Lintjes voor echtpaar ManuputtijWoerdense Courant | 03 jul 2014 | Door: Winny Van Rij
Zelfredzaamheid en elkaar ondersteunen zijn sleutelwoorden nu de gemeente er vanaf 2015 meer sociale taken vanuit het rijk bij krijgt. De gemeente Woerden kan trots zijn op al haar vrijwilligers en mantelzorgers. Deze week: het echtpaar Manuputtij.
Junus alias Botja en Lea Manuputtij tonen trots hun koninklijke onderscheiding die ze 22 juni kregen van burgemeester Molkenboer.
Foto: Winny van RijNog nagenietend van de uitreiking van de Koninklijke Onderscheiding, vertellen Junus alias Botja en Lea Manuputtij over hun vrijwilligerswerk voor de Evangelisatie Tentcampagne, Kinderopvang Triangel en de Stichting Sinar Maluku, en over hun drijfveren.
Beiden ontvingen zij zondag 22 juni tijdens de dankdienst van de tentcampagne bij de Badkuip uit handen van burgemeester Victor Molkenboer de onderscheiding Lid in de Orde van Oranje Nassau. Voor al het vrijwilligerswerk dat ze doen vanuit hun geloof, de Bijbel, Gods Woord en dat geven ze door.
“We willen de mensen laten weten dat er iemand met een hoofdletter is die van hen houdt,” vertelt Lea. “Dat je jezelf ondanks verdriet of ziekte kunt verheugen in de toekomst omdat Hij erbij is.” “We spreken over Gods Woord, bieden pastorale zorg,” vult Junus aan. Dat gebeurt tijdens de jaarlijkse Evangelisatie tentcampagne, binnen hun Vergadering van Gelovigen waar beide medeoprichter van zijn en waar ook hun vier kinderen van jongs af aan bij betrokken zijn.
Pastorale zorg
“Op creatief en muzikaal gebied, als jeugdleiding bij kampen.” De pastorale zorg is er ook voor kinderen tijdens de wekelijkse Bijbelclub die Lea in 1972 oprichtte. Ze merkt dat aandacht nog steeds nodig is. “Ik zie dat kinderen tegenwoordig meer zorgen en verdriet hebben. Er zijn vele gebroken gezinnen, ze worden vaker betrokken bij ziekte en dood, en de hectische samenleving vraagt meer van ze.”
Lea werkte 28 jaar in de kinderopvang, en was eerst secretaris en vervolgens voorzitter van de ondernemingsraad van Stichting Kinderopvang Triangel van 1999-2013. “Ik houd van kinderen, maar ook van volwassenen, heb begrip voor de ouders die hun kind brengen en toch aan de zorgen van anderen moeten overlaten.” Op de plek waar hun kind naartoe gaat moeten de werkomstandigheden voor de medewerkers dan ook goed zijn en daar lette de ondernemingsraad op. “Een balans zoeken tussen zakelijke en maatschappelijke belangen.”
dé Weekkrant