'Geen gewoon Indisch meisje' van Marion Bloem t/m maart in het theater

Marion Bloem brengt succesboek uit 1983 voor voetlicht in Schouwburg de Meerse
Door Jaap Timmers - 26-1-2015, 17:00 (Update 26-1-2015, 17:00)


Schrijfster Marion Bloem in actie. Foto Harry Donker

HAARLEM - ,,Het is een vrienden- en familieproductie’’, vertelt schrijfster Marion Bloem over haar muzikale vertelvoorstelling ’Geen gewoon Indisch meisje’ die donderdagavond (29-1) in Hoofddorp in première gaat. Haar man Ivan Wolffers bedient de knoppen van de foto’s en filmbeelden.

Bloem bewerkte zelf haar beroemde kassucces uit 1983 over de verscheurdheid van een Indische vrouw. ’Zon’ is de naam van haar Indische ik, die het land van herkomst van de ouders koestert. ’Sonja’ heet het alter ego dat zich aanpast aan Nederland. Dat leidt tot fascinerende gebeurtenissen, conflicten en herkenning voor wie twee culturen in het hart draagt.

Muziek
Een paar dagen voor de première is Marion Bloem geconcentreerd. Ze vertelt blij te zijn met de mooie muziek van Erwin van Ligten en Patrick Drabe. Laatste voorbereidingen vergen nog wat aandacht. ,,Ik sta nu wel strak.’'

Desa's
Speels leidt ze het publiek Indonesië binnen. Ze verhaalt over de koloniale tijd en opvoeding, over het land met zijn vele gezichten, grote steden en ’overweldigende desa’s’. Beelden die het verdriet versterken van een teloorgegane droom.

Geboortegrond
Haar roman werd een groot succes, waarschijnlijk omdat de schrijfster de pijn onder woorden wist te brengen van de loodzware opdracht: het leven tussen twee culturen. ,,Je moet als meisje bewijzen dat de keus van je ouders – dat zij hun geboortegrond verlieten - de juiste was. De pijn die dat geeft kun je eerst niet onder woorden brengen, maar je voelt hem non-stop.’’

Gemis
,,Dat is herkenbaar voor veel migranten, ook voor Marokkaanse vrouwen. Sommigen kwamen na de try-outs naar me toe. Dat raakte me. Je moet zo leven naar verwachtingen. Ze hebben een harde opvoeding gehad, missen hun land van herkomst voortdurend en passen zich aan.’’ Ze zitten ook in een tijdsklem, omdat de omgeving, die zoveel eisen stelt, zelf voortdurend in verandering is. Aanpassen betekent ontkennen van gevoelens en verloochening van de eigen cultuur.

Beleefd
,,Het gevecht - de jacht naar je eigen identiteit - is universeel’’, zegt Marion Bloem. Het conflict huist in grote en kleine dingen, vertelt ze. Bijvoorbeeld in beleefdheid die haar bij de strot greep. Ze was zestien toen iemand haar vroeg of ze iets wilde eten. Ze sloeg het aanbod af, zegt ze, maar in werkelijkheid was ze heel hongerig en snakte ze ernaar. ,,Bizar, ik kan nog steeds niet makkelijk ’ja graag’ zeggen. Dat zouden mijn ouders heel erg vinden.’’


Programma
’Geen gewoon Indisch meisje’, muzikale vertelvoorstelling, première donderdag 29 januari, Schouwburg de Meerse, Hoofddorp, Marion Bloem, Patrick Drabe, Erwin van Ligten, Ivan Wolffers en Huib Elenbaas, 20.30 uur, €21. T/m maart elders in het land.
Speellijst op www.marionbloem.nl en www.kikproductions.nl

www.demeerse.nl

Haarlems Dagblad

Voorstelling Marion Bloem verplaatst

Haaksberger Koerier

02 feb 2015

HAAKSBERGEN - De voorstelling Geen gewoon Indisch meisje van Marion Bloem is verplaatst van zondag 8 februari naar donderdag 9 april. Dit in verband de Silver Shadow Disco in Theater De Kappen op 7 februari.


De voorverkoop van deze discoavond loopt hard en ook online is er sprake van een flinke buzz.
Vanwege de (verwachte) grote toeloop is logistiek gezien niet haalbaar om op zondagmiddag het theater weer startklaar te hebben voor de middagvoorstelling van Marion Bloem.


dé weekkrant

Gisteren (05-02-2015) naar de voorstelling in de schouwburg in Den Haag geweest. De zaal was bijna uitverkocht en er waren heel veel Indo's aanwezig! In 1984 had ik het boek gelezen, maar was leuk te merken hoeveel ik me nog van het boek wist te herinneren!
Mocht je in de gelegenheid zijn om een voorstelling te bezoeken, zeker doen!

 

 

 

^Blijft mijn favoriete boek met een Indisch thema, en was een grote reden dat ik me begin 2011 meer in 'het Indische' begon te verdiepen. Moet nog zien of ik er een keer naartoe kan de komende twee maanden, want de meeste locaties komen mij niet zo goed uit.

Prachtige voorstelling in Orpheus: Indisch meisje
Door William Lindner op 30 maart 2015 om 14:33 uur


Een avond vol herkenning / nostalgie bij Indische Nederlanders en Nederlanders tijdens prachtige multmediavoorstelling: ‘Geen gewoon Indisch meisje’ van Marion Bloem met gitarist Erwin van Ligten.’

Op het podium in de Rabobankzaal van Orpheus in Apeldoorn twee plekken die mijn aandacht trekken voor aanvang van de voorstelling. Een houten desk met voor mij een aantal herkenbare Indische relikwieën als een sapu lidi ( spreek uit sapoeliedie ) een soort roe van zwarte piet om je bed schoon te vegen gemaakt uit nerven van palmbladeren en een bamboe gamelan . Verder een batterij gitaren met onder meer een mini gamelan op een met een batik kleed gedrapeerde ophoging. Als derde een groot projectiescherm.
De attributen van deze avond voor een bijzonder muzikaal vertel theater.

Haar alom geprezen roman , een klassieker in de Nederlandse letteren: ‘Geen gewoon Indisch meisje’ uit 1983 (er zijn ruim 350.000 exemplaren van verkocht) heeft Marion Bloem bewerkt tot een fraai een muzikaal vertel theater. Gitarist Erwin van Ligten ondersteunde haar verhaallijn deze avond op een virtuoze wijze.
Al bij de opening, mooie gitaarklanken die gelijk de sfeer bij mij opriepen van mijn geboorteland het voormalig Nederlands Indië. Heerlijk Indische krontjong /gitaar muziek van deze Indo gitaar speler extraordinaire. Tijdens de voorstelling veel fragmenten van zijn album Krontjong Baru Guitar. Als liefhebber van Ry Cooder was het genieten van zijn muziek onder meer geïnspireerd op de Indian, African en Hawaiian muzikanten.

Geen gewoon Indisch meisje.
Na de intro gitaar klanken van Erwin van Ligten die langzaam weg kabbelen komt schrijfster Marion Bloem op. Ze schrijft niet alleen mooi, verdikkeme wat is ze ook een mooie charmante verschijning op het podium! Marion neemt vervolgens haar boek “Geen gewoon Indische meisje” in haar handen en begint te vertellen.. Ik bespeur kippenvel bij mij en waterige ogen tijdens de gehele voorstelling. De combinatie van haar verhaalstijl , het gitaarspel op de achtergrond en de beelden op het projectiescherm roepen herinneringen op aan vroeger..

Ja zo was het toen ik uit Nederlands Indië kwam in 1950 met de boot met mijn ouders en mijn broer naar het koude Nederland. De gewenning periode. De omgeving die vreemd tegen ons aankeek. De oosterse geuren zoals trassi (garnalen pasta) in huis/in het trapportaal bij ons. Ze vonden het maar vreemd ruiken. De flessen water naast het toilet. Maar ook de gastvrijheid: het bord op schoot tijdens de bekende Indische rijstafels bij ons thuis op verjaardagen. Onderwerpen als spijtoptanten. Het scheldwoord pinda pinda poep chinees enz. enz.

Zowel voor de pauze als na de pauze worden we getrakteerd op bijzonder muzikaal vertel theater van Marion Bloem. Een reis door het verleden: het gezin, de reis naar het voormalig Nederlands Indië ….

Inderdaad ik beleefde voor honderd procent wat in de aankondigingen van de voorstelling werd beweerd: “.. het programma gunt de toeschouwer, nog meer dan de roman, een kijkje in de gulle gastvrijheid van de Indische buren die iedereen in Nederland wel kent. Met de nodige zelfspot, hilariteit, warmte, pijnlijke humor en liefde brengt Bloem de aanpassing van Indische mensen aan het koude Nederland in de jaren vijftig, zestig, zeventig en tachtig van binnenuit kleurrijk in herinnering..”

Gemist? Voor alle Indische Nederlanders en Nederlander: het eerstvolgende optreden is donderdag 9 april in Theater Theater en Filmhuis De Kappen in Haaksbergen (www.dekappen.nl) kan je ook vooraf gelijk Indische hapjes leren maken. Dat was in Orpheus het kleine minpuntje… er waren tijdens en na de pauze geen…. Indische hapjes maar wel onder meer de bekende .. bitterballen…

Nu maar hopen dat Marion Bloem deze prachtige multimediavoorstelling daarna nog het hele jaar doorzet in de diverse theaters door heel Nederland. Want zowel de Indische Nederlanders als Nederlanders zullen naar mijn mening dan nog kunnen genieten van een prachtige multimediavoorstelling.

Het was heel senang.


apeldoorndirect.nl