Binnenlopen op Bali met Nederlandse gehaktballen

Bo&Caro
Binnenlopen op Bali met Nederlandse gehaktballen


Bo&Caro gaan elke dag naar een bedrijf. Ze zijn bij aandeelhoudersvergaderingen, productpresentaties of vrijdagmiddagborrels en willen graag weten: wie is hier belangrijk? Deze hele week vanaf Bali, Indonesië.

Wat: Gehaktballen eten bij Nengah’s Dutch Snacks
Wie: Eigenaresse en kok Nengah Nilawati, haar man Theo de Bruijn en vriend van de familie Ap Schütter

Het heeft iets surrealistisch. Op je slippers door een stoffig straatje, onder de palmbomen door, zwetend in de tropische hitte en dan ineens boerenkool met gehaktballen ruiken. Het gebeurt als je op Bali bent en langs de Nederlandse happenfabriek van Nengah Nilawati loopt. Alle Hollandse gerechten, in de vele restaurants en hotels op het eiland, komen hier vandaan.

Boerenkool dus, maar ook kroketten, bitterballen, erwtensoep, zuurkool en met Oud en Nieuw oliebollen. Alles gemaakt door Nilawati zelf. De Balinese werkte ooit in de bouw. “Zwaar werk.” Ze heft haar armen op om te demonstreren hoe ze bakstenen op haar hoofd droeg. Tot ze de Nederlander Theo de Bruijn tegenkwam. Hij had net zijn restaurant in Arnhem van de hand had gedaan en was naar Bali vertrokken om er zijn oude dag door te brengen.


Echte liefde

Ondanks het leeftijdsverschil (veertig jaar) werden de twee verliefd. Nilawati glimlacht verlegen. Tja, ze begrijpt er zelf ook niets van. Vriend van de familie, Ap Schütter (zelf ook getrouwd met een veel jongere Balinese vrouw) weet wel hoe het zit.

“Ze kunnen hier van buitenlanders de leeftijd niet goed inschatten. Als je nog fit bent kun je niet oud zijn, is de redenatie.”

Voor de Balinezen doet leeftijd er dus niet zo veel toe. Voor westerlingen is dat anders, merken de mannen als ze gearmd met hun vrouw over straat gaan. “‘Daar loopt een ouwe vent met een prostituee’ hoor je ze denken”, zucht Schütter. Probeer dan maar eens uit te leggen dat het échte liefde is.


Gevangenis

Maar goed. Terug naar de gehaktballen. Daar bleek, met de tweehonderdduizend Nederlandse toeristen die Bali jaarlijks bezoeken, best een markt voor te zijn. Dus toen De Bruijn met Nilawati trouwde leerde hij haar het geheime recept van zijn moeder. Maar, wil De Bruijn benadrukken, hij werkt zelf dus níét. Schütter beaamt dat:

“Theo doet helemaal niets hier. De business is van Nengah.”

Als Theo hier wel zou werken - wat dus écht niet zo is – riskeert hij een gevangenisstraf. Schütter:

“Een tijdje geleden belandde hier nog een Nederlander voor negen maanden in de bak omdat hij zonder werkvergunning motors verkocht. Daarna werd hij gedeporteerd naar Nederland en moest hij zijn Indische vrouw en kinderen achterlaten.”

Nengah staat op. Verdwijnt de keuken in. Ze moet nog stamppot maken, voor Theo. Met liefde.


Door Bo van Houwelingen & Caroline van Keeken op dinsdag 20 januari 2015.

nrcq.nl