Misluke beklimming van de Bromo door het Yadnya Kasada Festival - Java Indonesië
Gepost op 05 juni 2009 •
In 1995 kwam ik op mijn rondreis door Java en Bali, en door Singapore voor de 3e keer in het Tengger Gebergte. In eerdere jaren had ik de Bromo reeds tweemaal beklommen om te genieten van de zonsondergang in 1990 en de zonsopkomst in 1993.
In mijn geheugen stonden nog geschreven dat het 's nachts op deze hoogte erg koud was, zélfs in het hotel, én het ijskoude water bij het douchen. Waar dit verder nooit een probleem was, eerder een verfrissing, voelde het hier niet prettig.
De modernisering had gelukkig toegeslagen: voor een munt van Rp. 100 kreeg je 5 minuten heet water en kon je in ieder geval warm beginnen aan de wandeling van 3 km. naar de Bromo.
Onderweg viel me echter al op dat er dit jaar wel erg veel mensen onderweg waren en niet alleen toeristen! Aangekomen bij de 253 treden die naar de kraterrand leidden, leek het wel alsof ik in een volksverhuizing terecht gekomen was. Er bleken wél duizend mensen die trappen op te willen, maar nog méér die omlaag wilden.
Ik kwam dus véél te laat boven om de zonsopkomst te zien, er was op de kraterrand ook nauwelijks plaats om te staan. Ik zag zélfs al mensen op de kraterhelling staan, maar dan aan de binnenkant!
Dit was mijn eerste ervaring met het Yadnya Kasada Festival (zie mijn tip). Ik was dus niet zomaar een beetje te laat, ik had bijna het hele festival gemist. Wat ik er nog van meekreeg, was het uiteindelijke offeren op de kraterrand. Hele families hadden zich genesteld op deze smalle rand en gooiden hun offergaven naar beneden in de krater, waar anderen weer moeite deden deze op te vangen.
Achteraf is me dit ritueel pas duidelijk geworden.
Dit festival vindt elk jaar in de 12de maand van de Tengger-kalender plaats. Het jaar telt hier slechts 210 dagen zodat het festival altijd op een andere datum plaats vindt. Op de 14de dag begint in de avond het hierboven genoemde volksgebeuren en om 12 uur 's nachts gaat iedereen naar de kraterrand en begint het offeren.
Wat me het meeste verbaasde waren de levende geiten en kippen die in de krater gegooid werden en wat me nog méér verbaasde waren de vele kippen die door op de helling staande mensen weer werden opgevangen. Of de kippen hier ook blij mee waren?
Arme moslimmensen mogen proberen de offergaven op te vangen. Tegenwoordig schijnt ook dit gemoderniseerd te zijn met netjes, sarongs en tentzeilen die hiervoor gebruikt worden.
Gezond is het in ieder geval niet, want de Bromo spuwt voortdurend zwavelgassen uit.
Het werd dus geen zonsopkomst, maar wél een bijzondere ervaring!
Columbus