Moslima's moesten van hun baas varkensvlees eten om beter werk te leveren

Moslima's moesten van hun baas varkensvlees eten om beter werk te leveren

In Taiwan loopt een proces tegen de directeur van een kledingatelier. Hij zou drie van zijn werkneemsters - moslima's uit Indonesië - gedwongen hebben om varkensvlees te eten. Voor moslims is een varken onrein en is de consumptie ervan verboden.

Meer kracht
Directeur Chang Wen-lin was van oordeel dat het vlees de vrouwen meer kracht en doorzettingsvermogen zou geven en dat het van hen betere arbeidskrachten zou maken. Als ze zijn bevel zouden negeren, moesten de Indonesische gastarbeidsters loon inleveren.

35 euro per maand
De drie moslima's moesten lange dagen kloppen in het kledingatelier van Chang Wen-lin. Hun dagtaak begon om 7 uur 's ochtends en eindigde om 23 uur. Dat leverde hen 35 euro per maand op.

De vrouwen dienden een klacht in tegen hun baas. Ze zochten hun toevlucht tot een mensenrechtenorganisatie omdat ze bang waren het land uitgezet te worden. Zij hebben inmiddels een andere job gevonden in Taiwan. (eb)
10/05/10 12u30

HLN

Nee toch , hoe ken .

En dan voor 35 eurie per maand ?
Dat kan toch niet .
In Indonesia is de minimumloon ( de officieele dan) nog steeds in de buurt van 800-900 .000 rupiah permaand , afhankelijk van de regiop of regiostad.
Vaak wordt ook ontdoken . Ze "moeten" ongeveer 70-80 euro per maand krijgen.

OmSid schreef:....In Indonesia is de minimumloon ( de officieele dan) nog steeds in de buurt van 800-900 .000 rupiah permaand , afhankelijk van de regiop of regiostad.


Bali Utara (noord) zelfs nog minder...Ongeveer 600.000 - 700.000 Rph. Terserah boss suka nggak suka.(Hangt van de baas af, omdat controle bijna onmogelijk is in de praktijk.)

Al die minimum lonen staan allemaal netjes in de statements en verordeningen van de arbeidswetten van Indonesia; er is echter één groot mááár aan verbonden:

Er moet wel werk zijn. !!!!

Als er in bepaalde regio voor bepaalde families, slechts voor een paar leden van de familie werk mogelijk is, dan is het vrij normaal, dat die leden die geen werk hebben, dan in het buitenland gaan werken en voor aanvulling voor de familie zorgen.
En zoals gebruikelijk worden dergelijke werkkrachten natuurlijk weer wat op de mouw gespeld bij de aanmonstering bij zo'n koppelbaas (die voor het buitenlands werk zorgt en die daarvoor ook weer een extra bonus krijgt van de werkzoekende - uang kopi.)

Dus dan komen de werkkrachten in het buitenland (Taiwan - Singapore - Malaysia - Arabische landen - en zelfs HOLLAND en Zweden - waar ik woon ken ik iemand die dat 6 maanden heeft gedaan - etc etc etc..) berooid en wel aan, paspoorten worden door de boss meteen in beslag genomen (zodat men er niet van door kan gaan) en maar werken werken werken met condities van de boss, die de touwtjes strak in handen heeft.

Laatste voorbeeld in Holland van een paar weken geleden: De Suri/Java boss die krupuk laat bakken door illegale Indonesische werkers in Den Haag, Amsterdam geloof ik en Gouda.

Amien.

Henri R. Cingoor schreef:

Dus dan komen de werkkrachten in het buitenland (Taiwan - Singapore - Malaysia - Arabische landen - en zelfs HOLLAND en Zweden - waar ik woon ken ik iemand die dat 6 maanden heeft gedaan - etc etc etc..) berooid en wel aan, paspoorten worden door de boss meteen in beslag genomen (zodat men er niet van door kan gaan) en maar werken werken werken met condities van de boss, die de touwtjes strak in handen heeft.

.

Er is natuurlijk een groot verschil of je uitgebuit werd voor 50 0f 60 eurie in Indonesia (gebeurt ook vaak) of je uitgebuit wordt in veemde oorden zoals het voorbeeld in Taiwan( plus gratis (?) varkensvlees moeten eten .En dan voor 35 Eurie ?.

Veel Indonesiers zullen ook een "gestrande" landgenoot/te per " toeval" kennen of ontmoet hebben , die ergens in een toko of restaurant illegaal werken . Of huishouding , bersih bersihin rumah.
Heb ook een paar ontmoet .
En toch hebben ze ongeveer 5 eurie per uur net en kunnen ze een beetje sparen , voor een klein huisje of warungtje ergens in Bojonegoro ( ik zeg maar wat , waar is zit het eigenlijk).
Ik ken iemand die jarenlang moet werken en dan hoor ik dat ze later haar kinderen naar de universitas kan sturen en dat ze nu een toko heeft in Jakarta.

Ya , numpang idup Om zeggen ze dan .