Daniel Arends' nieuwe voorstelling: "De zachte heelmeester"

Cabaret
Daniel Arends - De zachte heelmeester.
Regie Ruut Weissman.
In de Kleine Komedie Amsterdam, 28 maart. Tournee t/m 13/4, comedytrain.nl
***


Goed gebekt met zwakke stem

Daniel Arends ergert zich dood aan al die meningen die worden rondgetetterd via talkshowtafels en sociale media. Het geschreeuw moet stoppen, illustreert hij aan de hand van reeks rake voorbeelden.

Ook vraagt Arends zich af waarom al die meningen hem eigenlijk zo storen. Misschien ligt het aan zijn Indonesische afkomst, want Indonesiërs hebben van huis uit een zwakke stem, die het moet afleggen tegen de ongenuanceerde carnavalsstemmen van de Nederlanders.

Arends weigert om mee te doen aan de meningen brij in de media, maar gelukkig is daar zijn vierde theatersolo, De zachte heelmeester. Daarin kan hij ongebreideld ‘verbaal agressief’ zijn, zoals hij zichzelf trots typeert.

Want zwakke stem of niet, Arends is zeer goed gebekt, en laat zijn publiek in anderhalf uur vele hoeken van het theater zien.

Op scherpzinnige wijze ontleed hij de doorsneesamenstellingen van vriendinnengroepjes, vertelt hij over zijn kindje, blikt hij terug op zijn periode als foute man met de ene onenightstand na de andere, en maakt hij het beroep van verkoper bij Carpetland compleet belachelijk.

Arends is een volleerde stand-upcomedian, die precies weet hoe hij zijn grappen moet timen en zijn publiek moet bespelen.

De afzonderlijk grappen en conferences zijn van hoog niveau, maar als geheel voelt De zachte heelmeester nogal onbestemd aan. Er zijn veel aspecten die te raden overlaten.

Zo staat er een piano op het podium, die aanvankelijk slechts gebruikt wordt voor een vrij flauwe gimmick. Maar op het eind van de show speelt Arends ineens een stukje van een cantate van Bach, de componist over wie hij eerder heeft opgemerkt dat zijn muziek ‘zo helder is, dat je direct door de mand valt als er iets bullshit is aan je uitvoering.’

Er zijn meer aanwijzingen dat Arends een bepaalde betekenis in zijn voorstelling heeft willen leggen.
Wat is bijvoorbeeld de functie van de bamboestokken uit het decor die hij één voor één om laat vallen?
Waarom heet deze voorstelling eigenlijk de zachte heelmeester? Is het Arends vooral te doen om het aanpakken van ‘Nederlandmeningenland’? Maar waarom is dit onderwerp dan zo bescheiden uitgewerkt?

Uiteindelijk zijn dit te veel vraagtekens. Het blijft onduidelijk wat Arends precies met zijn voorstelling wil zeggen. Daarvoor is De zachte heelmeester niet helder genoeg.

Door Joris Henquet
De Volkskrant, za 30 maart 2013

==

http://www.comedytrain.nl/c3-daniel-arends.html

voor speeldata ga naar theater.nl:

Citaat :

De zachte heelmeester
Een spiksplinternieuw baanbrekend programma van de man die alom (in de wandelgangen en daarbuiten) wordt beschouwd als de Grote Belofte, dan wel het Aanstormende Talent, die op het punt staat van doorbreken!