Indonesië
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.

Indonesië

Informatie- en nieuwsforum over Indonesië en Nederlands-Indië
 
IndexLaatste afbeeldingenRegistrerenInloggen

 

 'Graven naar familiebanden'

Ga naar beneden 
AuteurBericht
wu

wu


Aantal berichten : 6613
Registratiedatum : 08-12-08

'Graven naar familiebanden' Empty
BerichtOnderwerp: 'Graven naar familiebanden'   'Graven naar familiebanden' Icon_minitimedo 2 jan 2014 - 21:25



Kettinggesprek: 'Graven naar familiebanden'

REGIO | 14 december 2013 | Door de dichtbijredactie, Truus Oudendijk (Witte Weekblad)


'Graven naar familiebanden' Kettin10
Edu Harms speurt al tien jaar in archieven naar zijn roots: 'Het grappige is, dat wanneer Grietje Harms rond 1813 getrouwd was geweest, ik nooit Harms had geheten.' (Foto: Truus Oudendijk)


VINKEVEEN - Edu Harms is een bevlogen man, met een bijzondere hobby: Genealogie, oftewel stamboomonderzoek. Hij vertelt met passie over zijn zoektocht naar familie en de resultaten die dat heeft opgeleverd. Als vrijwilliger zet Harms zich actief in voor stichting de Paraplu. Frans Bosman, met wie we vorige week spraken, is heel benieuwd naar zijn verhaal. Wat houdt zijn werk bij de Paraplu in en wat interesseert hem zo in stamboomonderzoek?


Edu: 'De Paraplu is een educatieve instelling die cursussen geeft op diverse terreinen. Om de kosten laag te houden werken ze met vrijwilligers. Vorig jaar ben ik werkeloos geworden en ik wilde alles aanpakken wat maar mogelijk was. Het feit dat bij De Paraplu zo'n 66 verschillende opleidingen of workshops worden gegeven, vind ik wel heel indrukwekkend. En toen ik hoorde dat ze op zoek waren naar vrijwilligers ben ik gaan praten. In het gebouw van De Paraplu kunnen drie cursussen per dagdeel gehouden worden. Ik ben gastheer en ik zorg dat het pand geopend en gesloten wordt tijdens mijn dagdeel en dat de zalen ingericht zijn voor de activiteit. Als er yoga is kun je je voorstellen dat er geen tafels en stoelen moeten staan. Is er een computercursus, dan moet de beamer geïnstalleerd en het scherm klaar staan. En verder verzorg ik de drankjes, koffie en de thee. Je moet het leuk maken voor de mensen die er komen. Dat maakt het voor mij ook leuk. Ik kom interessante docenten tegen, maar ook interessante cursisten. De mensen hebben een gemeenschappelijke passie, maar zijn ieder van een heel ander pluimage. Erg leuk om te doen.'



Wat wil je daarnaast nog doen?

'Ik ben een commerciële man en heb als accountmanager altijd hard en met veel plezier gewerkt. Door de recessie zijn veel organisaties samengevoegd en ben ik overtallig geworden. Grote accounts beheren, wat ik wel heb gedaan, zit er denk ik niet meer in. Werken bij De Paraplu is voor mij een uitdaging en wil ik ook zeker blijven doen. Maar ik ambieer wel een full-time commerciële functie. Ik weet uitstekend wat er in een winkel gebeurt, dus vertegenwoordiger of verkoop binnendienst of buitendienst zou prima bij mij passen.'



Laten we het over stamboomonderzoek hebben, hoe ben je daar toe gekomen?

'Toen mijn oma overleed, kreeg ik een handgeschreven blaadje met allerlei namen en jaartallen. Ik stelde er totaal geen belang in en het heeft jaren bij mij in de la gelegen. Naarmate je ouder wordt, vallen er steeds meer mensen om je heen weg en ga je meer in familieverbanden denken. Op begrafenissen viel me op dat iedere overledene een soort boodschap heeft. Dat was een frappante ontdekking. Het is alleen aan ons wat we daar mee doen. Dat blaadje kwam weer in mijn gedachte naar boven. Ik realiseerde me dat mijn oma dit niet voor niets aan mij heeft gegeven. Ik ging het wat nader bekijken en vroeg mij af of ik er zelf in voor kwam. Ik stond inderdaad onderaan het blad. Verder naar boven kijkend kwam ik tot 1880. Ik vond het toch wel interessant dat het zover terug ging. Voor stamboomonderzoek moet je de emotie voelen. Die kreeg me te pakken. Ik ben op internet gaan zoeken en was verbaasd dat er al zoveel gedigitaliseerd was; en zoveel te vinden. Ik kon bijna niet meer stoppen. Zat tot midden in de nacht te graven naar mogelijke familieverbanden.'



Bijzondere dingen ontdekt?

'Zeker, er kwamen allemaal namen voorbij. Eerst dacht ik die uit te schrijven, maar dat is niet te doen. Ik heb nu een digitaal programma, waar inmiddels duizend mensen in zitten. Ik ontdekte dat er vroeger veel grote gezinnen waren, maar dat er ook veel kinderen overleden. Daar zit een emotie achter, dat verhaal gaat leven. Je moet je zoektocht wel afbakenen. Aangetrouwd van aangetrouwd heeft geen zin meer, dan ga je teveel de breedte in. Ik wil zo ver mogelijk terug in rechte lijn naar boven. Ik volg nu zowel de lijn van mijn vaders kant als die van mijn moeder. Mijn familie is in Nederland geboren, heeft in Indië gewoond, maar is later weer terug naar Nederland gekomen. Die bewegingen maken het interessant.



'Het mooiste dat ik ben tegengekomen is een handgeschreven document uit het Groninger archief. Daarin staat dat op 1 februari 1813 Grietje Harms, ongehuwd, aangifte doet van een zoon Gerriet Harms die op 28 januari geboren is. Als je verder gaat zoeken blijkt dat de grote herenhuizen allemaal een dienstmeid hadden en dat er veel ongehuwde moeders waren in die tijd. Niets ten nadele van mannen gezegd, maar zie je het verhaal voor je? De landjonker of herenboer die een kind heeft bij een van de dienstmeiden. Je moet natuurlijk alles wel dubbel checken, pas dan krijgt het een beeld. Mijn missie is nu om haar geboortedatum te achterhalen om uit te zoeken of ze écht een dienstmeid was. Tot nu toe is dat nog mijn eigen interpretatie. Het grappige is, dat wanneer zij getrouwd was geweest, ik nooit Harms had geheten. Dan had die naam helemaal niet bestaan.'



Nog meer te weten gekomen?

'Haar zoon, Gerriet, een gewone blanke Hollandse jongen, is naar Nederlands Indië vertrokken en heeft zich daar vermengd met de inlandse bevolking. Zo zijn wij halfbloeden ontstaan. Al spittend op internet kwam ik een almanak vanaf 1815 tegen. Daarin vond ik in het burgerlijk wetboek de huwelijksvoltrekking van Gerrit Harms met de Javaanse Teresia Sarila. Toen ging er een lichtje bij me branden. Die naam staat ook op het document van mijn oma. Dagenlang zit je te zoeken, al die namen en dan opeens heb je een match. Dat geeft zo'n kick.'



Hier ben je voorlopig nog niet klaar mee?

'Nee, ik heb ook veel dingen ontdekt in de relatie van mijn opa en oma. Dat ze al in 1931 gescheiden zijn, best bijzonder voor die tijd. Dat mijn opa nog een kind had bij een andere vrouw. Die naam komt ook voor op het document van mijn oma. Uit fotoboeken bleek dat mijn oma een tijd in Nederland is geweest. Dat ze met vier kinderen van en naar Indië is gereisd. Ook heb ik correspondentie van haar gevonden uit de oorlogsjaren in Indië. Er zijn zoveel dingen duidelijk geworden die ik eerst niet begreep."



Wat ga je er mee doen? Ga je er een boek over schrijven?

"Dat weet ik nog niet. Zelf hebben wij geen kinderen en verder zijn er niet zoveel mensen in geïnteresseerd. Ik ben hier tien jaar mee bezig en het is zoveel speurwerk. Je moet een vastbijter zijn en de emotie en het verhaal kunnen voelen. Dan kom je tot dit soort dingen en daar word ik helemaal enthousiast van.'



Wie nodig je uit voor het volgende gesprek?

'Riet de Jong, zij is voorzitter van De Paraplu. Ik ben benieuwd of zij in het hele brede cursusaanbod nog een onderdeel mist. Zou zij er persoonlijk nog een cursus aan toe willen voegen? Zo ja, welke? En waarom?'


dichtbij.nl
Terug naar boven Ga naar beneden
https://indonesie.actieforum.com
 
'Graven naar familiebanden'
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» “Op vrijwilligersreis naar Indonesië”
» Op weg naar de Batavia
» Ik wil naar Bali
» Van twintig naar nul tussenstops van Schiphol naar Jakarta
» Babyschildpadden racen naar zee

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Indonesië :: Diversen :: Praatcafé/Ngobrol-
Ga naar: