Geen Harry Potter
Michel Maas, 20-7-2011 8:40
Ik ga bijna op vakantie. Naar een lekker koud land met brede trottoirs, waar je buiten kunt wandelen en fietsen en rennen en ademhalen zonder te hoesten. Om maar een paar dingen te noemen die je in Jakarta moet missen, waar de lucht bruin is en aan je lijf blijft plakken. Elektronische borden die de luchtkwaliteit weergeven liegen als ze zeggen dat de lucht hier ‘healthy’ is want mijn keel zegt dat dat niet zo is.
Jakarta, waar fietsers met hun leven spelen, of vastlopen in files die zo dicht zijn dat geen rat er tussendoor kan.
En Jakarta, waar trottoirs niet bestaan. Zij zijn verzakt, zitten vol diepe open gaten, of staan vol met kraampjes en vuilnis. Of zij zijn er gewoon helemaal niet.
Jakarta is in alle onderzoeken een van de meest onleefbare steden ter wereld.
Ik ga dus niet op vakantie om bruin te worden, nee, ik ga om te ademen. Twee weken frisse lucht om van dat droge kuchje af te komen dat mij hier altijd begeleidt.
Maar dit jaar ga ik voor iets anders. Als ik op mijn vakantie een bioskoop tegenkom, zal ik er naar binnengaan. Ik ben cinematografisch uitgehongerd.
Indonesië is drooggelegd: drie maanden lang komt er geen buitenlandse film van betekenis het land meer binnen.
Waarom?
Omdat enkele mensen bij de belastingdienst hadden bedacht dat er geld te halen valt bij de ‘blockbusters’, die wereldwijd honderden miljoenen dollars omzet halen. Daar wilden ze hier bij de belastingdienst graag in meedelen, en dan moesten de filmimporteurs liefst nog vooruit betalen ook. De belasting op importfilms zou hierdoor op slag verdrievoudigd worden. Daarmee zou de film het zelfde lot ondergaan als wijn en luxe auto’s en motoren: die zijn door een ‘luxury tax’ van 200 procent en meer zo goed als onbetaalbaar geworden (een goedkope Australische wijn, 3 euro bij Gall en Gall, kost hier gauw 25 euro per fles, en een Lamborghini van twee ton kost er hier zes…). Hebzucht speelt hier een rol, en misschien ook jaloezie, en het idee dat buitenlanders (die drinken immers wijn) best wel wat extra’s mogen betalen als ze wat willen.
De filmimporteurs weigerden hier aan mee te werken, en vanaf dat moment kwam alleen nog derderangs rommel het land binnen. Films als ‘Scream IV’ die bij voorbaat gedoemd waren verlies te maken, en de zoveelste film met Jason Statham. De overige lege plekken werden gevuld met films van eigen bodem: tiener-liefdeskomedies, en spook- en griezelfilms over pocong: uit hun graf opgestane spoken in witte lakens, waar zelfs de Indonesiërs heel snel op uitgekeken raakten.
De regering ontkende dat het haar alleen om geld ging, en riep nog dapper dat de boycott van de buitenlandse films een positief effect op de nationale filmindustrie zou hebben, maar de bioskoopbezoekers dachten daar anders over. Die wilden de nieuwste Pirates of the Caribbean, de laatste Transformers, Rio, en vooral: de allerlaatste Harry Potter! En verder niks.
In een mum van tijd daalde de omzet van de bioskopen met 60 procent, zeggen de exploitanten. Dat kan best kloppen. Ik loop er af en toe eens binnen, kijk wat er draait, schud mijn hoofd, en loop weer naar buiten. En buiten koop ik dan toch maar een illegaal gekopieerde DVD van die films die overal draaien, behalve hier in Indonesië.
De ruzie lijkt nu eindelijk voorbij te zijn. Volgens de laatste berichten zijn de importeurs en de belasting het eens geworden, misschien uit angst dat anders de miljoenen Harry Potter-fans de regering ten val zouden brengen.
Bij ‘Harry Potter and the Deathly Hallows, Part 2’ staat nu hoopvol: ‘Coming Soon’. Maar de fans moeten niet te vroeg juichen, wordt er meteen bij gezegd. Dit ‘soon’ kan nog even duren. De film ligt nog bij de censuur, die er de kussen en het bloed uitknipt. En dan moeten de ondertitels nog worden gemaakt.
Honderden fans hebben het niet afgewacht, en hebben een vliegticket naar Singapore gekocht om daar de film te gaan zien.
Ik vlieg wat verder weg, voor de frisse lucht, maar als ik heb tegenkom ga ik hem zien! En al die andere ook!
weblog Zuidoost-Azië
vr 22 jul 2011 - 11:27
