredens op, omdat hij naast basgitaar ook een voettamboerijn bediende, een zelfgemaakt slagwerkinstrument.
Vader Reemer heeft jarenlang als boekhouder gewerkt vo0r een aantal bedrijven in de regio en ook nog zijn kennis vergroot door wiskunde te gaan studeren. Toch kreeg hij met zijn diploma wiskunde MO A op zak geen baan als wiskundeleraar. Misschien ook wel niet omdat hij er in die tijd met zijn 'te lang haar en een sikje uitzag als een Chinese Buffalo Bill', zoals Reemer het zelf regelmatig zegt.
Een receptie om hun zestigjarig samenzijn te vieren is dinsdag in Gasterij De Zwaantjes in Sint- Michielsgestel. Wil iemand iets geven dan een enveloppe met inhoud. Dit geld gaat dan naar de Sandra Reemer Foundation, steunstichting van het Lilianefonds. Brabants Dagblad