Zelfs zuigelingen zijn niet veilig

Zelfs zuigelingen zijn niet veilig
Door Wilma van der Maten - 24-11-2014, 22:48 (Update 24-11-2014, 22:50)

Met een nationale campagne strijden Indonesische kinderorganisaties tegen seksuele mishandeling van kinderen

JAKARTA De beelden van ernstig seksueel mishandelde zuigelingen, bewusteloos aan het infuus, met hun gebroken armpjes en beentjes in het gips, hun oogjes bont en blauw geslagen en brandwonden van uitgedrukte sigarettenpeuken overal op hun lichaampjes, maken Aris Merdeka Sirait nog altijd letterlijk misselijk. En hij werkt nota bene al jaren in de Indonesische kinderbescherming.
Met een nationale campagne strijden Indonesische kinderorganisaties tegen seksuele mishandeling van kinderen

„Dit land herbergt te veel zieke geesten”, zegt de oprichter van de kinderorganisatie Komnasham Anak somber.

De groepsverkrachting van drie kleuters door schoonmakers en vermoedelijk twee onderwijzers in het toilet van de prestigieuze Jakarta International School in Jakarta (JIS) afgelopen voorjaar, is volgens Merdeka Sirait slechts een topje van de ijsberg. Meer seksuele uitspattingen met minderjarigen kwamen daarna aan het licht. Geëmotioneerd vertelt de kinderactivist over de lugubere slachtpartij van zes jongens in de provincie Riau. Nadat de dader de jongens anaal had verkracht, sneed hij hun lichamen in stukken. De politie trof de genitaliën van de slachtoffers in het huis van de moordenaar aan. „Hij offerde de jongens en kookte hun penis om een dukun (wonderdokter) te worden.” Merdeka Sirait wil dat de ‘waarzegger’ en zijn ‘assistenten’ de doodstraf krijgen om zulke excessen te stoppen.

Kinderverkrachters komen in Indonesië meestal weer snel vrij, omdat er geen goede wetgeving is. Merdeka Sirait bewerkt al jaren tevergeefs parlementariërs om met strengere straffen te komen. „Nu staan verkrachters na hooguit drie jaar weer op straat.”

Vader
Kindermishandeling in Indonesië loopt uit de hand, tonen de cijfers. Er zijn gemiddeld anderhalf miljoen mishandelingen per jaar. Dat aantal stijgt ieder jaar met 40procent, vertelt Merdeka Sirait aan de hand van statistieken. De helft van alle mishandelingen bestaat uit seksueel geweld. In 82 procent van de gevallen is een familielid de dader. „De overheid kijkt de andere kant op en weigert de feiten onder ogen te zien, omdat er op seks een zwaar taboe rust.”

Merdeka Sirait heeft daarom zestig kinderorganisaties uitgenodigd voor een gezamenlijke nationale bewustwordingscampagne. Onlangs werd in de hoofdstad daarvoor het startschot gegeven. „We gaan de kampongs, de volksbuurten in om moeders te bewegen hun echtgenoot aan te geven als hij niet de handen van zijn kinderen kan afhouden. Ook buren mogen niet langer zwijgen”, vindt Roostien Ilyas van Nanda Dian Nusantara, een organisatie voor straatkinderen. Huiselijk geweld wordt door de buurt afgedaan als een familieprobleem, waarin je je niet hebt te mengen. Daarnaast zijn het vooral straatkinderen die gevaar lopen door sadomasochisten te worden gelokt.

Ilyas heeft diverse onderwijs- en sociale projecten in volksbuurten opgezet. Zowel kinderen als moeders legt ze de gevaren uit van seksueel gestoorde Indonesiërs. Ze helpt hen bij de politie melding te doen van seksuele mishandeling. „In de wijken waar ik kom, weten mannen dat ze zijn gewaarschuwd. Ze gaan voor de bijl als ik hen snap.”

Ambtenaren
Tot Ilyas’ grote verontwaardiging zijn het niet alleen werkloze, gefrustreerde vaders die zich aan kinderen vergrijpen, maar ook ambtenaren in dienst van de Indonesische overheid. „We troffen in de provincie West-Timor 75 straatkinderen die regelmatig door beschonken ambtenaren worden verkracht. In plaats van dat de politie de daders arresteerde, is de afspraak gemaakt dat deze overheidsdienaren overdag geen alcohol meer mogen drinken.”

Ilyas hoopt dat de campagne niet alleen de bevolking maar ook de politiek bewustmaakt. „Kinderen zijn zo weerloos. Die dienen wij te beschermen.”


Leidsch Dagblad