Seks, drugs en karaoke

Seks, drugs en karaoke

13 januari 2015|
tekst Anne Corré|


Het jeugdjournaal. In Nederland is het een simpel journaal met serieuze zaken uit het nieuws, maar vooral ook vrolijke onderwerpen. In Indonesië zit het jeugdjournaal net iets anders in elkaar. Teen Voice behandelt onderwerpen die in de wereld van kinderen spelen, maar vaak onbesproken blijven. Zoals kinderprostitutie.

Een gebruikelijk Indonesisch uur te laat vertrekt Fellicca Madiadipura, producer van het Indonesische jeugdjournaal Teen Voice, richting Bandung. “De chauffeur kwam niet opdagen”, klaagt ze. Samen met cameraman Ito Rosito en verslaggeefster Hospita Simanjuntak draait ze er vandaag een item over kinderprostitutie. Want Teen Voice behandelt vooral die onderwerpen die “wel in de wereld van kinderen en jongeren aan de hand zijn, maar thuis en op school onbesproken blijven”, benadrukt ze nog eens. Een jeugdjournaal dat omstreden onderwerpen voor kinderen bespreekbaar maakt in een land dat niet bekend staat om haar persvrijheid. Fellicca voegt de daad bij het woord: “dit zullen mensen vast weer niet leuk vinden, maar het is zó belangrijk. We moeten gaan.”

Kinderprostitutie
Bij stichting Bahtera in Bandung zitten twee meisjes op een bank te wachten. De één timide, de ander zelfverzekerd. De één net zestien, de ander twintig. De huiskamer van stichting Bahtera, een non-profit organisatie die straatkinderen opvangt en voorlichting geeft, blijkt een vertrouwde plek. Maar waar de jongens van Bahtera enthousiast met het team van Teen Voice beginnen te praten, blijven de ogen van de meisjes op hun smartphones gericht. Pas wanneer er een aantal foto’s gemaakt worden richt de oudste haar hoofd even op. “Waar is dat voor?” “Voor een artikel”, antwoordt Fellicca. “Maar jullie zullen niet gefotografeerd worden.”

Want herkenbaar in beeld, dat willen de meisjes niet. Ook niet tijdens het interview met Teen Voice. “Ik ben daar nog niet klaar voor”, legt de oudste uit. Ze kent nog te veel mensen uit het wereldje. Rond haar vijftiende raakte ze verzeild in de wereld van de kinderprostitutie. “Mijn vrienden deden het, we kwamen vaak in Karaokeclubs. Daar was het eigenlijk heel normaal. Gewoon een gemakkelijke manier van geld verdienen. Dus deed ik er aan mee.” Nu heeft ze twee kinderen, geen fatsoenlijk inkomen en woont ze weer bij haar ouders. Gestopt is ze voor haar twee meisjes. En dat is precies waarom ze er hier wel over wil vertellen. “Tot op hoog niveau wordt er gedaan alsof kinderprostitutie niet bestaat. Er wordt nauwelijks aandacht aan besteed, thuis praat je er niet over. Zo kwam ik een wereld van seks en drugs terecht, waar ik het negatieve niet van in zag. Ik wil mijn dochters en andere jonge meisjes daar voor behoeden.”

lees verder bij VersPers