Steeds meer kindpooiers in Indonesië
Gepubliceerd: 31 okt 2013 13:17 Laatste update: 31 okt 2013 13:21 Algemeen
Chimoy steekt een sigaret op, neemt een lange trek en blaast een grote rookwolk uit. Haar no-nonsense houding van harde tante doet denken aan een vrouw van in de 30, maar de Indonesische Chimoy is pas 17. Kleurrijke tatoeages van engeltjes en vlinders sieren haar huid en op haar zwarte T-shirt staat een doodshoofd. Chimoy is, naar eigen zeggen, maar ook volgens andere meiden en maatschappelijk werkers, een pooier.
Chimoy kwam op haar 14e in de prostitutie terecht. Een vriendje van haar zus vroeg haar zich te verkopen voor seks, maar ze schakelde een vriendin in om de klus te klaren. Ze ging ermee door en binnen korte tijd had ze een auto, een huis en dertig meiden aan wie ze zo'n tweeduizend euro per maand verdiende, een klein fortuin in een arm land als Indonesië. "Het geld was te moeilijk te weerstaan", zegt ze. "Ik was er zo trots op dat ik mijn eigen geld verdiende."
Twee jaar geleden waren er in Indonesië nog geen berichten over kindpooiers zoals Chimoy, die als pooier werken zonder volwassenen in de buurt. Dit jaar werden al 21 meiden tussen de 14 en 16 jaar opgepakt die werken als 'mami's' en waarschijnlijk zijn het er veel meer. Het is makkelijker dan ooit. Kinderen gebruiken sms'jes en sociale media voor het boeken van klanten en hoeven niet meer in een kort rokje en op hoge hakken in een donker steegje te staan. "Het is misselijkmakend dat 11- en 12-jarigen in dit soort praktijken terechtkomen", zegt Leonarda Kling van hulporganisatie Terre des Hommes. "Je denkt: de toekomst van dit kind gaat verloren."
Chimoy vertelt dat ze thuis enig kind was en alleen met haar moeder woonde. Haar vader was altijd weg. Met een grote glimlach vertelt Chimoy dat ze een van de besten van haar klas was. Al snel begon ze echter op te trekken met oudere kinderen. Ze ging drinken, drugs gebruiken en kreeg haar eerste kind toen ze 15 was. Ze ging toen al niet meer naar school en begon als pooier te werken.
Chimoy werkte in karaokebars, waar ze soms ook zichzelf verkocht, en verzamelde namen van klanten. Er kwam steeds meer geld binnen en Chimoy raakte verslaafd aan methamfetamine. In eerste instantie werkten er drie meisjes voor haar, later veel meer. De meesten waren tussen de 14 en 17 en sommigen in de 20. Allemaal wachtten ze telefoontjes van Chimoy af voor ontmoetingen met Indonesische en buitenlandse klanten in Bandung. "We huurden een huis om samen in te wonen", zei ze. "Het maakte het leven makkelijker door te kunnen roepen: 'Wie wil deze klus?'"
Nuri, een graatmager meisje van 16, vertelt dat Chimoy familie van haar is en nooit een deel van de opbrengsten vraagt. De meisjes bepalen zelf hoeveel ze haar betalen. Leden van een jonge motorbende helpen de meiden als dat nodig is. "Ze is anders dan mijn vorige volwassen pooiers, omdat ze niet om geld geeft, maar wel om mijn veiligheid", zegt Chacha (16). "Ik ben heel blij voor haar te werken. Ze is soms zelfs een moeder voor me."
Chimoy zelf kampt echter met een drugsverslaving, waardoor ze inmiddels bijna alles heeft verloren. Ze vertelt dat ze wil stoppen met haar pooierwerk. "Ik wil af van mijn verleden", zegt Chimoy, die haar twee kinderen opvoedt met hulp van haar moeder. "Ik zeg het ook tegen de meiden: 'Doe dit niet meer, je kunt een andere baan vinden. Dit werk is gevaarlijk'."
Vaak is geld een reden waarom kinderen in de prostitutie terechtkomen. Ze willen bijvoorbeeld een smartphone en merken dat ze in de seksindustrie makkelijk geld kunnen verdienen. Meestal zijn echter problemen thuis de belangrijkste reden waarom kinderen in de prostitutie terechtkomen. Veel meisjes zijn vaak op straat en gaan soms samen met anderen in een huis wonen, waarbij een als pooier optreedt. "Ze zoeken alleen maar wat hun familie hun niet geeft: aandacht", zegt Faisal Cakrabuana, werkzaam bij een stichting die kinderen helpt die in de prostitutie werken. "Ze vormen zelf grote families."
Door: Novum
nieuws.nl