Bola pahit Belanda?

Woerdenaar in Azië: Bola pahit Belanda?

Woerdense Courant

   25 jul 2014


Woerdenaar Ton van der Weij werkt in Jogjakarta, Indonesië voor de Stichting Fosdis ten behoeve van gehandicapte jongeren. Regelmatig doet hij hiervan verslag.

“Zoals in de kop vertaald, zal geen mens ze willen eten: de Hollandse bitterballen. Je kunt het ook beter niet vertalen, in welke taal dan ook. Bitterballs of wat denken jullie van Bitter Eier, zoiets eet je toch niet? We gaan hier met de gehandicapte jongeren proberen een bedrijfje op te richten om Nederlandse snacks te produceren. Heb er bijna twee jaar over gedaan om de juiste recepten en manieren uit te vogelen, liever gezegd uit te bitterballen, die je bij de hoge temperatuur hier kunt gebruiken. Je kunt de jongelui moeilijk in een gekoelde ruimte laten werken. Dan vriezen diverse ledematen onmiddellijk vast en komt er geen bitterbal meer van terecht.


Heb inmiddels negen smaken ontwikkeld, drie smaken gehaktballetjes, nasi-, bami- en groentenschijven. Het was wel lachen toen ik met het idee kwam, niemand die deze rare bruine balletjes en schijven kende of er ooit van gehoord had. Bedenk de gezichten eens die er getrokken werden toen er geproefd moest worden, werkelijk vermakelijk. Het resultaat was over het algemeen heel positief.


Kreeg ook goede adviezen van de jongens en meisjes. De mie in de bamischijven iets te gaar en de nasi niet pittig genoeg. De producten zijn bedoeld voor de toeristen in hotels en restaurants. Als we de financiële middelen bij elkaar kunnen krijgen en orders ontvangen, zouden we van start kunnen gaan. Er moet eerst nog het nodige worden aangeschaft om dit te kunnen verwezelijken. Een grote vrieskist, een flinke koelkast, potten en pannen en portioneerlepels bijvoorbeeld. De brochures zijn klaar (zie Indonesisch pagina’s op www.fosdis.com). Deze zullen onder de diverse hotels en restaurants op Java worden verspreid. De marketing wordt gratis gedaan door studenten van de school voor Management en Marketing, als een soort stageproject. De wil en medewerking is er, nu de financiële middelen nog. Als alles gaat zoals ik verwacht, kunnen we drie tot vier gehandicapte orang gila masak (kookgekken) in vaste dienst nemen. Tegen een normaal salaris, kost en inwoning.


We zijn bezig ook het Fair Trade certificaat te krijgen om andere artikelen die op website staan te kunnen exporteren. Dan kunnen we meer gehandicapte jongelui in vaste dienst nemen en kan de stichting meer zelfstandig worden.
Oh ja, ben nu ook maar begonnen met het fabrieken van kroketten.”


dé Weekkrant