Niets te vieren op Tuti Maria’s verjaardag

dinsdag 17 februari 2009
Niets te vieren op Tuti Maria’s verjaardag
Door RAYMOND BOERE

UTRECHT - Hendra Subandrio (22) had zich de verjaardag van zijn moeder afgelopen maandag heel anders voorgesteld.

Tuti Maria (63) en haar kinderen in het ziekenhis. FOTO DIANA ABRAHAMS

Hij zou haar uit eten nemen naar haar favoriete Chinese restaurant in Amsterdam. Haar verrassen met een bijdrage in de kosten voor een vliegticket naar Jakarta, zodat ze deze zomer op bezoek kon bij haar drie andere kinderen.

Maar sinds donderdagavond 15 januari is alles anders. Voorbijgangers vonden zijn moeder Tuti Maria (63) uit Huizen rond middernacht bewusteloos en zwaargewond bij de bushalte aan de Overste den Oudenlaan. Ze kwam net uit het Holland Casino. Op de dag dat ze 63 jaar werd, ligt ze met hersenletsel in het ziekenhuis. ,,Wat valt er dan nog te vieren?’’

Hoe de vrouw zo zwaargewond kon raken, is voor de rechercheurs van de Utrechtse politie vooralsnog een raadsel. Maar omdat de twee tassen van de vrouw zijn verdwenen, gaat de politie uit van een misdrijf.

Een gat in de bar van het Hilversumse restaurant waar Hendra werkt, herinnert nog altijd aan het moment dat hij dit nieuws vernam. Woest was hij. Vol ongeloof ook. ,,Waarom? Dat is de vraag die steeds door mijn hoofd speelde. Waarom? De jackpot had ze niet gewonnen, dus er zaten hooguit een paar centen in haar portemonnee. Maar hierdoor maken de overvallers wel een hele familie kapot.’’

Aanvankelijk dacht Hendra dat zijn moeder een paar klappen in haar gezicht had gekregen. De verwondingen bleken veel erger dan hij dacht. Tuti Maria onderging diverse hersenoperaties. Als gevolg daarvan hielden de artsen haar dagenlang in slaap. Sinds kort is ze weer bij, maar praten kan ze nog altijd niet. Vrijwel roerloos ligt ze in bed als Hendra haar bijna dagelijks opzoekt in het ziekenhuis. ,,Het is raar om haar zo te zien. De middag voordat het gebeurde, heeft ze nog voor mij gekookt. Maar ik hebgeen idee of ze zich dit nog kan herinneren. En wat ze misschien nog meer vergeten is. ’’

Niet alleen in Nederland is het ongeloof groot. Ook de familie in Indonesië kan niet bevatten wat er is gebeurd. ,,Ik heb uren met ze aan de telefoon gezeten om ze op de hoogte te houden. Vooral de eerste weken waren kritiek. Ze werden helemaal gek op 11.000 kilometer afstand.’’

Naaste familieleden wilden dolgraag naar Nederland komen, maar geld daarvoor ontbrak. Met hulp uit Hendra’s vriendenkring lukte het toch om een zoon en dochter over te laten komen. In drie uur tijd haalden de vrienden 2500 euro op, waarmee de kosten van twee vliegtickets en visa grotendeels waren gedekt. Het Fonds Bert Pelleboer (voor slachtofferhulp) legde er nog eens 1500 euro bij.

Na acht jaar zag Hendra zijn broer en zus weer terug. ,,Dat was heel dubbel en emotioneel.’’

Zijn broer en zus konden maar drie weken blijven en zijn inmiddels weer terug naar Indonesië.

Of Tuti Maria ze ooit nog kan opzoeken? Hendra kan het alleen maar hopen.

AD

Wat een droevig relaas, zo kan je zien wat er van de wereld is gekomen, leven is voor sommige geen cent waard, als ze iets willen dan niets is een bezwaar, en niet alleen in Nederland hoor, het zelfde gaar hier ook, en als de misdadigers ooit opgepakt worden, zijn het meestal jongelui zonder baantjes met niets anders te doen, schorum.